بررسی وضعیت موجود در عرضه و تقاضای محصولات فولادی به‌ویژه محصولات تخت، بدون شناخت وضعیت ظرفیت‌های ایجادشده در کشور، همچنین میزان تولید صنایع فعال و مشخص کردن ضریب بهره‌وری این صنایع امکان‌پذیر نیست.

به گزارش پردیسان آنلاین، رضا حیدری، معاون فروش و بازاریابی فولاد مبارکه اظهار داشت: بررسی وضعیت موجود در عرضه و تقاضای محصولات فولادی به‌ویژه محصولات تخت، بدون شناخت وضعیت ظرفیت‌های ایجادشده در کشور، همچنین میزان تولید صنایع فعال و مشخص کردن ضریب بهره‌وری این صنایع امکان‌پذیر نیست.

وی افزود: بر اساس داده‌های انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، در سال ۱۴۰۱ (طبق جدول ذیل) و در نظر گرفتن ظرفیت نصب‌شده اسمی، تولید واقعی و مصرف ظاهری محصولات نهایی فولادی کشور، می‌توان دریافت که تعادلی بین میزان عرضه و تقاضا در محصولات فولادی برقرار بوده و مشکلی بابت تأمین نیاز بازار داخلی وجود ندارد. به عبارت دیگر، اگر همه شرکت‌های تولیدکننده محصولات فولادی با تمام ظرفیت خود تولید و محصولاتشان را عرضه کنند، نه‌تنها کشور با کمبود مواجه نمی‌شود؛ بلکه با مازاد عرضه نیز مواجه خواهد شد.

معاون فروش و بازاریابی فولاد مبارکه خاطرنشان کرد: در ماه‌های اخیر، تلاش‌هایی در جهت کنترل قیمت محصولات فولادی به‌ویژه ورق گرم فولاد مبارکه صورت گرفته که به‌طور قطع با انگیزه جلوگیری از تورم افسارگسیخته محصولات نهایی و حمایت از مصرف‌کنندگان نهایی بوده است. از انگیزه خوب سیاست‌گذاران که بگذریم، باید دانست که پیش از برخورد با معلولِ این ماجرا که افزایش قیمت است، باید به عامل و محرک قیمت‌ها توجه کنیم. اگر به این امر توجه نشود، حتی با بهترین مکانیسم‌ها (بورس کالا) هم نمی‌توان به مدیریت بازار پرداخت. استفاده از مکانیسم بورس و به‌کارگیری ابزارهای حاکمیتی برای کنترل بازار بورس نیز قطعاً از کارایی آن خواهد کاست.

حیدری گفت: بررسی و مطالعه ظرفیت‌های ایجادشده در کشور طی سال‌های اخیر نشان می‌دهد تقاضای محصولات گرم به‌صورت متوسط و ماهیانه بالغ‌بر ۵۰۰ هزار تن است و این تقاضا به‌صورت طبیعی به سمت مکانیسم تأمینی خواهد رفت که بیشترین درجه شفافیت و اقتصادی‌ترین قیمت را برای متقاضی داشته باشد.

وی ادامه داد: در حال حاضر ظرفیت‌های مغفولی در بخش عرضه کلاف گرم و پلیت وجود دارد که به دلیل تولید با بهره‌وری پایین و دور از انتظار، فشار را به سمت عرضه‌کننده کیفی و همیشگی یعنی فولاد مبارکه هدایت می‌کند.

معاون فروش و بازاریابی فولاد مبارکه بیان کرد: تمرکز بیش‌ازاندازه بر تعیین قیمت پایه و میزان رقابت بدون توجه به ظرفیت‌های مغفول‌مانده در کشور راه را برای حل ‌مسئله مشکل‌تر خواهد کرد. کنترل تقاضایی که گزارش‌های نهادهای تخصصی بر وجود آن صحه می‌گذارند جز نارضایتی تولیدکنندگان و دور شدن کشور از شعار سال (مهار تورم و رشد تولید) نتیجه‌ای نخواهد داشت.

وی گفت: بدون شک بهترین نوع اعمال حاکمیت توسط دستگاه‌های تصمیم‌گیرنده، شناخت ظرفیت‌های خفته و هدایت منابع کشور در جهت فعال‌سازی هرچه بیشتر این ظرفیت‌هاست.

حیدری تشریح کرد: با پای کار آمدن ظرفیت‌های مغفولِ موجود و عرضه همه آن‌ها در مکانیسم بورس کالا فرصت برای طرفین عرضه و تقاضا برای برقراری رقابتی سازنده بر مبنای کیفیت و زمان فراهم خواهد شد. بورس کالا به مهم‌ترین کارکرد خود یعنی کشف قسمت عادلانه خواهد پرداخت و طرفین عرضه و تقاضا فرصت تعامل و توافق‌های بلندمدت خواهند یافت. در این فضا، کسب سود برای تولیدکنندگان مهم‌ترین و منصفانه‌ترین پاداش خواهد بود.این موارد در حالی مطرح می‌شود که مداخلات غیرکارشناسانه برای شرکت‌های بزرگ صنعتی و بورسی همچون فولاد مبارکه که اخیراً به‌عنوان شرکت برتر بورسی در تالار محصولات صنعتی انتخاب شده نیز می‌تواند پیامدهای متعدد و دردسرسازی داشته باشد که در گذشته نیز به دلیل قیمت‌گذاری دستوری و به‌نوعی تثبیت نرخ ارز دامنگیر فولاد مبارکه شد. اما نکته اینجاست سودآوری شرکت فولاد مبارکه طی سال‌های اخیر، به دلیل استفاده حداکثری از ظرفیت‌های تولید و برخورداری از تکنولوژی روز دنیا و داشتن زنجیره کامل و متوازن از سنگ تا رنگ بوده است. سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه و توسعه‌های هدفمند، بهره‌وری بالا همراه به کمک سرمایه‌های انسانی مجرب و دانش‌آموخته و ایجاد ارزش‌افزوده از سرمایه‌های ملی در کنار هزاران اقدام دیگر این مجموعه فولادی نشان می‌دهد که سودآوری فولاد مبارکه ناشی از افزایش قیمت ارز یا تورم نیست، بلکه روش مدیریتی و سیاست‌گذاری گروه فولاد مبارکه در نهایت طی سال‌های متمادی به ثمر نشسته؛ به گونه ای که بخش عمده سود آن به عموم جامعه تعلق دارد.

معاون فروش و بازاریابی فولاد مبارکه در پایان خاطرنشان کرد: صنعت فولاد ایران یکی از قطب‌های اصلی و تأثیرگذار در صنعت و اقتصاد کشور به حساب می‌آید و در سال‌های سخت نه‌چندان دور توانسته ارز موردنیاز کشور جهت تهیه کالاهای اساسی را تأمین کند؛ بنابراین کمک به رشد و توسعه پایدار این بخش از صنعت کشور می‌تواند شاه‌راهی باشد برای جدا شدن همیشگی اقتصاد ایران از نفت؛ اتفاقی که هرچه زودتر رخ دهد به نفع اقتصاد کشور خواهد بود.