حسین کنعانی مقدم در گفت‌وگو با خبرنگار پردیسان آنلاین اظهار کرد: دو کلمه در ادبیات سیاسی ما مرتب تکرار می‌شود، یکی بحث وحدت است که به معنای انسجام ملی و از توصیه‌های امامین انقلاب یعنی حضرت امام و مقام معظم رهبری بوده است؛ و دیگری وفاق ملی که بیشتر جنبه‌ی گفتمانی و سیاسی دارد و میان گروه‌های سیاسی مطرح می‌شود.
وی افزود: آقای رئیس‌جمهور مدتی است که این موضوع را بیان می‌کند. به نظر من، در بحث گفتمانی، اولویت با وحدت و انسجام ملی است؛ وحدتی که حول محور منافع ملی و امنیت ملی شکل می‌گیرد. مرحله‌ی بعدی، وفاق سیاسی میان گروه‌های سیاسی است که پایه‌ی آن نه مردمی بلکه حزبی و جناحی است.
مؤسس حزب سبز ایران تصریح کرد: با توجه به اینکه در قانون اساسی، حکومت مردم بر مردم و مردم‌سالاری دینی مطرح شده، وحدت و انسجام ملی باید توسط مردم شکل بگیرد؛ در این صورت، قوام و پایداری آن نیز بسیار بیشتر خواهد بود. اما وفاق ملی، معمولاً پدیده‌ای مقطعی و محدود به گرایش‌های سیاسی است که ممکن است با تغییر جریان‌های سیاسی دچار خلل یا تضعیف شود.
کنعانی مقدم خاطرنشان کرد: به هر حال، اگر آقای لاریجانی این بحث را به‌صورت جدی دنبال کند، باید آن را در چارچوب امنیت ملی و منافع ملی پیگیری کند. با توجه به اینکه ایشان دبیر شورای عالی امنیت ملی هستند، می‌توانند از همان مسیر عملیاتی، این موضوع را دنبال کرده و دولت را نیز به عمل در چارچوب وحدت و جامعه‌ی ملی تشویق کنند.
