به گزارش پردیسان آنلاین، متن پاسخ حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی به نامه‌ای درباره شخصیت فقیه عظیم الشان حضرت آیت الله سید محمدرضا گلپایگانی به این شرح است:

*بسم الله الرحمن الرحیم*

السلام علیکم و رحمه الله

با مسئلت مزید توفیق برای جنابعالی، این چند کلمه را به عرض می‌رسانم امید است مفید باشد:

روش و سیره و اخلاق و رفتار حضرت آیه الله العظمی آقای گلپایگانی تغمده الله تعالی برحمته، ممتاز و نمونه بود، و همان روش علما عاملین، و تربیت‌شدگان مکتب قرآن و حدیث بود.

مواظب بودند که به سیره و دستورات رسول اکرم و ائمه طاهرین صلوات الله علیهم متعبّد باشند، و از خطّی که آن بزرگواران در اصول و فروع ترسیم کرده‌اند بیرون نروند، و از خودشان، سلیقه و روشی در آن وارد نکنند، و متأثر از طریق و اصطلاحاتی که به غیر شرع و اهل بیت علیهم‌السلام منتهی می‌شود نباشند، حتی بعض احتیاطات را از بیم اینکه مبادا خلاف تسلیم و اخذ به احکام ظاهریه و اصول عملیه و رخص شرعیه باشد ترک می‌کردند، و خلاصه به تمام معنی متعبّد و متشرّع بودند، و اصول و فروع شرع را باور داشته، و به آن، ایمان جزمی خالص از شک داشتند، و لذا با تأکید، بِدَع را نفی و از اهل بدع و اهواء بیزار بودند، و تمسّک به حبل ولایت ائمه علیهم‌السلام را سرمایه سعادت و نجات می‌دانستند. اسلامشان، اسلام ناب و خالص بود، و عقاید دینی ایشان همان بود که از قرآن کریم و احادیث شریفه استفاده نموده بودند، و همان‌گونه که در احادیث رسیده است علم صحیح را علمی می‌دانستند که منتهی به وحی و خاندان رسالت صلوات الله علیهم باشد.

معارف عقیدتی ایشان، هرگز مشوب به عقاید استیرادی و غیر منتهی به اهل بیت علیهم‌السلام و کسانی که زبانشان و اصطلاحاتشان جدا و بیگانه از اصطلاحات کتاب و سنّت است نبود، و این امتیاز بسیار مهمّی است که با وجود مکتب‌ها و اصطلاحاتی که در جوامع اسلامی و در کتاب‌ها وارد شده است شخص توانسته باشد فقط از چشمه زلال علم و معرفت اهل بیت علیهم‌السلام استفاده کرده باشد، و به این در و آن در، نزده باشد.

روش علمی و فقهی ایشان در استنباط احکام، بر مبانی محکم و استوار تحقیقی، و غور در مباحث و اعتماد بر آیات الاحکام، و دقّت در اسناد و متون احادیث، و تتبّع و نظر در اقوال بزرگان فقها و عدم تسرّع در فتوا بود.

استقامت سلیقه‌ی ایشان در تشخیص موضوعات احکام و ردّ فروع بر اصول، ممتاز بود، و از این جهت، فتاوای شاذه و نادره نداشتند.

در بحث و ردّ نظر دیگران، بسیار رعایت ادب و احترام می‌نمودند، و با کمال تواضع، مسائل را بررسی می‌نمودند، و بدون اینکه علیّت و دقت نظر خود را ارائه دهند بحث را به نتیجه می‌رساندند، و به عبارت دیگر تقوایی که داشتند در طرز بحث و ردّ و ایراد مطالب نیز ظاهر بود.

در مورد خصایص و صفات دیگر ایشان از تواضع و زهد و عبادت و قناعت و شجاعت و حلم و بردباری و سعی در اعلا کلمه الله در جهان و نشر مذهب و معارضه با مستکبران و اظهار حق و ابطال باطل و امر بمعروف و نهی از منکر، در اینجا هر بیان و مقال توضیح واضحات است. أغدق الله علی جدثه الطاهر من سحائب رحمته و جعله فی زمره اجداده الطاهرین صلوات الله علیهم اجمعین و آخر دعوانا أن الحمدلله رب العالمین. حرره الأحقر لطف الله الصافی جعل الله مستقبل أمره خیراً من ماضیه

۶ شهر رمضان ۱۴۱۴

لطف الله صافی