پردیسان آنلاین روایت زیر را از کتاب «مصادقه الأخوان» منتشر می‌کند.
امام باقر علیه السلام:
تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فِی وَجْهِ اَخیهِ حَسَنَهٌ وَ صَرْفُهُ القَذا عَنهُ حَسَنَهٌ وَ ما عُبِدَاللّه ُ بِشَی ءٍ اَحَبُّ اِلَیْهِ مِنْ اِدْخالِ السُّرُورِ عَلی المُؤمِنِ
لبخند انسان به چهره برادرش حسنه و کار نیک است و دور کردن خار و خاشاک و رنج و گرفتاری از برادر دینی حسنه است و خداوند به چیزی بهتر از شاد کردن مؤمن عبادت نشده است.
مصادقه الأخوان، ص ۵۲
