اردیبهشت ۱۳۸۷ بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی در سفر به استان فارس با حضور در آرامگاه سعدی شیراز محل دفن شاعر پرآوازه ایران، یاد این سخن سرای بزرگ و کم نظیر را گرامی داشتند؛ حضوری که حاکی از ارادت و اخلاص ایشان به این شاعر بزرگ پارسی‌زبان است.

به گزارش پردیسان آنلاین، عصر روز چهاردهم اردیبهشت ۱۳۸۷ بود که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در سفر به استان فارس با حضور در آرامگاه سعدی شیراز محل دفن شاعر پرآوازه ایران، یاد این سخن سرای بزرگ و کم نظیر را گرامی داشتند؛ حضوری که حاکی از ارادت و اخلاص ایشان به این شاعر بزرگ پارسی‌زبان است و در ادامه تصاویری از این لحظات و بیانات رهبر انقلاب درباره سعدی را مشاهده می‌کنید:

سعدی پایه‌ای برای بنای استوار ادب پارسی

رهبر معظم انقلاب آبان‌ماه سال ۶۳ در پیامی به مناسبت برگزاری کنگره بزرگداشت سعدی شیرازی، این شاعر را یکی از پایه‌های بنای استوار ادب پارسی قلمداد کرده و فرمودند: در این دوران که انقلاب مبارک اسلامی پهنه زندگی ما مردم ایران زمین را قلمرو ارزشهای اسلامی ساخته، و حکمت و معرفت را در جایگاه شایسته خود نشانیده، به جاست که ذکر جمیل سعدی بر زبان ارزش‌گذاران آن ارزش‌ها و یاد او در خاطر رهروان آن وادی‌ها مکرر و مؤکّد گردد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه این پیام افزودند: بی شک سعدی یکی از پایه‌های بنای استوار ادب پارسی و محصول شعر و نثر و تشکیل‌دهنده یکی از برازنده‌ترین اندام‌های پیکره شکوهمند فرهنگ کنونی ماست؛ پند سعدی که مایه گرفته از معارف قرآن و حدیث است همواره نقش زرین خاطر پندآموزان و زبان فصیح و صریح او، رازگشای گنجینه‌های معانی برای دل‌های جوینده و مشتاق بوده است. و امروز مانند همیشه عزیزترین هدیه احباب سخن و ارباب خرد را می‌توان در بدایع طیبات دیوان او و زیباترین گل‌های اندیشه بشری را در گلستان مصفای نظم و نثر او جست و یافت.

اندیشه حکیمانه سعدی شعر و شاعر را به قله می‌رساند

یکم مردادماه سال ۱۳۹۲ و همزمان با شب میلاد کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی (ع) هم حسینیه امام خمینی (ره) میزبان اهالی فرهنگ و هنر، استادان زبان و ادب فارسی و شعرای پیشکسوت و جوان کشور و جمعی از شاعران پارسی‌گوی افغانستان و تاجیکستان و هندوستان بود و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در این دیدار با اعتقاد به اینکه گنجاندن معارف اسلامی، سبک زندگی اسلامی، اندیشه حکیمانه و مسائل لازم برای آموختن به انسان‌ها نباید در شعر مورد غفلت قرار گیرد به شعر برجستگان و بزرگان ادب فارسی نظیر سعدی اشاره کردند و گفتند: در سروده‌های این شاعر بزرگ، بیان احساسات و دلتنگی‌ها وجود دارد، اما «حکمت و اندیشه» نیز در سراسر اشعار او گسترده است و در واقع اندیشه حکیمانه است که شعر و شاعر را به قله می‌رساند.

رهبر انقلاب اسلامی در ۳۰ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۸ نیز بر این موضوع تأکید کردند و فرمودند: سعدی، حافظ، مولوی، فردوسی؛ این‌ها قله‌های شعر فارسی‌اند. شما ببینید شعر اینها که قلّه‌ی هنر شعریِ طول تاریخ ما است، در چه جهت‌هایی به کار رفته است؛ سعدی یک بوستان دارد که بهترین اثر هنری او است، گلستان پس از بوستان قرار می‌گیرد و در بوستان شما می‌بینید این هنر فاخرِ فوق‌العاده برجسته همیشه در خدمت اخلاق، در خدمت تعلیم، در خدمت تعهّد است؛ از اوّل تا آخرِ بوستان این جوری است یعنی هنر شعر در خدمت اخلاق است.

سعدی شاعری حکیم

رهبر معظم انقلاب چهارشنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ میز در دیدار نیمه ماه رمضان به نقش مؤثر سعدی در ادبیات اشاره کردند و با اعتقاد به اینکه شعر یک رسانه اثرگذار و ماندگار است، فرمودند: تولید سرمایه‌های معرفتی و معنوی جزو خصوصیات شعر فارسی است. در شعرهای دیگر، تا آنجایی که حالا ما میدانیم، نه اینکه وجود نداشته باشد، به این شدت وجود ندارد؛ یعنی ما قلّه‌های شعر فارسی را که نگاه می‌کنیم، یا حکیم‌اند مانند نظامی یا حکیم فردوسی یا مولانای معرفت و عرفان و معنوی‌اند یا حافظ قرآن‌اند یا مثل سعدی کتابشان پُر از حقایق و معارف حِکمی و معنوی است.

ایشان افزودند: از آن بالا بگیرید بیایید پایین تا برسیم به سعدی، به حافظ، به جامی، به صائب، به بی دل؛ ببینید، اینها همه حکیم‌اند، همه‌ی اشعار اینها حکمت است؛ یعنی شعر ما، شعر فارسی، در طول زمان حاملِ حکمت بوده، حاملِ معرفت بوده، سرمایه‌های معنویِ ما را حفظ کرده و بر آنها افزوده؛ یعنی شما اگر چنانچه در یک حدّ خاصّی از معرفت باشید، وقتی که مثلاً مثنوی مولانا را می‌خوانید، این معرفت افزایش پیدا می‌کند؛ یعنی تولید معرفت می‌کنند، تولید این سرمایه را می‌کنند، فقط حفظ سرمایه نیست؛ خصوصیّت شعر فارسی این است.

رهبر انقلاب تأکید کردند: مهم این است که این سرمایه‌سازی و پاسداری سرمایه در سخت‌ترین شرایط هم اتفاق افتاده؛ مثلاً در تاخت‌وتاز مغول. شما ببینید، در دوران تاخت‌وتاز مغول، ما عطار داریم، مولوی داریم، سعدی داریم، حافظ داریم؛ اینها همه مال دوران مغول و تیمور است دیگر؛ یعنی وقتی است که کشور در شرایط سخت تاخت‌وتاز بیگانگان قرار داشته، همه چیزِ کشور تحت تأثیر این بوده، امّا معرفت و شعر و معنویت متوقف نشده؛ این خصوصیت شعر فارسی است و ما اینها را در مورد شعرمان باید بدانیم.