به گزارش پردیسان آنلاین؛ به بهانه برگزاری مسابقات کشوری کوراش و انتخابی تیم ملی برای اعزام به رقابت‌های آسیایی، بار دیگر فرصتی پیش آمد تا به وضعیت این رشته در استان قم نگاهی بیندازیم.
تیم ملی کوراش ایران در بازی‌های آسیایی هانگژو ۲۰۲۲ موفق شد در بخش زنان دو مدال نقره و یک برنز کسب کند و در مجموع، نمایندگان کشورمان در بخش مردان و زنان، ۲ مدال طلا، ۳ نقره و ۷ برنز به دست آوردند؛ افتخاراتی که نشان از رشد چشمگیر این رشته در سطح آسیا دارد.
با وجود موفقیت‌های ملی، جایگاه کوراش در استان قم با واقعیت‌های قهرمانی هم‌راستا نیست. این در حالی است که قم در رشته‌های هم‌خانواده کوراش مانند جودو، کشتی آلیش، ووشو و سایر ورزش‌های رزمی، همواره سهم بالایی در تیم‌های ملی و افتخارات بین‌المللی داشته است.
اما کوراش قم از نبود برنامه‌ریزی منسجم، فقدان لیگ‌های درون‌استانی، عدم استعدادیابی هدفمند و نگاه سلیقه‌ای در مدیریت رنج می‌برد؛ نگاهی که نه تنها مانع رشد شده، بلکه فرصت‌های آماده را هم از بین برده است.
این در حالی است که در سطح ملی، مسابقات کوراش قهرمانی کشور در رده‌های سنی مختلف، از نونهالان تا بزرگسالان، به صورت منظم برگزار می‌شود و لیگ‌های برتر کوراش در سطوح سنی مختلف نیز در حال گسترش است؛ اما نامی از قم در این رقابت‌ها دیده نمی‌شود، نه در بخش میزبانی، نه در اعزام تیم و نه در سکوهای قهرمانی
با توجه به وجود ده‌ها باشگاه فعال رزمی در استان، نمی‌توان کمبود زیرساخت را بهانه دانست. ظرفیت‌ها وجود دارد، اما اراده اجرایی و برنامه منسجم برای بهره‌برداری از آن‌ها دیده نمی‌شود.
اینجاست که باید از مسئولان پرسید:
برنامه شما برای شکوفایی کوراش قم چیست؟
چه زمانی قرار است یک طرح جامع استعدادیابی، آموزش مربی و برگزاری لیگ استانی در دستور کار قرار بگیرد؟
اگر هدف، فقط حرف زدن درباره ظرفیت‌هاست، فرصت‌سوزی ادامه دارد. اما اگر تصمیم بر حرکت است، تقویت ساختار مدیریتی، تدوین برنامه رشد چندساله، اجرای استعدادیابی در سطح پایگاه‌ها و باشگاه‌ها، و مشارکت جدی در مسابقات رسمی کشوری و لیگ‌های سنی، می‌تواند کوراش قم را از وضعیت فعلی خارج و به جایگاه درخور برساند.
