به گزارش پردیسان آنلاین، امروزه در ساخت‌وساز به روش مدرن، انواع سقف‌های جدید جایگزین مدل‌های قدیمی شده‌اند و فرایند نصب را ساده‌تر کرده‌اند. عرشه فولادی مقطعی موجدار است که برای ساخت سقف و کف استفاده می‌شود. این سازه به‌دلیل دلیل سادگی و سرعت در اجرا، هزینه کم و ایمنی، کاربردهای بسیاری در صنایع ساخت‌وساز دارد. در این مقاله، اجزا، انواع، مراحل اجرا، ملاحظات، نحوه اجرا، مزایا و معایب سقف عرشه فولادی را بررسی می‌کنیم.

سقف عرشه فولادی چیست؟

عرشه فولادی بخش ساختاری کلیدی در ساختمان فولادی است که به‌وسیله کلاف‌های فولادی ساختاری سرد به شکل‌های مختلف ساخته می‌شود که به آن‌ها پروفیل می‌گویند.

برای ساخت عرشه فولادی که به آن عرشه فلزی هم می‌گویند، از ورق گالوانیزه استفاده می‌شود؛ به‌همین‌دلیل در برابر زنگ‌زدگی مقام است و استحکام بالا و وزن سبکی دارد. در ضمن، استفاده از ورق گالوانیزه باعث کاهش قیمت عرشه فولادی می‌شود.

کاربرد سقف عرشه فولادی چیست؟

سقف عرشه فولادی، وزنی سبک دارد و می‌تواند نقش عایق حرارتی را ایفا کند. در ضمن، در برابر حریق مقاوم است و به‌سادگی نصب می‌شود؛ بنابراین، از این نوع سقف می‌توان برای ساخت سازه‌های زیادی استفاده کرد. از این سقف می‌توان در شرایط آب‌وهوایی مختلف استفاده کرد؛ به‌همین‌دلیل کاربردهای مختلف مسکونی، تجاری، اداری و … دارد.

مزایای سقف عرشه فولادی

تا به اینجای متن کمی درباره مزایای سقف عرشه فولادی صحبت کردیم. علاوه بر موارد عنوان شده، این سقف مزایای دیگری هم دارد که عبارت‌اند از:

سرعت تولید: سرعت تولید ورق عرشه، پوشش سقف و همچنین امکان بتن‌ریزی چندین سقف به‌طور همزمان، سرعت ساخت این سقف را افزایش می‌دهد. همین موضوع باعث بالارفتن سرعت ساخت‌وساز می‌شود و هزینه‌های عملیاتی ساختمان را کاهش می‌دهد.

کنترل بار: یکی دیگر از مزایای سقف عرشه فولادی، کنترل بار در هنگام اجرا است. در واقع، عرشه به‌عنوان یک سکو عمل می‌کند و بدون شمع‌بندی، توانایی تحمل بارهای وارده را در حین انجام عملیات دارد.

مقاومت بالا: سقف عرشه فولادی به‌دلیل پوشش گالوانیزه روی ورق‌ها، در شرایط آب‌وهوایی متفاوت در برابر متغیرهای جوی مقاوم است.

زیبایی بصری: عرشه فولادی مقطع فلزی زیبایی است و روکش گالوانیزه زیبایی آن را بیشتر می‌کند.

معایب سقف عرشه فولادی

سقف عرشه فولادی مزایای فراوانی دارد، اما باید از معایب آن هم اطلاع داشته باشید که شامل موارد زیر می‌شوند:

ورق این نوع سقف در معرض ضربه‌های شدید بسیار آسیب‌پذیر است. بنابراین، در مراحل بارگیری و حمل و نقل باید با دقت عمل کرد.

سقف‌های عرشه فولادی با دهانه بیشتر از ۳ متر، نیاز به شمع‌بندی دارند.

البته معایب سقف عرشه فولادی، بسیار کمتر از مزایای آن است و بدون شک پیشنهاد می‌شود که از این معایب محدود چشم‌پوشی کنید و بیشتر از مزایای آن بهره ببرید.

اجزای سقف عرشه فولادی کدام‌اند؟

برای اجرای سقف عرشه فولادی، به اجزای زیر نیاز است:

ورق فولادی گالوانیزه: ورق فولادی، برجسته‌ترین محصول در این نوع سقف است. در تولید ورق گالوانیزه از روش شکل‌دهی با استفاده از تجهیزات تخصصی استفاده می‌شود. ساخت ورق‌های فولادی به دو شکل زیر است:

ذوزنقه موج دار: فولاد مورد استفاده در ساخت عرشه باید حداقل تنش تسلیم ۲۱۰ مگاپاسکال داشته باشد. علاوه‌براین، با استفاده از فلز روی، گالوانیزه می‌شود. ضخامت روی در سطح ورق فلزی حدود ۰٫۸ تا ۲٫۱ میلی‌متر است. هر دو سطح ورق فلزی باید به‌طور کامل گالوانیزه شوند.

گل میخ (برش‌گیر): این دستگاه در سقف عرشه فولادی برای اتصال ورق به تیر فرعی در سازه استفاده قرار می‌شود. برای این کار، تعدادی گل میخ را درون ورق فولادی تعبیه می‌کنند. سپس اتصال آن با استفاده از جوشکاری نصب می‌شود. نقش عمده دیگر گل میخ این است که نیروی واردشده به سقف را به تمام تیرهای سازه منتقل می‌کند.

آرماتور: آرماتوربندی در سقف عرشه فولادی با استفاده از میلگرد انجام می‌شود. میلگرد روی ورق فولادی قرار می‌گیرد و سپس به گل میخ متصل می‌شود. اجرای آرماتوربندی، تحمل تنش کششی سقف را افزایش می‌دهد. همچنین از جمع‌شدن بتن جلوگیری می‌کند.

بتن: بتن یکی از اجزای سقف عرشه فولادی است؛ زیرا بتن بر روی ورق فولادی اجرا می‌شود. بار سقف ابتدا به بتن وارد می‌شود؛ به‌همین‌دلیل باید از بتن باکیفیت استفاده کنید.

فلاشینگ: فلاشینگ نوعی ورق فلزی با ضخامتی در حدود ۵ میلی‌متر است. این ورق برای جلوگیری از خروج بتن از سقف مورد استفاده قرار می‌گیرد و به لبه عرشه اعمال می‌شود.

نحوه اجرای سقف عرشه فولادی

برای اجرای سقف عرشه فولادی، باید مراحل زیر را طی کنید:

ساخت عرشه فولادی: ورق‌های گالوانیزه موجدار یا همان عرشه فولادی، باید به‌طور مرتب در ابتدای کار قرار داده شوند. بنابراین، این ورق‌ها بر روی تیرهای افقی یا جانبی قرار می‌گیرند. وزن این ورق‌ها سبک است و امکان قراردادن آن‌ها توسط نیروی انسانی یا دستگاه‌های کوچک وجود دارد.

متصل کردن عرشه به تیر: در ادامه باید ورق‌های گالوانیزه‌ای که بر روی تیرها قرار گرفته‌اند، محکم به آن وصل شوند. این کار با استفاده از گل میخ انجام می‌شود. معمولاً ورق را سوراخ می‌کنند و گل میخ را از آن عبور می‌دهند. سپس با استفاده از روش قوس الکتریکی، به تیرهای فرعی جوش داده می‌شوند.

آرماتوربندی: در این مرحله باید شبکه‌ای از آرماتورها ایجاد شوند. این کار با جوش دادن یک سری آرماتور به گل میخ‌ها انجام می‌شود. در نهایت برای افزایش مقاومت، شبکه‌ای مناسب از آرماتورها ایجاد شده و در بتن قرار می‌گیرد.

بتن ریزی: آخرین مرحله، بتن‌ریزی است. ضخامت و وزن بتن بر اساس استانداردها تعیین می‌شود. بتن روی عرشه فولادی ریخته می‌شود و شبکه آرماتور هم درون آن قرار می‌گیرد.