به گزارش پردیسان آنلاین، سیدمهدی میرداماد مداح اهل بیت (ع) از جمله افرادی است که در این حوزه ارتباطات بسیاری با افراد شاخص دیگر حوزه‌ها همچون بازیگران و فوتبالیست‌ها دارد. حتی میرداماد علاقه بسیاری به سینما هم دارد؛ به‌طوری که بار‌ها مردم او را در سالن‌های سینما برای تماشای فیلم‌ها مشاهده کرده‌اند.حضور مداحان در سینما و هنر چقدر می‌تواند در این حوزه تاثیرگذار باشد و حتی موجب جذب دین‌مدارانی شود که مخالف فضای سینما و هنر هستند؟
اصل حضور مداحان در سینما تاثیرگذار است. البته باید با انتخاب دقیق و درست همراه باشد، زیرا مداحان جزو افراد شاخص و اثرگذار جامعه هستند و این در عرصه‌های مختلف می‌تواند وجود داشته باشد. من به یک تیم فوتبال علاقه‌مندم که یک مرتبه بعد از بازی دربی و پیروزی تیم ما، عکسی در صفحه مجازی خود منتشر کردم. (البته الآن هیچ صفحه‌ای در فضای مجازی به‌صورت شخصی ندارم) فردای آن روز، بسیار ناراحت شدم و گفتم تمام مستمعین جلسه ما طرفدار آن تیم نیستند.

شاید یک عده به خاطر شکست تیم رقیب، امروز ناراحت باشند و من با این اقدام موجب دوری آنان از هیأت اهل بیت (ع) شوم. مداحان نباید خود را در انحصار یک جریان یا موضوع قرار دهند؛ زیرا هدف ما جذب تمام سلایق، طیف‌ها و افراد است. با توجه به علاقه‌ای که به سینما و فوتبال و دوستان متعددی که در میان هنرمندان و ورزشکاران دارید، به نظر شما نوع ارتباط مداحان با این افراد چگونه باید باشد؟ چون امروز رقابتی میان مداحان برای حضور این افراد شاخص در جلسه هیأت، ایجاد شده است.

اگر رقابت وجود نداشته باشد، ارتباط مداح با این طیف مشکلی ندارد. نباید مداح از جایگاه خود سوءاستفاده کند. این شال سبز که بر گردن من است، جایگاهی را به من می‌دهد که نباید از آن استفاده دیگری کنم. گاهی برای خرید به مغازه که می‌روم، مردم می‌گویند، شال سبزت را چرا همراه نداری؟ می‌گویم من به نانوایی آمده‌ام. شال سبز برای روضه است و نباید از آن سوءاستفاده کنم.

من در سفر حج با علی دایی آشنا شدم و از آن زمان با هم دوستی صمیمانه‌ای داریم یا با بسیاری از بازیکنان تیم پرسپولیس مانند کریم باقری، سیدجلال حسینی، محمد انصاری و احمدنوراللهی دوست هستم و با آنان ارتباط دارم. خاطرم است زمانی که علی دایی برای روضه به منزل ما در قم آمد، تا ماه‌ها تاثیر حضور او وجود داشت. زمانی که آقای دایی مربی تیم صبای قم بود با بازیکنانش به جلسه روضه می‌آمد. درست است هیأت به نوعی به هم می‌ریخت و کار سخت می‌شد، اما این حضور بسیار تاثیرگذار بود.

حضور مداحان در جلسات این دوستان یا حضور این افراد در جلسات هیأت اگر براساس تعامل و رفاقت باشد، زیباست، اما نباید دچار رقابت شویم که در جلسه فلانی دو چهره حضور پیدا کرد؛ پس در جلسه فردا شب ما هم باید دو نفر بیایند و با آنان عکس بگیریم. جلسه سیدالشهدا (ع) باید کشش داشته باشد و نباید آن را وابسته به افراد کرد.

حتی نباید به مداح هم وابسته باشد. من ۱۵ سال در هیأت رزمندگان قم خواندم و برخی می‌گفتند رزمندگان را میرداماد به این جایگاه رساند و به واسطه او جمعیت ۳۰ هزار نفری شرکت می‌کند. به خاطر همین مطالب، دوسال است که شرکت نمی‌کنم، اما جلسه تعطیل نشده است و این نشان می‌دهد جلسه به فرد وابسته نیست.

حضور افراد شاخص مثل هنرمندان و ورزشکاران در جلسات هیأت برای آنان هم اثرگذار است، زیرا بسیاری از این افراد مورد هجمه هستند که از این فضا‌ها دورند؛ در صورتی که این افراد مذهبی هستند. شاید به دلیل اینکه ابراز کنند، از سوی دیگری مورد هجمه واقع می‌شوند، دم نمی‌زنند، اما همین حضور برای این قشر هم اثرگذار است.

گاهی برخی از این افراد بعد از چند مرتبه ارتباط و حضور در هیأت، نوع لباس پوشیدن‌شان تغییر می‌کند؛ بنابراین این ارتباط مثبت است. ۱۵ سال پیش با رضا عطاران و محمدرضا شریفی‌نیا به سفر عمره رفتم. آنجا فهمیدم که این افراد ریشه اعتقادی بسیار خوبی دارند، اما متاسفانه اینقدر فاصله ایجاد شده که آن‌ها در جلسات مذهبی است.