بسم الله الرحمن الرحیم

اتخاذ سیاست‌ها، رویکردها و تفکرات ابزاری و منفعت‌طلبانه و برتری‌بخشی آن بر رویکردهای حقوقی، انسانی و اخلاقی، اصلی‌ترین عامل نقض حقوق بنیادین جامعه بشریت و ترویج و اشاعه سیستماتیک پدیده شوم و بی‌ثبات‌کننده صلح و امنیت بین‌المللی و منطقه‌ای، یعنی تروریسم است.

تجربه منفعت‌طلبانه دولت‌های استعمارگر و سیاست ماکیاولیستی آنها در تکمیل آن موجب شد تا تاسیس گروه‌های تروریستی و استفاده ابزاری از آنها برای برهم زدن صلح و امنیت کشورها و حتی مناطق مختلف جغرافیایی به اصلی‌ترین سازوکار در مهندسی استعمار نوین تبدیل گردد.

تلاش هدفمند برخی از رژیم‌های خودبرتربین و ناقض فاحش حقوق بشر در تداوم برخوردهای سیاست‌زده، تبعیض‌آمیز و دوگانه با پدیده شوم تروریسم خصوصاً از طریق تامین مالی و حمایت سیاسی از تروریست‌ها، در کنار کیفرزدائی از این جنایت‌کاران، بیش از هر زمان دیگری صلح و امنیت بین‌المللی را با خطر روبرو ساخته است. در حقیقت تروریسم پدیده‌ای است بسیار پرهزینه که به دلیل حمایت برخی از کشورهای غربیِ مدعی حقوق بشر و اعمال نفوذ آنها در مدیریت سازمان‌های مسئول بین‌المللی، در اقصی نقاط جهان افزایش یافته است.

دقیقاً با همین منطق است که ملت ایران به دلیل مجاهدت در سقوط رژیم غیردموکراتیک و وابسته قبلی و برپایی حکومت اسلامی در سال ۱۳۵۷ با خمیر مایه استقلال طلبی و آزادی‌خواهی مورد غضب استعمارگران قرار گرفته و از اولین ماه‌های حیات خود به یکی از قربانیان اقدامات گسترده تروریستی خصوصاً توسط رژیم‌های آمریکا، انگلیس، فرانسه و اسرائیل تبدیل گردیده است.

در همین راستا ملت ایران فاجعه تلخ ترورهای گسترده و وحشیانه گروهک تروریستی منافقین و شهادت و مجروح شدن ده‌ها هزار انسان بی‌گناه خصوصاً زنان و کودکان در شهرها، روستاها، اماکن دولتی، عمومی، ورزشی، مذهبی، دانشگاه‌ها، پارلمان، محل‌های زندگی و کسب و کار مردم عادی طی ۴۲ سال گذشته را نه هرگز بخشیده و نه هرگز فراموش خواهد کرد. اقدامات سبوعانه‌ای که در اشکال مختلف منجمله ترور دانشمندان هسته‌ای ایران و ترور ناجوانمردانه بزرگترین مدافع حقوق بشر ملت ایران و ملت‌های منطقه و مبارز واقعی با تروریست در تمامی اشکال آن یعنی شهید سپهبد قاسم سلیمانی شاهد نقطه اوج آن می‌باشیم.

برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری مفرط حامیان تروریسم خصوصاً دو رژیم آمریکا و رژیم صهیونیستی، ترجمان نهادینه‌شدن ظرفیت ترور بعنوان بخشی موثر در دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی مدعیان دروغین حقوق بشر است.

پرواضح است عدم برخورد و مجازات و یا حمایت ضمنی و آشکار از تروریست‌ها چه در ایران و چه سایر نقاط آشوب زده جهان اعم از یمن، سوریه، عراق و افغانستان نتیجه‌ای جز فراگیر شدن این غده سرطانی در پیکره جامعه جهانی به همراه نداشته و صلح و امنیت بین‌المللی را در همه اشکال آن و فارغ از مختصات جغرافیایی کشورها با مخاطرات جدی روبرو خواهد ساخت.

ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران ضمن یادآوری کشور ایران بعنوان قربانی اصلی تروریسم در جهان و گرامیداشت یاد و خاطره تمامی شهدای ترور به ویژه شهید رجایی و شهید باهنر رئیس جمهور و نخست وزیر محبوب ایران در سال ۱۳۶۰، اعلام می دارد:

۱٫حمایت‌ها و پشتیبانی‌های سیستماتیک رژیم آمریکا و دولت‌های غربی از تروریست‌ها و جریان‌های وابسته به آن در جهان، ترجمان ادعای دروغ آنها در مبارزه با پدیده تروریسم و استفاده ابزاری از این ظرفیت در پیشبرد اهداف استعمارگرانه آنهاست.

۲٫سکوت و انفعال در برابر ترور در هر نقطه جهان و تقسیم تروریسم به خوب و بد، اصلی ترین ظرفیت اشاعه تروریسم در اقصی نقاط جهان بوده و هیچ دولت و ملتی از تبعات سو آن در امان نخواهد بود.

۳٫دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی که در برابر فجیع‌ترین عملیات‌های تروریستی در ایران عامداً سکوت اختیار کرده و در طول ۴۲ سال گذشته چشم خود را بر ترور ده‌ها هزار نفر انسان بی‌گناه در ایران بسته و بعضاً با اعطای مصونیت، تابعیت و حقوق شهروندی به تروریست‌ها، خاک کشور خود را به پایگاه امنی برای آنها مبدل نموده‌اند، بانیان اصلی اشاعه تروریسم در جهان بوده و مسئولیت بین‌المللی ناشی از هر گونه فعل و یا ترک فعل آنها در این رابطه قطعی بوده و هرگز مشمول مرور زمان نخواهد شد.

۴٫نقض حقوق اساسی و بنیادین ملت‌ها به واسطه ترور از جمله نقض فاحش حق حیات، ایجاب می‌کند تا سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری، ضمن اتخاذ تدابیر جدی و پیشگیرانه و مقابله‌ی موثر با ترور در همه ابعاد آن نهایتاً نقش موثری در تقویت صلح و امنیت بین المللی در جهان ایفا کنند.

۵٫هجمه رژیم‌های حامی تروریسم علیه جریان‌های مقاومت مردمی و شناسایی مزورانه آنها به عنوان گروه‌های تروریستی در عصر دسترسی به اطلاعات ادبیاتی نخ نما، پرهزینه و فاقد ارزش است.

۶٫امروز سکوت، انفعال و در اختیار قرار دادن امکانات و تریبون‌های بین‌المللی به تروریست‌ها، علاوه بر مسئولیت دولت‌ها و سازمان‌های بین المللی به دلیل مساعدت آنها در اشاعه فرهنگ ترور و وحشت خود به یکی از اصلی‌ترین عوامل تهدید صلح و امنیت بین‌المللی در سراسر جهان تبدیل شده است.