مجمع جهانی اقتصاد به تازگی مطالعه‌ای در مورد وضعیت کسب و کارها و شرکت‌های بزرگ صنعتی انجام داده و بزرگترین ریسک‌های پیش روی آن‌ها را بررسی کرده است.  کارشناسان این نهاد بین‌المللی، بیش از ۳۵۰ ریسک مهم را شناسایی کردند و از شرکت‌های بزرگ در سراسر دنیا خواستند تا مهمترین و اصلی ترین ریسکهایی که باعث نگرانی آنها میشود را اعلام کنند. در نهایت ۳۱ ریسک اصلی و میزان نگرانی کسب و کارها از این ریسکها منجر شد.

جالب اینجاست که بر خلاف گزارش‌ها و مطالعات قبلی، بعد از همه‌گیری کرونا مسایل زیست‌محیطی دیگر جایگاهی در میان نگرانی‌های دنیا ندارد و  تحولات اقتصادی و اجتماعی و ژیوپولتیکی حاصل از همه‌گیری کرونا در فهرست اصلی‌ترین نگرانی‌ها جای گرفته است.

دو سوم از شرکت‌های مورد مطالعه اعلام کردند که اصلی‌ترین و مهمترین نگرانی آن‌ها طولانی شدن رکود اقتصادی در دنیا ست و نیمی از آنها هم ورشکستگی و ناتوانی صنایع برای احیای بعد از پایان همه‌گیری کرونا را اصلی‌ترین نگرانی این روزهای خود عنوان کردند.  

عدم احیای صنایع بعد از پایان همه‌گیری می‌تواند روی زنجیره عرضه کالاهای مختلف در دنیا اثر منفی بگذارد و مشکلات زیادی برای اقتصاد ایجاد کند.

بر مبنای یافته‌های این گزارش از میان ۱۰ ریسک بزرگی که شرکت‌ها از آنها ابراز نگرانی کرده‌اند، تنها سه ریسک غیراقتصادی است و هفت ریسک کاملا ریشه اقتصادی دارد.

اغلب شرکت‌های بزرگ دنیا از همکاری بخش خصوصی و دولتی در شرایط بحرانی کنونی ابراز رضایت کرده  و بر این باور هستند که این همکاری می‌تواند اندکی از بار مشکلات آن‌ها بکاهد. چالش‌های ایجاد شده در اقتصاد دنیا در نتیجه همه گیری کرونا شرکت‌های خصوصی را با معضلات زیادی مواجه کرده است و اگر حمایت مالی دولت‌ها نباشد، امکان ادامه فعالیت اقتصادی برای آنها وجود ندارد. البته برخی از کارشناسان در مورد هزینه بالای دولت‌ها برای حمایت از اقتصاد صحبت می کنند ولی مساله اصلی اینجاست که هزینه ورشکستگی شمار زیادی از شرکت‌های صنعتی و خصوصی برای اقتصاد، بسیار بیشتر از هزینه ای است که دولت برای حفظ آنها صرف می‌کند.

۶۶.۳ درصد از شرکت‌های بزرگ نگران طولانی  شدن رکود ناشی از همه گیری کرونا هستند و بر این باورند که این مشکل می‌تواند آسیبی جدی به آنها وارد کند. ۵۲.۷ درصد از شرکت‌ها نگران  ورشکستگی خود یا شرکت‌هایی هستند که با آنها کار می‌کنند. سومین ریسکی که شرکت‌های بزرگ را نگران کرده است احتمال حمله سایبری و ارائه اطلاعات نادرست است که در نتیجه نوسان در شیفت های کاری و عدم حضور تمامی افراد در شرکت در بازه زمانی مشخص ایجاد می‌شود. بالغ بر ۵۰ درصد از افراد مورد مطالعه در این مورد ابراز نگرانی کرده اند و بر این باورند این معضل در دنیای امروزی نه تنها برای کسب و کارهای بزرگ بلکه برای بخش‌های  اجرایی کشورها هم معضلی جدی است.