به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، فیلم غریب ساخته محمدحسین لطیفی محصول سازمان سینمایی اوج است. حامد عنقا که پیش از این تجربه تهیه‌کنندگی سریال آقازاده با سرمایه سازمان اوج را داشته است این بار به سراغ تهیه‌کنندگی اثری رفته است که بخشی از خاطرات دفاع مقدس را در قالب زندگی شهید بروجردی به تصویر می‌کشد.

این فیلم سبک زندگی و شیوه فرماندهی شهید محمد بروجردی که تلاش او برای ایجاد اتحاد در غرب کشور ایران است را روایت می‌کند.

بازیگران این فیلم عبارت بودند از بابک حمیدیان، جعفر دهقان، رحیم نوروزی، فرهاد قائمیان، حسام محمودی، مهران احمدی، پردیس پور عابدینی و سامیه لک.

پردیس پور عابدینی برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شد و فرهاد قائمیان برای نقش دوم مرد برنده دیپلم افتخار از جشنواره ۴۱ فیلم فجر گردید.

محمد حسین لطیفی پیش از این فیلم سینمایی روز سوم را در ژانر سینمای دفاع مقدس کارگردانی کرده بود که در همان فیلم نیز علاقه و مهارت خود به این ژانر را به تصویر کشیده بود.

شهید بروجردی در این فیلم به زیبایی و به درستی به صورت مرد خدا به تصویر کشیده شده است که تا زمانی ضرورت ایجاب نکند دست به اسلحه نمی برد و زمانی که برای حفظ جان و ناموس مردم دست به اسلحه می برد، دیگر در انجام وظیفه کوچک ترین تردیدی به خود راه نمی دهد.

او دستوراتی از امام خمینی(ره) دارد و تا پای جای از این دستورات پیروی می کند. بروجردی بر اعتقادات خود راسخ است و همانطور که در دیالوگی از زبان بازیگر این نقش می شنویم ؛ او خود را خرج امام می کند نه امام را خرج خود.

فیلم سینمای غریب به قدری خوب قسمتی از زندگی شهید و ماجراهای کردستان در آن زمان را نقل می کند که به راستی دلتنگ همچین شخصیت هایی می شویم و با خود آرزو می کنیم که کاش بودند و بیشتر آنها را می دیدیم.

داستان فیلم در بیان اتفاقات زمان جنگ در کردستان به درستی عمل کرده و از رنج هایی که توسط کومله ها بر مردم وارد می شد به درستی سخن می گوید. قتل و فشار و شکنجه، تا فشارهای روحی و روانی همگی باعث رنجش مردمی است که به واسطه فرماندهی و هدایت درست نیروهای انقلابی توسط شهید محمد بروجردی از دست کومله ها نجات می یابند.

این فشارها کاشت های داستانی به حساب می آیند که بعد از گذشت جنگ های شهری و پیروزی نیروهای انقلابی، برداشت های درست و حساب شده داستانی از دل آن ها بیرون می آید.

اتحاد در برابر دشمن و نفوذی ها

ایدئولوژی نقطه ثقل مرکزی این فیلم است که در شخصیت پردازی کومله ها این مهم به خوبی اتفاق می افتد، به عنوان مثال شخصیت رهبر کومله ها همیشه کتابی همراه دارد و گاهی مطالعه می کند و در تبیین مواضع خود به سخنرانی می پردازد.

اما در مقابل این اتفاق در نیروهای انقلابی رخ نمی دهد و راه و ایدئولوژی را در عمل می بینیم که شاید اگر قدری در دیالوگ ها تصریح بیشتری می شد در دفع شبهاتی که توسط کومله ها اتفاق افتاده بود بهتر عمل می شد.

از طرف دیگر در این فیلم شاهد تصویر بسیار زیبا و دشمن شکنی از اتحاد میان سپاه و ارتش هستیم که هر دو نیروی نظامی کشور با احترام و همراهی زیاد با کمک هم سعی در تامین آرامش و امنیت مردم کشور دارند.

هر دوی این نیروها در زمان وقوع جنایات سخت ناراحت شده و خود را سرزنش می کنند و با تمام تلاش سعی دارند تا از ادامه این جنایات جلوگیری کنند.

خطر نفوذی ها

مسئله نفوذ و نفوذی ها در این فیلم جایگاه ویژه ای دارد و شاید باید به صورت ویژه به آن نگریست، نفوذی هایی که در پادگان ارتش وجود دارند و با خربکاری سعی در عقب راندن و تضعیف نیروهای انقلابی دارند و از طرفی در اسلحه هایی که در پادگان وجود دارد دستکاری و خراب کاری می کنند و از سوی دیگر با فریب نیروهای انقلابی آنها را به طرف کومله و بعد هم به کام مرگ هدایت می کنند.

نفوذ دیگری که در این فیلم به آن اشاره می شود و ریشه در واقعیت تاریخی نیز دارد، ماجرای هم دانشگاهی بودن رئیس جمهور وقت یعنی ابوالحسن بنی صدر با رهبر کومله ها است.

هم دانشگاهی بودن بنی صدر و رهبر کومله ها در جایی خود را نشان می دهد و تأثیر می گذارد که شهید محمد بروجردی توانسته رهبر کومله ها را از طرق انسانی دستگیر کند ولی قبل از بازجویی خبر به تهران رسیده و دستور انتقال وی داده می شود،آن هم از طرف شخص رئیس جمهور.

محمد بروجردی نیز برای این که بتواند مرهمی بر زخم مردم عزیز از دست داده سنندج بگذارد با فریبی سعی در پیدا کردن محل دفن جنازه عزیزان مردم می کند که موفقیت آمیز نیز است.

جمع بندی

در پایان در ارزیابی فیلم غریب می توان گفت که این فیلم قطعا یکی از بهترین فیلم های جشنواره چهل و یکم بود. این فیلم چه از نظر نویسندگی و چه از نظر کارگردانی از سطح کیفی بالایی برخوردار بود. در مورد بازیگری نیز در بین بازیگران اصلی فیلم مشکلی دیده نمی شود.

در مجموع فیلم سینمایی غریب اثری است که ارزش وقت گذاشتن و دیدن را داشته و به راحتی و با خیال راحت می توان آن را به خانواده ها توصیه کرد.

محمدحسین بنی احمدی