به گزارش خبرنگار پردیسان آنلاین، محمدوحید شیخ‌زاده در آئین افتتاحیه دومین رویداد جامع معدن و صنایع معدنی با بیان اینکه در دنیا زنجیره ارزش فولاد به سه بخش مواد اولیه به عنوان بخش اول، کنسانتره و گندله و احیا مستقیم در بخش دوم و ذوب و نورد در بخش سوم تقسیم شده است، اظهار کرد: ذخیره زمین شناسی سنگ آهن در دنیا ۸۰۰ میلیارد تن برآورد شده است که از این میزان ۲۳۰ میلیارد تن محتوای آهن دارد، یعنی اگر دقت کنیم چیزی حدود ۲۹ درصد از این سنگ آهن، آهن است.

وی افزود: از ۸۰۰ میلیارد تن، ۲۰۰ میلیارد تن ارزش اقتصادی اکتشاف دارند که ۷۵ درصد از این ۲۰۰ میلیارد تن سنگ آهن با ارزش اقتصادی در چهار کشور برزیل، چین، روسیه و هند است و میزان تولید این کشورها را دقت کنیم به این نتیجه می رسیم که استرالیا در حال حاضر ۸۸۰ میلیون تن سنگ آهن تولید می‌کند و باید دقت کنیم عدم ذخایر این کشور هماتیتی پر عیار است یعنی عیار ۶۰ به بالا است و بنابراین این کشور سنگ آهن را تنها دانه بندی و صادر می‌کند.

مدیرعامل شرکت فکور صنعت تهران با بیان اینکه در استرالیا دانش فرآوری معدنی بسیار پایین است، تصریح کرد: اما در هند دانش معدن بسیار بالا است و هوشمندسازی در معدن بسیار خوب پیشرفته است.

وی گفت: در برزیل شاهد ذخایر فراوان مگنتیت پرعیار هستیم که حدود ۵۸.۳ درصد است که باید به این نکات توجه داشته باشیم که برای مثال سنگ آهن استرالیا مناسب آهن اسفنجی نیست.

شیخ‌زاده با بیان اینکه در کشور ایران نیز مگنتیت عمده ذخایر را تشکیل می‌دهد، ادامه داد: حدود ۸۰ میلیون تن در منطقه ظرغیت آهن اسفنجی داریم و ۶۰ میلیون تن آهن اسفنجی در حال تولید است.

وی با بیان اینکه چنانچه بخواهیم نگاهی به چشم انداز تولید فولاد و دنیا بیندازیم به این نتیجه می رسیم که تا سال ۲۰۳۰ حدود ۳۲۹ پروژه به ظرفیت ۵۵۵ میلیون تن تعریف شده که ۶۰ میلیون تن از آن تا سال ۲۰۲۶ قطعاً به بهره برداری می‌رسد و ۱۲۰ میلیون تن نیز به احتمال زیاد تا ۲۰۳۰ بهره برداری خواهد شد.

مدیرعامل شرکت فکور صنعت تهران با بیان اینکه در هند ظرفیت فولاد خام در ۲۰۲۲ به میزان ۱۳۴ میلیون تن بود و هدف‌گذاری آن تا ۲۰۳۰، تولید ۳۰۰ میلیون تن است، گفت: در هند احیای مستقیم بیشتر بر اساس دلار است.

وی در ادامه گفت: نکته مهم آن است که انتقال تکنولوژی کوره بلند به سمت قوس الکتریکی در دنیا رو به تغییر است، حدود ۲۰۰ میلیون تن پروژه تعریف شده بر اثر احیا مستقیم است و این در حالی است که ما در حال حاضر تنها ۱۰۰ میلیون تن از این تولید را داریم.

شیخ‌زاده تصریح کرد: در روش کوره بلند هر تن فولاد به میزان ۲ تن کربن تولید می‌کند اما در روش قوس الکتریکی این میزان کربن نصف می‌شود.

وی با بیان اینکه ساختار هزینه فولاد نیز در حال تغییر است، گفت: هزینه کربن در ۲۰۲۰ به میزان ۶۰ دلار در تن بود که پیش‌بینی می‌شود در ۲۰۵۰ به ۵۰۰ دلار برسد، اگر به نقطه استفاده از هیدروژن زودتر نزدیک شویم، می‌توانیم هزینه‌های تولید را کاهش دهیم.

مدیرعامل شرکت فکور صنعت تهران با بیان اینکه تولید جهانی آهن اسفنجی در ۲۰۲۳ به میزان ۱۳۵ میلیون تن بوده است که رشد تولید در ۱۰ سال دو برابر شده است، گفت: غول‌های فولادی جهان در منطقه در حلقه آهن اسفنجی وارد سرمایه‌گذاری شده‌اند.

وی ابراز کرد: ایران در بحث آهن‌سازی در حوزه تکنولوژی جز ۵ کشور اول است. در کنار آن نیروی انسانی متخصص دارد و به گاز ارزان و همچنین آب‌های بین المللی دسترسی دارد.

شیخ زاده گفت: توصیه راهبردی آن است که ما آهن‌سازی و تولید DRI را در منطقه آبی کشور به ویژه مکران توسعه دهیم. همچنین باید در تولیدات صادرات‌محور تمرکز داشته باشیم و در کنار آن باید به سراغ استفاده از ترکیب گاز طبیعی و هیدروژن و انرژی‌های نو در زنجیره فولاد رفت.