حامد یزدیان در گفتوگو با خبرنگار پردیسان آنلاین اظهار کرد: حدود دو سال و نیم تا سه سال پیش، پروژه انتقال آب از دریای عمان به حوزه زایندهرود تعریف شد و بر اساس این طرح مقرر شد با سرمایهگذاری و تأمین هزینه توسط صنایع بزرگ استان، آب از دریای عمان به حوزه زایندهرود منتقل شود؛ علت اصلی این تصمیم، مشکلات ناشی از برداشت آب توسط صنایع از حوزه زایندهرود طی سالیان گذشته بود که منجر به آسیبهایی به کشاورزان این حوزه و محیط زیست منطقه شده بود، بنابراین مقرر گردید حجمی معادل ۲۰۰ میلیون متر مکعب آب توسط صنایع، از دریای عمان شیرینسازی و به حوزه زایندهرود منتقل شود.
وی افزود: این پروژه در دو فاز تعریف شده است، فاز نخست شامل شیرینسازی آب دریای عمان و انتقال آن به سیرجان و فاز دوم شامل مسیر سیرجان تا یزد و در نهایت اصفهان است؛ بخش مربوط به انتقال آب از سیرجان تا اصفهان، با کار جهادی و سرعت قابل توجه و سرمایهگذاری صنایع، طی روزهای اخیر تکمیل شده و طبق اظهارات مقامات اجرایی استان، در روزهای گذشته آب به برخی از صنایع رسیده است و در روزهای آینده سایر صنایع نیز از این آب بهرهمند خواهند شد؛ با این حال، باید توجه داشت که این آب انتقال یافته مربوط به اجرای کامل طرح نبوده و بخش انتقال از دریای عمان تا سیرجان هنوز به مرحله اجرایی نرسیده است.
عضو کمیسیون آب، کشاورزی و محیط زیست مجلس تصریح کرد: در حال حاضر، بهطور موقت، آب مورد نیاز صنایع از استان یزد و کرمان که پیشتر از خلیج فارس به سیرجان منتقل شده بود، خریداری و مورد استفاده قرار میگیرد تا فاز انتقال از دریای عمان به سیرجان نیز به سرانجام برسد و خط انتقال مستقل استان راهاندازی شود و انجام این پروژه موقت، اقدامی بزرگ و قابل تقدیر است و شایسته است از مدیریت اجرایی این طرح تشکر شود، اما لازم میدانم به نکتهای هم اشاره کنم؛ در صورتی که اجرای این طرح به خرید آب برای رفع نیاز صنایع محدود شود و موضوع انتقال آب در حد خرید و فروش آب باقی بماند، به هیچوجه مورد قبول نخواهد بود.
یزدیان ادامه داد: تعهد اصلی صنایع و دولت، انتقال ۲۰۰ میلیون متر مکعب آب بهشکل یک خطه اقتصادی بوده است و نمیپذیریم بار دیگر نیاز آبی استان خود را به خطوط انتقال پروژههای اجرایی استانهای دیگر گره بزنیم؛ خطوطی که ممکن است هرساله درباره قیمت و تأمین آب آنها با چالشهایی روبهرو شویم، همانطور که در حوزه زایندهرود نیز سابقه این مشکلات دیده شده است، این وضعیت برای استان اصفهان پذیرفتنی نیست و صنایع استان باید اجرای طرح را تا تحقق انتقال ۲۰۰ میلیون متر مکعب آب بهطور کامل به سرانجام برسانند و اگرچه فاز اول بهخوبی انجام شده، اما مطالبه مردم این است که فاز دوم، یعنی انتقال آب از دریای عمان تا سیرجان نیز بدون تأخیر اجرایی شود، و هرگونه زمزمه تعویق یا توقف آن از دید ما مردود است.
وی تاکید کرد: از نظر ساختار سهامداری این طرح، عمده سهام آن به شرکت فولاد مبارکه و پالایشگاه اصفهان تعلق دارد و سهم اندکی نیز به شهرداری و اتاق بازرگانی اختصاص پیدا کرده است و اگر اجرای طرح، در این مرحله متوقف گردد، گرچه بخشی از نیاز صنایع برطرف میشود اما تأثیر چندانی بر کشاورزی استان نخواهد داشت؛ زیرا این حجم از آب برای تأمین مجموع نیازهای شرب، صنعت و کشاورزی استان کافی نیست و تنها در صورت اجرای کامل طرح است که میتوان به تأثیرات مثبت آن در حوزه زایندهرود امید بست.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خاطرنشان کرد: انتقال پنجاه تا شصت میلیون متر مکعب در سال، فقط نیازهای صنعتی را مرتفع میکند و سهم چشمگیری در احیای زایندهرود نخواهد داشت؛ البته این موضوع دستکم موجب خواهد شد که برداشت آب صنایع استان از زایندهرود به حداقل برسد و استانهای دیگر نیز که همواره توسعه صنعت اصفهان را عامل خشکی زایندهرود عنوان میکنند، درک کنند که علت اصلی خشکی رودخانه برداشتهای بیرویه در بالادست است و صنایع نقش عمدهای در این زمینه ندارند.