پردیسان آنلاین ـ گروه تجسمی ـ علیرضا سپهوند: مجموعه عکس‌های «دیوید بارنت» یکی از نمونه‌های تایید کننده این عبارت است که می‌گوید: «ارزش عکس‌ها از کلمات بیشتر است». چگونه کلمات می‌توانند عدالت را برای عکاس خبرنگاری که در بیش از ۷۵ کشور جهان کار کرده و از سال ۱۹۷۶ همه انتخابات ریاست جمهوری، بازی‌های المپیک تابستانی از ۱۹۸۴، جنگ ویتنام، باب مارلی، عواقب کاترینا و معروف‌ترین آنها، انقلاب ۱۹۷۹ ایران را پوشش داده است، ادا کند؟
دیوید بارنت زاده ۱۹۴۶ سالت‌لیک‌سیتی ایالت یوتا ایالات متحده آمریکا است. وی یک عکاس-خبرنگار است. در خلال انقلاب ۱۳۵۷ ایران عکس‌های گرفته‌شده او از صحنه‌های انقلاب به تعداد زیادی در مجله تایم منتشر گردید. از جمله این عکس‌ها نگاره امام خمینی(ره) بود که به عنوان مرد سال این مجله گزیده شد. دیوید بارنت در سال ۱۹۶۸ از دانشگاه کلرادو دانش فارغ‌التحصیل شد و کارش را با مجله‌های لایف و تایم آغاز کرد. نخست او در ایالات متحده آمریکا و بعدها کارش را در ویتنام ادامه داد. پس از کار در ویتنام او به آژانس گاما در فرانسه پیوست و ۲ سال در آنجا مشغول به کار بود. او در زمینه‌های مختلفی از جمله خبری، اجتماعی، منظره، ورزشی و حتی علمی عکاسی می‌کند و به عنوان عکاسی که از هیچ ماموریتی دست خالی بر نمی‌گردد معروف است. جوایز متعدد دیوید بارنت شامل جایزه عکاس مجله سال از سوی «وورلد پرس»(Picture of The Year، World Press Photo) و جایزه «رابرت کاپا» می‌شود، عکس‌های درخشان او جوایز بسیار دیگری را نیز تا کنون از مسابقات عکاسی سراسر جهان نصیب وی کرده‌اند.
در زمستان ۱۹۷۹، دیوید بارنت خود را در موقعیت منحصر به فردی یافت. او یکی از معدود روزنامه‌نگاران غربی بود که در طوفان انقلاب در ایران ماند و شاهد و ثبت‌کننده صحنه‌ها و وقایع سرنگونی تاریخی سلطنت فاسد شاه محمدرضا پهلوی و جایگزینی آن با اولین جمهوری اسلامی جهان مدرن را تحت رهبری امام خمینی (ره) بود.
دیوید بارنت در طول آن ۴۴ روز متوالی که جهان را شوکه کرد، از قیام‌های اولیه که به تظاهرات گسترده، خشونت و عزاداری منتهی شد، عکس گرفت. او همچنین جشن‌های شیعیان انقلابی را در هنگام سقوط یک پادشاه به تصویر کشید. در آن زمان، عکس‌های بارنت به طور گسترده در مجله تایم منتشر شد. و حالا، ۴۳ سال پس از این رویداد، بسیاری از عکس‌ها را می‌توان در یک مکان یافت: کتاب جدید ۴۴ روز: «ایران و بازسازی جهان»، که توسط نشنال جئوگرافیک منتشر شده است.
این مجموعه عکس‌ها طنین وهم انگیزی در پرتو تظاهرات انقلاب جمهوری اسلامی ایران دارند. آنها همچنین دارای شیوایی خاصی هستند که نمی‌توان آن را به صورت با واژگان تعبیر و تفسیر کرد و تنها خودِ عکس گویای آن حماسه‌ها و انقلاب بزرگ خواهد بود که در ادامه می‌بینیم:
*حضور گسترده روحانیون در تظاهرات انقلاب
*پوسترهای امام خمینی(ره) در هر راهپیمایی ضد شاه حضور داشت.
*انبوه تظاهرکنندگان ضد شاه، تهران.
*تظاهرکنندگان مجروح به سرعت به آمبولانس منتقل می‌شوند.
*یک روز قبل از ورود امام به ایران، یک روز آفتابی آرام با شلیک گلوله یکی از محافظان کاخ شاه به یک دانشجو به یک تراژدی تبدیل شد.
*من(دیوید بارنت) فردای کریسمس سال ۱۳۵۷ وارد تهران شدم، غافل از میزان ناآرامی سیاسی که به زودی متوجه عمق ماجرا شدم!
*تهران با خبر رفتن شاه غرق شادی و خوشحالی شد.
*چند ساعتی نگذشته بود که به تهران رسیدم، در خیابان بودم، وسط درگیری با اسلحه. می‌توانم بگویم این ماجرا به زودی از بین نمی‌رود.
*خیابان‌های تهران غرق شادی و سرور است.
*درگیری بین نیروهای شاه و تظاهرکنندگان انقلابی.
*عکس امام خمینی(ره) همیشه در تظاهرات جاری است.
*صدها زن چادری پوش بیرون مدرسه محل سخنرانی امام راحل، جمع مشده‌اند تا امام(ره) را ببینند.
*امام راحل از دفتر خود در مدرسه‌ای کوچک به جمعیت سلام می‌کنند.
*در روز خروج شاه، خیابان‌های تهران مملو از ترافیک خودروهایی بود که برای جشن و شادی به خیابان‌ها آمده بودند.
*شاه در اوایل ژانویه ۱۹۷۹، برای آخرین بار کابینه دولت را معرفی کرد.
*در عرض چند روز، شاه و خانواده‌اش برای آخرین بار از تهران خارج شدند و دیگر برنگشتند.
*تظاهرکنندگان ضد شاه سربازان را در آغوش می‌گیرند.
*تظاهرکنندگان مجروح به آمبولانس منتقل می‌شوند.
*امام راحل در مدرسه‌ای کوچکی که پس از ورود به تهران آنجا را به عنوان دفتر خود برگزید،، از دیدارکنندگان استقبال می‌کند.
*مرد جوانی پرتره مخدوش و تمسخر شده شاه را به نمایش می‌گذارد.
*امام خمینی(ره) با هواپیمای ایرفرانس وارد تهران می‌شود.
*امام راحل نزدیک سیل جمعیت پر سر و صدا، فنجانی چای برای نوشیدن می‌گیرند.
*هر مراسم تشییع شهید به یک رویداد سیاسی تبدیل می‌شد که در آن شاه و آمریکا علیه آن مورد انتقاد شدید قرار می‌گرفتند.
*تظاهرکننده ضد شاه در راهپیمایی تهران تصاویری از قربانیان شهید شده توسط پلیس مخفی ساواک را بر لباس خود دوخته است.
*پراکنده شدن جمعیت هنگام انفجار و تیراندازی توسط نیروهای رژیم.
*فرار از تیراندازی بعد ازظهر.
*نگاره امام راحل که سال ۵۷ به عنوان مرد سال جهان بر روی جلد مجله پرتیراژ تایم چاپ شد.
انتهای پیام/
شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید
این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
