سید رضا صدرالحسینی در گفت‌وگو با خبرنگار پردیسان آنلاین اظهار کرد: یکی از مسائل مهمی که در حال حاضر می‌توان آن را به‌عنوان پیروزی مقاومت و مقاومت فلسطین دانست، اتفاقی است که در شرم‌الشیخ مصر در حال رخ‌نمایی است. یعنی آنچه که رژیم صهیونیستی و مقامات ارشد آن در طی ۲۲ ماه شعارش را می‌دادند، امروز برعکس شده و آنچه که حماس می‌خواست، به وجود آمده، نه آنچه که آن‌ها می‌خواستند. در واقع رژیم صهیونیستی به‌دنبال حذف کامل حماس، گرفتن سلاح از حماس، از بین بردن تونل‌های زیرزمینی در غزه و آزادسازی اسرا بدون پرداخت هزینه و مابه‌ازای آن بود.
وی افزود: اما در حال حاضر مشاهده می‌کنیم که اتفاقی که در مرحله اول هم افتاد، آزادی حدود ۲۰۰۰ نفر از زندانیانی است که در سیاه‌چال‌های رژیم صهیونیستی زندانی بودند، در مقابل ۲۰ نفر از اسرای رژیم صهیونیستی. در واقع تعداد کثیری از یحیی سنوار و محمد ضیف تا فرماندهانی که در طول دو سال گذشته به شهادت رسیدند، امروز از زندان‌ها آزاد و به مقاومت پیوستند. در این ارتباط، آمریکایی‌ها علاقه‌مند بودند تعدادی از کشورهای منطقه و غیر آن را در این اجلاس دعوت کنند تا بتوانند آنچه که مایل هستند را در قالب طرح آبراهام مطرح کرده و تأییدیه آن را از نمایندگان کشورها دریافت کنند.
کارشناس مسائل خاورمیانه تصریح کرد: با توجه به دعوتی که از جمهوری اسلامی صورت گرفت، جمهوری اسلامی بر اساس سه اصل اساسی سیاست خارجی یعنی «عزت، حکمت و مصلحت» در این اجلاس شرکت نکرد، در واقع این تصمیم بر پایه اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی و در راستای حفظ منافع ملی و منطقه‌ای بود. می‌توان گفت با حضور نداشتن جمهوری اسلامی ایران، موضوعی به نام تأیید ضمنی طرح‌هایی که در این اجلاس مطرح می‌شد، رد شد.
وی ادامه داد: دومین مسئله این بود که مشارکت در این اجلاس به منزله مذاکره با حامیان و عاملان جنایات مستمر و گسترده در غزه بود. همان‌طور که اشاره شد، ایالات متحده و رژیم صهیونیستی با سابقه طولانی ارتکاب جنایات گوناگون سعی داشتند نمایندگان کشورها را درباره موضوع صلح در کنار خود داشته باشند، که این به نوعی تأیید آن جنایت‌ها محسوب می‌شد. جمهوری اسلامی در این رابطه هیچ‌گونه مشروعیت‌بخشی به این اقدام نداشت.
او افزود: سومین نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، تجربه‌ای است که جمهوری اسلامی از بدعهدی‌های مکرر آمریکا و رژیم صهیونیستی در مذاکرات و توافقات بین‌المللی دارد، بنابراین جمهوری اسلامی علاقه‌مند نبود در اجلاسی شرکت کند که احتمال نقض تعهدات در آن وجود داشته باشد، این سابقه منفی به‌طور کامل در مقابل جمهوری اسلامی بود و به همین دلیل حاضر نبود در یک فرایند نمایشی و بدون اعتبار حضور داشته باشد.
صدرالحسینی تأکید کرد: چهارمین مسئله این بود که اجلاس شرم‌الشیخ به جای تمرکز بر حل ریشه‌ای بحران‌های منطقه‌ای و فلسطین، در حقیقت برای سفیدشویی آمریکا و رژیم صهیونیستی تعیین شده بود، و این با نگاه عمیق جمهوری اسلامی به مقاومت و آزادی کشورهای منطقه به‌طور کامل مغایر بود.
وی خاطرنشان کرد: بر این اساس به نظر می‌رسد حضورنداشتن جمهوری اسلامی در این اجلاس با منافع ملی و امنیت ملی کشور به‌طور کامل سازگار بود و در این زمینه یک تصمیم بسیار هوشمندانه و شرافت‌مندانه گرفته شد. این نکته حائز اهمیت است که در مقابل برخی اظهار نظرها که می‌گویند جمهوری اسلامی به این شکل به انزوای خود کمک کرد یا در تحولات منطقه‌ای و فلسطین شرکت نکرد، باید گفت هماهنگی و تعامل قابل توجهی بین جمهوری اسلامی ایران و جریان‌های اصیل مقاومت در فلسطین وجود دارد. در بسیاری از موارد، نظرات جمهوری اسلامی در مشاوره‌هایی که به این گروه‌ها داده می‌شود، منتقل می‌شود و حضور نداشتن ایران در یک برنامه، نشان‌دهنده نقش‌آفرینی نکردن جمهوری اسلامی نیست.
