به گزارش پردیسان آنلاین، روابط سیاسی و اقتصادی ایران با روسیه در دولت سیزدهم تحول قابل توجهی را تجربه کرد. این روابط که از مبانی تاریخی عمیقی برخوردار است، با محوریت همکاریهای اقتصادی و دیپلماسی سیاسی پیش رفت، دولت سیزدهم با توجه به ظرفیت بالای همکاری با شرق، بیش از پیش به تقویت مناسبات با روسیه پرداخت و موانع موجود در مسیر همکاریها را کاهش داد. گفت وگوهای دوجانبه در حوزههای مختلف، از جمله انرژی، حمل و نقل و تجارت، زمینهساز توافقهای مهمی شد که نقش آفرینی ایران و روسیه در عرصه منطقهای و بینالمللی را تقویت کرد.
در این مدت، همکاریهای ایران و روسیه نه تنها به لحاظ سیاسی، بلکه در زمینههای اقتصادی نیز گسترش پیدا کرده، اقدامات مشترک در حوزههای زیرساختی، صادرات و واردات، و سرمایهگذاری، از جمله دستاوردهای این همکاریها بود، موانع توسعه روابط ایران و روسیه در دولت سیزدهم برطرف شده است که نشاندهنده تعهد دو کشور به گسترش مناسبات در تمامی عرصهها است و این گونه اقدامات، زمینه را برای گسترش همکاریهای آتی و پایدار میان ایران و روسیه فراهم کرد.
روح الله مدبر، تحلیلگر مسائل روسیه در گفتوگو با خبرنگار پردیسان آنلاین اظهار کرد: یکی از مهمترین دستاوردهای سیاست خارجی در دوران شهید رئیسی، پیگیری رویکرد متوازن و همکاری منطقهای، به ویژه تعمیق روابط با روسیه بود که به اعتمادسازی بین دو کشور منجر شد. این اقدامات با حمایت مستقیم روسیه از ایران، موجب عضویت ایران در سازمانهای بریکس و شانگهای گردید؛ فرصتی که سالها به دلیل مقاومت جریان غربگرا در داخل و نفوذ آنها در برخی سازمانهای بینالمللی، به تعویق افتاده بود. این ظرفیت بینظیر نیازمند رویکردی جدی، عمقی و بلندمدت است تا از آن بهرهبرداری شود و اجازه داده نشود این فرصت طلایی به دلیل بیتوجهی از دست برود.
وی افزود: یکی از دستاوردهای مهم در حوزه سیاست خارجی در دوران شهید رئیسی، پیگیری طرح متوازن با رویکرد همکاری منطقهای بود. در همین راستا، صحبت کلانی که رهبر انقلاب در خصوص تعمیق روابط با روسیه مطرح کرده بودند، مورد توجه قرار گرفت و ما توانستیم در مدت سه ساله کوتاهی که شهید رئیسی در کارزار سیاست خارجی اعتمادسازی لازم را در روابط با روسیه فراهم کنیم.
تحلیلگر مسائل روسیه عنوان کرد: بزرگترین مشکلی که در ایران وجود دارد، جریان غربگرا است که همواره با رویکردی بر مبنای سیاستهای انگلیسی، در برابر تقویت روابط ایران و روسیه تلاش میکند. همین امر باعث شده است که سالها نتوانیم از فرصت بینظیری که روابط با روسیه در نظام بینالملل فراهم کرده بود، بهرهمند شویم. نمونه بارز آن این بود که بیش از هفده یا هجده سال طول کشید تا عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای محقق شود. در واقع، تا قبل از این تحولات، چیزی به نام عضویت معنادار ایران در بریکس وجود نداشت. دلیل اصلی این تأخیر، این بود که جریان غربگرا در داخل کشور، به شدت در حال تخریب تصویر روسیه بودند و همواره تمایل داشتند روابط ایران با آمریکا و اروپا حفظ شود، اما با ورود شهید رئیسی و تعقیب سیاست متوازن، مسیر اعتمادسازی با روسیه پیش رفت. این مسیر اعتمادسازی، باعث شد که با حمایت ویژه مستقیم کرملین از ایران، ایران بتواند عضو سازمانهای بریکس و شانگهای شود.
مدبر عنوان کرد: اگر روسیه از ایران حمایت نمیکرد، ایران نمیتوانست عضو بریکس و شانگهای شود. زیرا در سمت غربی، با استفاده از نفوذی که روی برخی اعضای بریکس و سازمان شانگهای داشتند، همواره عضویت ایران را به تعویق میانداختند، اما در این دوران، روسیه به صورت قاطع در کنار ایران ایستاد و با پشتیبانی جدی، ایران را به عنوان عضوی جدید در این سازمانها جای داد.
وی خاطرنشان کرد: این یک ظرفیت فوقالعاده و بینظیر است که در یک زمان بینظیر به دست آمده و بزرگترین تهدید برای ما این است که این فرصت را جدی نگیریم و مسیر را به سمت یک رویکرد تشریفاتی سوق دهیم؛ یعنی تنها سفرهای تشریفاتی، مراسمهای نمایشی و نمادین. بنابراین، مهمترین دستاوردی که در دوره شهید رئیسی رقم خورد، عضویت ایران در سازمان شانگهای و آغاز مسیر افزایش همکاریهای ما با اتحادیه اقتصادی اوراسیا بود. امروزه، ایران با عضویت در این اتحادیه، به تعرفه تجاری مطلوبی دست یافته است که همه اینها حاصل همین فعالیتهای جدی و هدفمند است. اگر این مسیر به صورت جدی پیگیری شود و نگاه ما به آن، نگاهی عمقی و بلندمدت باشد، نه یک نگاه تشریفاتی و یادگاری. میتوانیم از این فرصت طلایی به نحو احسنت استفاده کنیم. اما در صورت بیتفاوتی، دوباره این فرصت طلایی از دست خواهد رفت.
به گزارش پردیسان آنلاین، در مجموع، روابط ایران و روسیه در دولت سیزدهم تحول چشمگیری پیدا کرد و زمینههای همکاری دوجانبه در حوزههای سیاسی، اقتصادی و بینالمللی گسترش پیدا کرد. با رویکرد متوازن سیاست خارجی و توجه به همکاری منطقهای، دولت شهید رئیسی توانست اعتماد متقابل با روسیه را تقویت کند و زمینه عضویت ایران در سازمانهای بینالمللی همچون بریکس و شانگهای را فراهم کند. این دستاوردها حاصل همراهی مستحکم با روسیه و مقابله با جریان غربگرا بود که سالها این فرصت را از دست داده بودیم. حال لازم است با رویکردی بلندمدت و جدی، این ظرفیت بینظیر بهخوبی مدیریت شود تا ایران بتواند در نظام بینالمللی جدید نقشآفرینی مؤثری داشته باشد.