مدیرکل دفتر شبه قاره هند سازمان توسعه تجارت ایران بر اهمیت عضویت ایران در اتحادیه‌های اقتصادی بین‌المللی تاکید کرد و گفت: عضویت ایران در اتحادیه اقتصادی اوراسیا، بریکس و شانگهای زمینه‌های گسترش تجارت را فراهم می‌کند.

به گزارش پردیسان آنلاین و به نقل از سازمان توسعه تجارت ایران، «هادی طالبیان مقدم» امروز (شنبه) با بیان اینکه بازارسازی و ایجاد بازارهای جدید در حوزه تجارت ضرورت دارد، اظهار داشت: به‌نظر می‌رسد نقش بخش‌خصوصی در بازارسازی جدید پررنگ‌تر از دولت‌هاست؛ آنچه مسلم است توسعه صادرات نیازمند همگرایی تاجران، صنعتگران، کارآفرینان و بخش دولتی است.

وی ضمن پرداختن به اهمیت صادرات در رشد و توسعه اقتصاد، گفت: در دنیای امروز ورود و تصاحب بازارهای جدید کار دشواری است، اما به نظر می‌رسد حفظ بازارهای گذشته و ثبات آن با پیچیدگی‌های بیشتری همراه شده است؛ از این‌رو باید برای آن برنامه‌ریزی منسجمی در سطوح مختلف انجام شود.

طالبیان مقدم ادامه‌داد: توسعه صادرات نیازمند تدوین راهبرد، سیاست‌گذاری و برنامه‌های منسجم است.

این مقام مسئول با اشاره به نقش سازمان توسعه تجارت ایران در حمایت از صادرات و صادرکنندگان، بیان‌داشت: امضای موافقت‌نامه‌های تجارت ترجیحی و آزاد، برپایی کمیسیون‌های مشترک و کمیته‌های تجاری اقتصادی مشترک بین کشورها، از جمله حمایت‌هایی سازمان توسعه تجارت ایران از صادرات در کشور است‌.

مدیرکل دفتر شبه قاره هند سازمان توسعه تجارت ایران با طرح این پرسش که رویکرد و هدف ما در توسعه صادرات باید مشخص باشد، گفت: در دنیای پویای تجارت، همیشه فرصت‌ها و تهدیدهای جدیدی ایجاد می‌شوند؛ از این‌رو بازارسازی و جذب بازارهای جدید می‌تواند به صادرات کمک کند.

وی اضافه‌کرد: بازارهای جدید می‌تواند به صورت بازارهای واسطه، یا پیمان‌های چندجانبه، یا کاهش عوارض بر کالا باشد. اگر موافتنامه‌های تجارت ترجیحی یا آزاد بین ایران و کشورهای دیگر تعریف شود، خود به خود انگیزه تجار برای توسعه صادرات تقویت می‌شود.

این مقام مسئول با اشاره به جایگاه خاص ایران در مجامع بین‌المللی، تصریح‌کرد: اعمال تحریم‌های ظالمانه، دولت و تولید را با چالش‌های جدی مواجه کرده است، از این‌رو سیاست‌ها و مشوق‌های حمایتی در توسعه صادرات می‌تواند نقش مهمی ایفا کنند. درسایر کشورها با روش‌های مختلف این حمایت‌ها از سوی دولت به صادرکنندگان عرضه می‌شود.”

طالبیان‌مقدم در پایان گفت: در بازارهای جدید می‌توان مزیت‌های مقایسه‌ای داشت؛ به این معنا که هر کشوری پتانسیل‌های صادراتی و رکوردهای صادراتی خود را دارد. از این‌رو شناخت بهتری از مقاصد صادراتی دارای اهمیت است.