پایگاه خبری پردیسان آنلاین، حفظ محیط زیست یکی از اهداف اصلی صنعت فولاد در سراسر جهان بوده و در سال‌های اخیر نیز مفهوم فولاد سبز به عنوان یک مسیر امیدوار کننده برای کاهش اثرات زیست محیطی صنعت فولاد معرفی شده، اما چالش‌های پیش روی پذیرش فولاد سبز و به ویژه ایران چیست؟

در این ارتباط حمیدرضا پاک زمان کارشناس ارشد تحقیق و توسعه شرکت فولاد آلیاژی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار پردیسان آنلاین با بیان اینکه یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی تولید فولاد سبز، بحث چگونگی تولید مقرون به صرفه هیدروژن سبز در دنیا است، اظهار کرد: هیدروژن سبز به این معنا است که ما هیدروژن را از فرایند الکترولیز آب به دست بیاوریم و برق مورد نیاز برای الکترولیز هم از انرژی‌های تجدیدپذیر خورشیدی یا بادی تأمین شود که البته فرایندی بسیار هزینه بر است.

وی ادامه داد: این فرایند چالش‌های فنی متعددی دارد که در سطح دنیا برای رفع این چالش‌ها برنامه‌ریزی شده است تا فرایند را به صورت مقرون به صرفه در بعد صنعتی پیاده سازی کنند، به عنوان مثال یک واحد احیای مستقیم با ظرفیت تولید ۱.۲ میلیون تن آهن اسفنجی در سال به حدود یک هزار و ۳۵۰ مگاوات برق برای فرایند الکترولیز و تولید هیدروژن سبز نیاز دارد که البته این رقم بسیار بالایی است و در حال حاضر در ایران انجام شدنی نیست.

کارشناس ارشد تحقیق و توسعه شرکت فولاد آلیاژی ایران در خصوص دیگر چالش تولید فولاد سبز در ایران ابراز کرد: در حال حاضر واحدهای احیا مستقیم در ایران بر اساس استفاده از گازهای احیا کننده co و h۲ طراحی شده و اگر ما بخواهیم co را کنار بگذاریم و تنها از h۲ استفاده کنیم عملاً این واحدها با چالش‌های عملیاتی مواجه می‌شوند و نیاز به تغییر طراحی و سرمایه‌گذاری‌های بالا و جدیدی دارند.

وی با اشاره به سومین چالش تولید فولاد سبز در کشور نیز ابراز کرد: آهن اسفنجی که تنها با احیا کننده هیدروژن به دست می‌آید عملاً هیچ کربنی را درون خود ندارد و اگر ما بخواهیم این آهن اسفنجی را با کربن صفر درون کوره قوس مورد استفاده قرار دهیم باید این کربن را از راه دیگری تأمین کنیم، چرا که می‌دانیم برای ایجاد قوس الکتریکی و ایجاد سرباره پفکی نیاز به کربن داریم، که این نیز چالش بزرگی است.

پاک‌زمان در خصوص چهارمین چالش تولید فولاد سبز در کشور گفت: اگر ما بخواهیم دو فرایند EAF با قراضه و EAF با آهن اسفنجی را مقایسه کنیم، فرایند EAF با قراضه تولید دی اکسیدکرین کمتری در مقایسه با فرایند EAF با آهن اسفنجی دارد.

وی تصریح کرد: در حال حاضر در کشور با مشکل تأمین پایدار قراضه و به ویژه قیمت بالای قراضه رو به رو هستیم که این نیز یکی دیگر از چالش‌های پیش روی تولید فولاد سبز است.