جنگهای پیدرپی و محاصره نوار غزه توسط اسرائیل، تخریب اماکن ورزشی و نبود حمایت و منابع مالی دائمی، تمام باشگاههایی که در سطوح مختلف لیگ در غزه بازی میکنند را با مشکلات مالی مواجه کرده و بحران شدیدی بر آینده فوتبال در غزه سایه افکنده است.
به گزارش خبرگزاری پردیسان آنلاین، جنگها و حملات اسرائیل در نوار غزه بر فوتبال و شرکتهای حامی باشگاهها تأثیر گذاشته است و منجر به نابودی تعدادی از کارخانههای شرکتهای تولیدی شده است که در طول سالها از لیگهای محلی و تیمهای فوتبال حمایت میکردند.
۴۵ باشگاه در سطوح مختلف لیگ در غزه بازی میکنند، اما جنگهای پیدرپی و محاصره نوار غزه توسط اسرائیل، تخریب اماکن ورزشی و نبود حمایت و منابع مالی دائمی، تمام این باشگاهها را با مشکلات مالی مواجه کرده و بیش از پنج هزار بنگاه اقتصادی حامی این باشگاهها نیز تعطیل شده است و بحران شدیدی بر آینده فوتبال در غزه سایه افکنده است.
شرکت نوشابه الیازجی که نمایندگی پپسی در غزه را بر عهده دارد از جمله حامیان مالی است که در این جنگها دچار بحران بود و آخرین بمباران کارخانه آن در سال ۲۰۲۰ توسط اسرائیل و محاصره غزه در سالهای بعد منجر به کاهش فروش این شرکت و اعلام تعطیلی آن شد.
طی سالهای متمادی، شرکت نوشابه الیازجی مهمترین و برجستهترین حامی مالی مسابقات فوتبال در نوار غزه بوده که طبق گفته همام الیازجی (مدیرعامل) این شرکت از تیم ملی فلسطین، همچنین سایر تیمها و مسابقات حمایت بسیار زیادی کرده است.
شرکت الیازجی از جام نوار غزه در سال ۲۰۱۳ حمایت کرد، این مسابقات در آن زمان «جام پپسی» نام داشت، اما این شرکت بارها در معرض آسیبهای جنگهای اسرائیل قرار گرفته و دچار بحران شدید شده است، از اینرو فروش شرکت کاهش یافت، بسیاری از مواد اولیه کارخانه دچار تحریم اقتصادی شد و در نهایت ۲۵۰ کارگر اخراج شدند و شرکت تعطیل شد، در نتیجه لیگهای فوتبال غزه بدون شک یکی از مهمترین حامیان مالی خود را از دست دادند.
فوتبالیستهای غزه برای امرار معاش خود به مشاغل سخت میپردازند
امجد یاغی، روزنامهنگار فلسطینی مقیم غزه اظهار میکند: سالهاست که اسرائیل زندگی اقتصادی در غزه را محدود کرده و این محدودیت بر منابع مالی، درآمد باشگاهها و انتقال وجوه مالی تأثیر گذاشته است، از اینرو شکاف بزرگی بین درآمد بازیکنان در نوار غزه و همتایان آنها در کرانه باختری ایجاد شد.
وی ادامه میدهد: لیگ برتر در کرانه باختری وضعیت باثباتی را تجربه میکند و این ثبات به مرحلهای رسید که باشگاهها توانستند بازیکنان حرفهای را از خارج از فلسطین جذب کنند؛ بازیکنان کرانه باختری حقوق و قراردادهای بالایی دریافت میکنند که بین ۱۵۰ هزار تا ۳۰۰ هزار شیکل اسرائیل (بین ۴۳ هزار تا ۸۶ هزار دلار آمریکا) متغیر است که طبق گفته فائق البسوس، دبیر کمیته امور بازیکنان فدراسیون فوتبال فلسطین، حقوق ماهانه بازیکنان کرانه باختری از ۱۵۰۰ دلار آمریکا شروع میشود، اما حقوق ماهانه بازیکنان غزه از ۳۸۰ دلار (۱۵۰۰ مثقال) تجاوز نمیکند.
روزنامهنگار فلسطینی میگوید: اکثر باشگاههای نوار غزه به دلیل توان مالی ضعیف قادر به پرداخت بدهیهای خود به بازیکنان و مربیان نیستند و این امر بسیاری از بازیکنان را بر آن داشت تا در مشاغل سخت برای تأمین مخارج زندگی خود کار کنند؛ با این حال بسیاری از بازیکنان در نوار غزه به خاطر عشق به فوتبال، به تمرین و پرداخت هزینههای رژیم غذایی خود همچنان ادامه دادند.
وی اضافه میکند: محمد الریفی که در تیم «اتحاد الشجاعیه» بازی میکند از جمله بازیکنانی است که برای تأمین مخارج زندگی خود در یکی از مغازههای بازار در محله شجاعیه کار میکند؛ او پیش از این برای تعدادی از باشگاههای لیگ برتر بازی میکرد، اما با باشگاههای قبلی دچار مشکل شد، زیرا آنها نتوانستند نیازهای مالی او را از نظر حقوق و پاداش تأمین کنند و حتی به دلیل ناتوانی یکی از باشگاهها در پرداخت حقوق، مجبور شد دو سال صبر کند تا این باشگاه حقوقش را به صورت اقساطی پرداخت کند.
امجد یاغی بیان میکند: طبق گفته محمد الریفی بیشتر بازیکنان علاوه بر فوتبال، برای تأمین هزینههای زندگی خود به مشاغل سخت نیز میپردازند، برخی مجبورند به عنوان کارگر ساختمانی کار کنند، برخی دیگر به عنوان راننده تاکسی کار میکنند؛ بازیکنان غزه به حرفهای بودن فکر میکنند، اما نه رژیم غذایی سالمی دارند، نه باشگاهها قادر به تأمین کوچکترین نیازهای بازیکنان هستند و نه استراحت فیزیکی لازم برای تضمین آینده فوتبالی خود دارند، آنها هم باید برای عشق خود به فوتبال تلاش کنند و هم باید برای امرار معاش خود به مشاغل سخت بپردازند.
وی ادامه میدهد: محمود الحبیبی که یکی از مهمترین بازیکنان باشگاه «اتحاد خانیونس» بوده، از دیگر بازیکنانی است که برای تأمین مخارج زندگی خود مجبور است به عنوان راننده تاکسی کار کند؛ او که ۲۴ سال دارد، دو مصدومیت قبلی داشت که او را به مدت چهار ماه از زمین بازی دور نگه داشت و با وجود اینکه او در باشگاه فیزیوتراپی شد، اما باشگاه نتوانست بخشی از هزینههای درمانی او را تأمین کند.
روزنامهنگار فلسطینی میگوید: محمود الحبیبی تنها کسی نیست که دچار این مشکلات است و باشگاه او که در لیگ برتر بازی میکند، بودجه بسیار محدودی دارد، بنابراین بازیکنان فوتبال در غزه نمیتوانند به عنوان منبع درآمد به باشگاه وابسته باشند و طبق گفته خودشان تنها چیزی که دریافت میکنند ۲۰۰ دلار برای دو یا سه ماه بوده و این موضوع موجب شده است که بسیاری از بازیکنان حرفهای باشگاهها را ترک کنند، زیرا یا مشغول کار هستند یا امیدوارند در خارج از کشور فوتبال را ادامه دهند و حرفهای شوند.
حمایتهای مالی محدود تشکیلات خودگردان فلسطین به باشگاههای نوار غزه
وی در ادامه اظهار میکند: پس از مدتها انتظار، چهارم ژانویه ۲۰۲۲، تشکیلات خودگردان فلسطین تنها ۵۰ درصد از کمکهای تشکیلات خودگردان را که به باشگاههای نوار غزه اختصاص داده بود، آزاد کرد و برای پرداخت سایر کمکهزینه تاریخ رسمی تعیین نشد.
امجد یاغی اضافه میکند: هر باشگاه لیگ برتری ۱۲ هزار و ۵۰۰ دلار از این کمک مالی دریافت میکند و باشگاههای دسته اول، دوم و سوم نیز هر کدام به ترتیب ۷۵۰۰ دلار، ۲۵۰۰ دلار و ۱۵۰۰ دلار دریافت خواهند کرد.
وی ادامه میدهد: باشگاه «اتحاد بیت حانون» که در لیگ برتر حضور دارد یکی از باشگاههایی است که بر اثر قطع این کمک هزینه بسیار متضرر شد که طبق گفته شادی شبات، مدیرعامل باشگاه، به دلیل قطع کمک هزینهها از طریق تشکیلات خودگردان فلسطین، تعداد زیادی از بازیکنان و کادر فنی حقوق دریافت نکردهاند، از اینرو باشگاه «اتحاد بیت حانون» دچار مشکلاتی شده است؛ باشگاهها حداقل به ۸۰ هزار دلار در سال نیاز دارند تا عملکرد خوبی داشته باشند و به دلیل اینکه ما نمیتوانیم این مبلغ را تأمین کنیم، اکثر باشگاهها نمیتوانند حقوق مدیران فنی تیمها را تأمین کنند.
روزنامهنگار فلسطینی میگوید: ورزش در غزه از جنگهای پیدرپی اسرائیل آسیب دیده است؛ در جنگی که اسرائیل علیه نوار غزه در پایان سال ۲۰۰۸ آغاز کرد، ۱۵ ورزشگاه ویران شد و ۱۱ فوتبالیست جان خود را از دست دادند، در جنگ سال ۲۰۱۲ هواپیماهای اسرائیلی ورزشگاههای الیرموک و فلسطین (دو استادیوم بزرگ در نوار غزه) را منهدم کردند، در جنگ سال ۲۰۱۴، بیش از ۳۰ ورزشگاه آسیب دید و بعضی به صورت کامل و بعضی جزئی تخریب شد و ۱۶ فوتبالیست به شهادت رسیدند، از اینرو تمام بنگاههای اقتصادی که پشتوانه اصلی فوتبال در نوار غزه بودند تحت تأثیر جنگ قرار گرفتند، دچار بحران شدند و آسیب دیدهاند.
وی اضافه میکند: لازم به ذکر است که باشگاههای غزه تمایل داشتند به کمکهزینه تشکیلات خودگردان فلسطین برای باشگاههای لیگ برتر و دستههای اول، دوم و حتی سوم تکیه کنند و از سوی دیگر، جنبش حماس علیرغم کنترل نوار غزه از سال ۲۰۰۷، از فوتبال حمایت نکرد، زیرا جنبش حماس برای جلوگیری از اعمال تحریمها سعی داشت در امور فوتبال مداخله نکند.
امجد یاغی میگوید: شرکت أوریدو اسپانسر لیگ برتر در غزه است؛ هر تیم ۱۰ هزار دلار از این حمایت دریافت میکند؛ از سوی دیگر، باشگاههای دسته اول، دوم و سوم بهطور عمده به کمک مالی رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین وابسته هستند و لازم به ذکر است که پرداخت کمکهای مالی در بسیاری از موارد با تأخیر همراه بوده است.
وی ادامه میدهد: در مورد لیگ دسته اول، ایهاب ابو رمضان (مالک باشگاه ورزشی الجلاء) در ژوئیه ۲۰۲۲ اعلام کرد که به دلیل بحران مالی حاضر است باشگاه خود را بفروشد؛ او میگوید من و هیئتمدیره سالهاست که از پول خودمان برای باشگاه هزینه کردهایم و پولی که از قراردادهای اسپانسری وارد باشگاه میشود، کم است و کفاف پاداش و حقوق را نمیدهد.
جنگهای پیدرپی در غزه پروژههای بخش خصوصی را نابود و باشگاهها را با بحرانهای مالی مواجه کرده است؛ لازم به ذکر است که صنعت فوتبال، سرمایهگذاری و فروش بازیکنان به باشگاههای خارجی انگیزه قوی برای ادامه راه است، اما شرایط غزه دشوار است و باشگاهها نمیتوانند استراتژی جدیدی ارائه دهند و تا زمانی که محاصره اسرائیل و جنگها ادامه داشته باشد، فوتبال غزه از بنبست خارج نخواهد شد.
Friday, 22 November , 2024