پردیسان آنلاین | اساساً مرحوم امام (ره) از تظاهر خوش‌شان نمی‌آمد. به عکس، به کسانی که اهل تظاهر نبودند علاقه داشتند.

مثلاً ایشان از تیمسار ظهیرنژاد- رئیس ستاد مشترک ارتش در زمان جنگ تحمیلی- خوش‌شان می‌آمد زیرا وی اهل تظاهر نبود، هر روز ریشش را تیغ می‌زد و همان طور خدمت امام می‌رسید.

یک روز عده‌ای از فرماندهان ارتش از جمله فرمانده نیروی هوایی- که بعد معلوم شد آدم مغرضی بود و ریشی هم گذاشته بود- خدمت امام آمده بودند.

قرار شد فرمانده نیروی هوایی گزارش بدهد؛ قبل از گزارش، شروع کرد به خواندن دعای فرج، آقای ظهیرنژاد به او گفت: آقا عوام نیستند، حرفت را بزن!

امام از این سخن خوش‌شان آمد و خندیدند.

مرحوم تیمسار ظهیرنژاد می‌گفت:

در دو سه مناسبت که خدمت امام مشرف بودم، امام به من اظهار محبت ‎ ‏کردند، که خود من شرمنده محبت ایشان هستم.

در یکی از این دیدارها در حالتی ‎ ‏که دست مرا در دست مبارک خودشان گرفته بودند، فرمودند: می‌دانی من چقدر تو را ‎ ‏دوست دارم!

برداشت‌هایی از سیره امام خمینی (ره)، ج ۲، ص ۲۰۴ و ۲۰۶