به گزارش خبرنگار فرهنگی پردیسان نوین، جشنواره فیلم موبایلی یک دقیقه قرنطینه با هدف به اشتراک گذاشتن تجربیات مردم جهان در طول دوران قرنطینه برای مبارزه با ویروس کووید ۱۹، راه اندازی شده است تا از قاب دوربین های خود، تجربه های شیرین، تلخ، دلتنگی، بیکاری، شادی و امید و حتی مرگ را به تصویر بکشند. در تاریخ معاصر هیچ گاه بشر این چنین تجربه‌ فراگیری را لمس نکرده بود که ترس های مشترکی را، محبوس در خانه اش از سر بگذراند. بی شک این تجربه، نقطه آغازین دیگری برای همه انسان هاست.

این جشنواره که به همت معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران برگزار خواهد شد در بخش‌های ۱.قرنطینه، زندگی، عشق و دین، ۲. قرنطینه،خانواده، کودکان، کمک به فقرا و کمک به دیگران، ۳.قرنطینه، روان، خشونت خانگی، تجربه تنهایی و خودپیدایی، ۴. قرنطینه،  بیماری های خاص و سالمندان، ۵. بخش ویژه، بی قرنطینه ها (دارندگان مشاغلی که به دلیل نیاز خدمات به مردم، نتوانستند در قرنطینه بمانند) فراخوان خود را منتشر کرده است. با غلامحسین شاه‌علی دبیر این جشنواره به گفت‌وگو کردیم. این جشنواره به دنبال بیرون کشیدن زیباترین لحظه‌ها از دل چرک‌ترین اتفاق قرن است.

یکی از تفاوت‌های این جشنواره با انواع مشابه‌ِ آن، جست‌وجوی زندگی و عشق در بحرانی‌ترین و تنهاترین لحظه‌های انسان است؟

اولین باری است که انسان در این سطح گسترده در کره خاکی، تنهایی توأم با دلهره و ترس را تجربه می‌کند و در خلوت، انسان‌ها به کشف و شهودهای خیره‌کننده‌ای دست پیدا می‌کنند. عشق‌ها، گاه نفرت‌ها و دلتنگی ها و همه حالات روحی را تجربه می‌کند؛ آن هم با این حجم گسترده در کره زمین، با فرهنگ‌ها، آیین‌ها و مذهب‌های مختلف و این مسأله می‌تواند دستمایه خوبی باشد تا ما از قاب تصویر یک موبایل – که امروز در دست اکثر مردم هست – با یک موبایل این لحظات را ضبط کنیم. من فکر می‌کنم بازنشر این لحظات و دقایق، در قالب فیلم کوتاه هم برای کسانی که درگیر کرونا هستند و هم برای نسل‌های بعد، خالی از لطف نباشد. این جشنواره، می‌تواند بخشی از تاریخ شود، ما را در تجربه سایر مردم شریک کند و تأثیرگذار و عبرت‌  آور باشد.

گویا یکی از بخش‌های این جشنواره توجه به خانواده،‌ سالمندان و کودکان است؛ این جشنواره چه کمکی به ترویج مهربانی و دیدن دیگران می کند؟

 ویروس کرونا، پدیده‌ای بود که انسان‌ها را نسبت به حضور دیگران در کنارشان و اینکه این زندگیِ مشترک، اجتماعی و باهم بودن‌ها چقدر لذت‌بخش است، حساس کرد. بسیاری از دلخوشی‌هایی که چون همیشگی بود؛ عادی شده بود را یادآور شد. قرنطینه، باعث شد اهمیت حضور دیگران، انرژی و مهربانی‌شان بیشتر شود. همین حس هم مردم را برای برای کمک به ناتوانان و افراد ضعیف جامعه ترغیب کرد. جشنواره یک دقیقه قرنطینه مهم‌ترین رسالتش به تصویرکشیدن همین مهربانی‌ها و دلتنگی‌هایِ دوری است. این جشنواره، شاید بتواند هرکدام از فیلم‌ها را به مثابه یک بیت از یک غزل، قصیده و شعر بلند ثبت کند تا زیباترین ها را از دل چرک‌ترین اتفاق قرن، بیرون بکشد. این اتفاق بازتاب موثری در جامعه خواهد داشت؛ چون با پایان جشنواره، دفتر این اتفاق بسته نمی‌شود ما تلاش می‌کنیم بخش‌هایی از بهترین فیلم‌ها و تجربه‌ها را در فضای مجازی و ووله(میان برنامه) با مردم به اشتراک گذاریم تا با تجربه سایر مردم در دنیا آشنا شوند. یکی از رسالت‌های هنر،‌ ثبت اتفاقات زمانه برای آیندگان هست؛ شاید ایده‌های جدیدی از دل این فیلم‌ها برای آیندگان و حتی خود هنرمندان بیرون آید.

معرفی ۶ اثر در مرحله نهایی بخش بین‌المللی

در مورد بخش بین‌الملل هم توضیح بفرمایید؟

بخش بین الملل جشنواره هم با موافقت شرکت برج میلاد راه اندازی شد که به دنبال آن فراخوان به زبان‌های انگلیسی، فرانسه، آلمانی و عربی آماده و از طریق مراجع خبری رسمی در اختیار علاقه‌مندان سایر ملل که مشتاق به ارسال آثارشان هستند؛ قرار گرفت. در بخش بین المللی ۶ اثر در مرحله نهایی انتخاب و معرفی خواهد شد.

آیا می‌توانید پیش بینی کنید برای بعد از عبور از این بحران کرونا هم برنامه‌ی هنری داشته باشید؟ چون بعد از این بیماری هم با تعدادی انسان مبهوت و خسته رو به رو خواهیم بود. هنر چه کمکی به تنزیه و پاک‌سازی روحی انسانِ بهت زده خواهدکرد؟

حتماً دوران بعد از کرونا شرایط و اقتضائات خودش را خواهد داشت. همچنان‌که دیدیم این بیماری به یک پدیده اجتماعیِ فراگیر تبدیل شد و آیین‌ها و حتی رفتارهای اجتماعی نوین را در جامعه رقم زد که این آداب و تغییرات رفتاری سریع، می‌تواند و جا دارد تا جشنواره‌ای را به خود اختصاص دهد؛ ما بعد از گذار از این بیماری، فرصت بیشتری برای تأمل و واکاوی آن خواهیم داشت. حتما و قطعا در دوره پساکرونا باید برای زیست جدید بشر، برنامه‌ریزی شود و یکی از مهترین برنامه‌های کل دنیا هم باید بر روی فرهنگ و هنر بنا نهاده شود. ما ایده‌هایی برای بعد از این مرحله هم داریم تا به امید خدا بتوانیم اجرا کنیم اما ناب‌ترین ایده‌هها هم نیاز به بستر اقتصادی مناسب دارد که امیدوارم محقق شود تا کمکی به التیام روح بشر کند.

جرقه اولیه برگزاری این این جشنواره از کجا زده شد؟

طرح این ایده از یک کارگاه فیلمنامه‌نویسی شروع شد که چون ادامه کارگاه‌ها به دلیل شیوع ویروس کرونا لغو شده بود اما اشتیاقِ ادامه یا شروع یک حرکت هنری در همه اعضای تیم وجود داشت؛ توسط خانم ساغر خواجه امیری که عضو هیأت داوران هم هستند طرح اولیه شکل‌گیری جشنواره شکل گرفت و مورد استقبال سایر اعضا قرار گرفت. این پیشنهاد ابتدا بررسی، تجزیه و تحلیل شد؛ چارچوب کلی و اهداف آن هم به لطف خدا و همت سایر دوستان مشخص شد و به این مرحله رسید که شما شاهد هستید در سطح بین‌المللی در حال اجراست.

علاقه مندان می توانند آثار خود را در دو بخش حرفه ای و آماتور در دو بخش داخلی و خارجی از طریق نشانی یا صفحه اینستاگرام اختصاص یافته این جشنواره به آدرس  به دبیرخانه جشنواره مستقر در برج میلاد ارسال کنند.