به گزارش پردیسان آنلاین از اصفهان، جنگ ۱۲ روزه دفاع مقدس، یکی از مقاطع حساس و پرچالش تاریخ ایران در برابر تهدیدات و تجاوزات نظامی بود؛ زمانی که رزمندگان جان‌برکف سپاه پاسداران، پای‌مردانه از خاک و ارزش‌های میهن دفاع کردند.
در این دوران، رزمندگانی همچون شهید جهانگیر تیموری، با روحیه‌ای استوار و ایثارگری مثال‌زدنی، مقابل دشمن سخت ایستادند تا آرامش و امنیت برای نسل‌های بعدی رقم بخورد، رشادت‌های این شهدا و رزمندگان، چراغ روشنی در تاریخ پرافتخار ایران را روشن نگه داشته است.
شهید تیموری چراغی بود که در تاریکی ناامیدی و سختی‌ها، روشنی بخش دل‌ها بود؛ مردی که هر سخن و هر رفتارش از عمق ایمان و اخلاص سرچشمه می‌گرفت.
روح او سرشار از محبت به خانواده، دین و مردم بود و در راه خدا بی‌هیچ چشمداشت و با تمام وجود ایستاد، او نه تنها پاسدار خاک کشور بلکه پاسدار مرزهای معنویت نیز بود و چراغ راهی که گام‌هایش بر زمین و قلب‌هایش میان آسمان‌ها ماند.
شهادت او، پایان یک عمر تلاش بی‌وقفه نبود، بلکه آغاز جاودانگی و رسیدن به آرامشی ابدی در آغوش معشوق بود.
زندگینامه شهید تیموری
شهید جهانگیر تیموری، پاسدار و ایثارگری بزرگ از استان اصفهان، شهرستان سمیرم اول مهر سال ۱۳۵۳ در روستای گرموک از توابع شهرستان سمیرم متولد شد.
وی دوران کودکی و نوجوانی خود را در این روستا سپری کرد و تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در گرموک گذراند، سپس برای ادامه تحصیل به شهر سمیرم رفت و در رشته ادبیات و علوم انسانی موفق به کسب دیپلم شد.
سال ۱۳۷۴ پس از پایان تحصیلات با علاقه‌مندی عمیق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و با مشورت یکی از معلمانش به سپاه پیوست و به عنوان نیروی فعال این نهاد مقدس استخدام شد.
وی سال ۱۳۷۶ ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو پسر و یک دختر به نام‌های محمدرضا ۲۷ سال، احمدرضا ۲۳ سال و مرضیه ۱۸ سال است.
بعد از به دنیا آمدن فرزند اول به دلیل شرایط شغلی به شهرستان شهرضا مهاجرت کردند و در آن‌جا ساکن شدند.
زندگی جهانگیر تیموری سرشار از ایمان، تعهد و عشق به خانواده و دین بود، او به ویژه احترام و محبت عمیقی نسبت به مادر و پدر خود داشت و با انجام مستمر نماز اول وقت و اهتمام به قرائت قرآن، نمونه‌ای درخشنده از یک انسان وارسته بود.
شهید تیموری بیش از ۲۹ سال در راه خدمت به کشور و مردم تلاش کرد و در این مدت به عنوان فردی مخلص، وفادار و پرتلاش شناخته می‌شد.
او در حالی که در آستانه بازنشستگی بود برای پایان خدمت خود در نهاد مقدس سپاه برنامه‌ریزی می‌کرد تا در روزهای فراغت از خدمت به روستا بازگردد و با خرید باغ به کشاورزی و دامپروری که شغل خانوادگی و علاقه‌اش بود ادامه دهد.
خصوصیات اخلاقی شهید تیموری
از خصوصیات بارز اخلاقی شهید جهانگیر تیموری می‌توان به احترام و محبت زیاد ایشان نسبت به پدر و مادر، به ویژه مادرشان اشاره کرد که فرزندان را نیز تشویق به احترام به والدین می‌کرد.
رفتار وی در خانواده الگویی بود که به فرزندان نیز منتقل شده بود، علاقه‌مندی عمیق به قرآن مجید و انجام مستمر نمازهای اول وقت از ویژگی‌های دیگر او بود.
این شهید همواره در مراسم مسجد فعالانه شرکت می‌کرد و در سخت‌ترین شرایط، با خواندن قرآن آرامش پیدا می‌کرد، شهید جهانگیر همچنین تیموری علاقه‌مند به انجام اعمال مذهبی بود.
خاطره‌ای از پدر
محمدرضا فرزند ارشد شهید می‌گوید: در سفر به مکه چند روزی در مدینه منوره بودیم و به دلیل اینکه خواندن بعضی از دعاها در آن مکان ممنوع بود، اگر مأموران انتظامی متوجه می‌شدند برخورد شدید می‌کردند اما به خاطر علاقه پدر و خواندن دعا در مکه و مدینه، با هم هماهنگ کردیم.
وی ادامه می‌دهد: شب‌ها من مواظب بودم تا پدر دعا را بخواند و بعد جابه‌جا می‌شدیم و من دعا را می‌خواندم و چند شبی به همین منوال به خیر گذشت و متوجه نشدند و در کنار دعا در بجا آوردن اعمال حج به هم‌سفران کمک می‌کرد.
فرزند شهید عنوان می‌کند: روحانی کاروان روز آخر با اهدای یک جلد کلام الله مجید از پدرم تقدیر کرد، او این کتاب قرآن را خیلی دوست داشت و در حال حاضر من به‌عنوان یادگاری این کتاب را نزد خود نگه داشته‌ام.
آخرین تماس با خانواده
محمدرضا می‌گوید: آخرین تماس پدر با من دو روز قبل از شهادت بود، من در اطراف اصفهان به صورت سیار کار می‌کردم به من زنگ زد که چند روزی در خانه بمانیم و گوشی‌هایمان را خاموش کنیم، تقریباً از همان لحظه استرس و نگرانی ما شروع و تلفن‌ها خاموش شد؛ ارتباطی برقرار نبود و تنها از طریق تلویزیون اخبار جنگ را دنبال می‌کردیم.
خبر شهادت
پدر در مأموریت به سر می‌برد و خانواده در این شرایط نمی‌توانست با او ارتباط بگیرید؛ نگرانی و دل‌شوره هر لحظه بیشتر می‌شد و چقدر بی خبری در شرایط حساس سخت و نفس گیر است.
ساعت ۹ صبح اولین روز تیر ۱۴۰۴ بود که زنگ در به صدا درآمد و پیک شهادت خبر آسمانی شدنش را به خانواده رساند.
در آن زمان محمدرضا فرزند بزرگ شهید در منزل نبود و مادر، خواهر و برادر در منزل حضور داشتند.
دوستان نزدیک و همکاران وی، آقای عطوفت و آقای معین که از برادران پاسدار و دوستان صمیمی شهید بودند، همراه با جمعی از پاسداران به خانواده خبر شهادت را اطلاع دادند.
شهید جهانگیر تیموری پس از مراسم تشیع در شهرستان شهرضا راهی شهرستان سمیرم و زادگاهش روستای گرموک شد و در کنار تنها شهید روستا آرمید تا بعد از سال‌ها تنهایی، رفیق و همراه ایثار و شهادتش باشد.
اربعین پسر / پرواز پدر
چهلمین روز شهادت جهانگیر از راه رسید و خانواده در سوگ آسمانی شدن پدر خانواده روزهای دلتنگی و ماتم را در لحظه‌های افتخار و ایثار تنیده بودند تا با غرور و سربلندی مراسم اربعین شهادتش را در کنار همراهان به نظاره بنشینند که پدر شهید در غم فرزند به او پیوست.
پدر که طاقت دوری فرزند را نداشت در اربعین شهادتش دل به دیار باقی بست تا به فرزند شهیدش بپیوندد.
به گزارش پردیسان آنلاین، جنگ ۱۲ روزه نماد مقاومت و ایستادگی ایران در برابر تهدیدهای منطقه‌ای و بین‌المللی بود و توانمندی‌های موشکی و دفاعی کشور را به نمایش گذاشت.
شهید تیموری با ۲۹ سال خدمت در سپاه، نمونه‌ای از این ایثار و فداکاری بود که جان خود را در خدمت به کشور و مردم سپرد تا استقلال و آزادی هم‌وطنانش حفظ شود.
یاد و نام این شهید سرافراز همیشه در قلب خانواده، هم‌رزمان و جامعه زنده است و راه او ادامه‌دهنده مسیر عدالت و ایثار خواهد بود.
