عرفان تمنده در گفت‌وگو با خبرنگار پردیسان آنلاین با بیان اینکه در اوایل قرن بیستم که دو نظریه بسیار مهم علم فیزیک یعنی نظریه نسبیت انیشتین که دنیا را متحول کرد و نظریه دوم که فیزیک کوانتوم بود و بسیاری از افراد همچون پلانک، هایزنبرگ، شرودینگر، بور و انیشتین در روند شکل گیری آن نقش ایفا کردند و آن را توسعه دادند، اظهار کرد: یک فیزیکدان انگلیسی به نام دیراک که در فیزیک معروف است این دو نظریه را باهم ترکیب کرد، معادله‌ای برای وضعیت اجسام در مقیاس کوانتومی و در سرعت‌های نزدیک به سرعت نور به دست آورد که این نظریه رفتار الکترون‌هایی که نزدیک به حد سرعت نسبیتی هستند را توصیف می‌کند.

وی افزود: نظریه و معادله‌ای که دیراک به دست آورد نه تنها برای الکترون بلکه برای ذره‌ای کاملاً شبیه به الکترون، اما با بار الکتریکی مخالف جواب می‌داد که اوایل این فیزیکدان فکر می‌کرد مسئله مهمی نیست و نتیجه به دست آمده تصادفی بوده، اما بعدها متوجه شد که تصادفی نبوده است.

کارشناس فیزیک ادامه داد: هر ذره‌ای می‌تواند یک ذره کاملاً مشابه، اما با بار الکتریکی مخالف داشته باشد و اسم آن را پادذره نامید که بعدها اندرسون با بررسی اثرات ذرات به جا مانده از پرتوهای کیهانی، وجود ذره‌ای با جرم یکسان با الکترون اما با بار الکتریک مثبت اثبات کرد که امروزه آن را به اسم پوزیترون می‌شناسیم.

وی گفت: تمیز دادن ماده و پاد ماده کار راحتی نیست، زیرا با توجه به دیدگاه ساده‌انگارانه فیزیک مایکروسکوپی که انسان دارد، همچنین اگر به ابعاد اتمی نیز نگاه کنیم، هیچ تفاوتی بین ماده و پادماده وجود ندارد و تنها فرق آن‌ها در ابعاد کوانتومی و ریز اتمی است که نمایان می‌شود.

تمنده ادامه داد: پادماده به جز موارد نادر و با احتمال کم و با طول عمر بسیار کوتاه که توسط پرتوهای کیهانی و در اثر واپاشی هسته‌ای به وجود می‌آیند به صورت طبیعی در زمین یافت نمی‌شود. اکثر پادماده‌هایی که تاکنون دانشمندان به آن رسیده اند از طریق موارد آزمایشگاهی بوده است و به همین دلیل نمی‌توان در طبیعت آن‌ها را پیدا کرد.

وی اضافه کرد: دانشمندان برای توصیف کیهان می‌گویند کیهان از سه جز ماده معمولی، ماده تاریک و سرد و ثابت کیهانی یا لاندایی که انیشتین به‌عنوان ثابت انرژی تاریک معرفی کرد، تشکیل شده است.

کارشناس فیزیک ادامه داد: ماده تاریک فرضیه‌ای است که اخترشناس‌ها و کیهان شناس‌ها آن را ارائه دادند تا پدیده‌هایی که نمی‌توانستند از نظر جرم توضیح دهند را به انرژی و ماده تاریک نسبت دهند.

وی گفت: نیروهای امواج الکترومغناطیس نمی‌توانند نور را از خود منتشر، بازتاب و جذب کنند، بنابراین دیده نمی‌شوند برای همین ماده تاریک نامیده می‌شوند.

تمنده ادامه داد: در نظریه انبساط کیهانی در ماده کل دانش ما از اجرام کیهانی پنج درصد کیهان را در بر می‌گیرد که ماده معمولی گفته می‌شود، ۲۶ درصد ماده تاریک و ۶۷ درصد انرژی تاریک یعنی این نظریه ماده تاریک حدود ۹۵ درصد از کل محتویات کیهان را تشکیل می‌دهد و فقط در انرژی کل کیهان شناخته شده فقط ۵ درصد محتوای در نظر می‌گیریم.

وی اظهار کرد: نظریه ماده تاریک برای آن مطرح شد که بسیاری از مشکلاتی که فیزیکدانان نتوانستند درباره آن نظر دهند را با نظریه ماده تاریک بپوشانند و با استفاده از آن توانستند یکسری مدل‌ها را تأیید کنند.

تمنده افزود: در دنیا در تمام نظریات کیهان شناسی و فیزیکی سه تقارن مهم وجود دارد که مجموعه‌ای از تقارن‌ها است که در طبیعت کشف شده است و شامل شارژ یا بار، توازن یا پاریته و زمان که به آن‌ها تقارن cpt گفته می‌شود که تاکنون فیزیکدانان نتوانستند نقض هر سه تقارن‌ها را ثبت کنند.

وی گفت: فرض کنید هم زمان در طبیعت بار را معکوس کنیم، توازن یا تصویر آینه‌ای باشد و در زمان به عقب برگردیم وقتی این کار را کنیم باز هم این تعامل همچون قبل کار می‌کند.

تمنده اضافه کرد: اگر این موضوع را روی کل کیهان بسط دهیم و تقارن cpt را به صورت معکوس روی کیهان استفاده کنیم، پاد جهانی داریم که در آن تقارن‌ها به صورت عکس هستند.