به گزارش پردیسان آنلاین از هرمزگان، ۳۵ سال پیش، درست در چنین روزی یکی از دردناک‌ترین فجایع انسانی دوران معاصر به وقوع پیوست، روزی که ۲۹۰ سرنشین پرواز ۶۵۵ آماج یک تهاجم ددمنشانه قرار گرفتند و عاملان این حادثه به رغم اعتراف معاون رئیس جمهور وقت آمریکا در حمله عامدانه به هواپیمای مسافربری نه تنها توبیخ شدند، بلکه توسط رئیس‌جمهور وقت آمریکا مدال شجاعت گرفتند.

در دوازدهم تیر سال ۱۳۶۷، قرار بود هواپیمای ایرباس ۳۰۰ متعلق به هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران از بندرعباس به مقصد دبی پرواز کند، ۱۷ دقیقه از ساعت ۱۰ صبح می‌گذشت که کاپیتان محسن رضائیان با تأخیر ۱۵ دقیقه‌ای از برج مراقبت اجازه پرواز گرفت و بلند شد، چند دقیقه بیشتر از این پرواز نمی‌گذشت که آدمیرال ویلیام راجرز که فرماندهی ناو وینسنس، مهمان ناخوانده خلیج فارس را عهده‌دار بود، دستور حمله به هواپیمای مسافربری ایرانی را صادر کرد.

در این اقدام جنایت‌کارانه دو موشک به سمت هواپیما شلیک شد تا یک تقابل نابرابر شکل بگیرد؛ نبرد انسان‌هایی با دست‌های خالی در برابر ناو آمریکایی با چند ۱۰۰ سرباز و افسر به وقوع پیوست.

هواپیما از صفحه رادارهای زمینی خارج و در طوفانی از دود و آتش گم شد، برج مراقبت فرودگاه بندرعباس به دنبال یک نشانی، سراغ پرواز ۶۵۵ را از فرودگاه دبی گرفت، اما بی‌خبری بود که نصیب کارکنان برج مراقبت شد، ستاد تأمین استان هرمزگان در وضعیت اضطرار قرار گرفت و عاقبت چرخ‌بال‌ها و شناورهای ایرانی خود را به موقعیت رساندند.

هواپیما از هم فروپاشید و طولی نکشید که پاره‌های تنش لابه‌لای امواج خلیج فارس در آب فرو رفت؛ آن روز آسمان شاهد عروجی در اوج بود، پروازی که برای ۶۶ کودک، ۵۲ زن، ۱۷۲ مرد ایرانی و ۳۶ نفر غیرایرانی از اتباع یوگوسلاوی سابق، هند، پاکستان، ایتالیا و امارات ابدی شد.

بعد از وقوع حادثه مقامات آمریکایی اعلام کردند یک فروند هواپیمای F14 ایران را مورد هدف قرار داده‌اند، اما هیچ‌کدام از کشتی‌های آمریکایی حاضر در منطقه برای جست‌وجوی بازماندگان اقدامی نکرد.

جمع‌آوری اجساد و قطعات هواپیما، ۵۲ روز طول کشید، سخت‌ترین صحنه‌ها از وحشیانه‌ترین جنایت آمریکایی‌ها در آب‌های سرزمینی ایران که جگر هر انسانی را می‌سوزاند روی آب‌های خلیج فارس به تصویر درآمد.

صحنه‌هایی دلخراش که داغ این غم و داغ این جنایت را هرگز و هرگز در دل خلیج همیشه فارس آرام نکرد، منافع و قدرت‌طلبی آمریکایی‌ها با قطع دست آنها از منافع خاک ایران برای مرتبه‌ای دیگر نقاب از چهره مدعیان حقوق بشر برداشت و آنها در تراژدی بزرگ، علیه مردمان بی‌دفاع و دست خالی پرواز ۶۵۵، در آشکارترین حالت ممکن نقض حقوق بشر را به تصویر درآوردند، شکایت ایران از این جنایت به شورای امنیت، شورای ایکائو و دادگاه بین‌المللی لاهه هم نتیجه‌ای نداشت، چراکه این سازمان‌ها خود حافظ منافع قدرت‌های بزرگ بودند.

این روزها جنایات هولناک اسرائیلی‌ها در غزه و رفح هم حقوق بشر آمریکایی را فریاد می‌زند، آمریکایی که در کنار رژیم صهیونیستی ایستاده است و هیچ ابایی ندارد که بر سر زنان و کودکان بی پناه چه می‌آید، اگر در جست‌وجوی حقوق بشری هستید که آمریکا از آن دم می‌زند، بد نیست نگاهی به این جنایت‌های هولناک وددمنشانه نیز داشته باشید تا بدانید چه کسانی از حقوق بشر صحبت می‌کنند.