به گزارش پردیسان آنلاین، اجلاس میراث جهانی یونسکو از بیست‌ویکم تا سی‌ویکم جولای (سی‌ویکم تیر تا دهم مرداد) در دهلی نو (هند) در حال برگزاری است و ۱۹ محوطه تاریخی فرهنگی، چهار محوطه طبیعی و دو محوطه مختلط (تاریخی و طبیعی) برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو بررسی می‌شوند، ضمن اینکه دو محوطه نیز برای اصلاحات عمده در عرصه و عیان مورد بازبینی قرار می‌گیرند.

۲۵ محوطه‌ای که شانس خود را برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو محک می‌زنند شامل هگمتانه (ایران) ، محور مرکزی پکن (مجموعه ساختمانی که نظم ایده‌آل پایتخت چین را به نمایش می‌گذارد)، مجسمه یادبود جنگ جهانی اول در رومانی اثر کنستانتین برانکوزی (رومانی)، مرزهای امپراتوری روم – داچیا (رومانی)، حقوق بشر، آزادی و آشتی؛ محوطه‌های میراث نلسون ماندلا (آفریقای جنوبی)، نظام سیستم تپه – دفینه سلسله آهوم (هند)، دادگاه سلطنتی Tiébélé (بورکینافاسو)، معادن طلا جزیره سادو (ژاپن)، صومعه سنت هیلاریون (فلسطین)، مجموعه رزیدنس شورین (آلمان)، دریاچه کنوزرو (روسیه)، میراث باستانی مجموعه غارهای پارک ملی نیا (مالزی)، مسیر استعماری پاناما (پاناما)، منظر فرهنگی منطقه باستان‌شناسی الفاو (عربستان سعودی)، ظهور انسان‌های مدرن؛ مکان‌های اِشغال پلیستوسن آفریقای جنوبی (آفریقای جنوبی)، شهر تاریخی و محوطه باستانی گدی (کنیا)، پارک تاریخی فو فرابات (تایلند)، ام الجمال (اردن)، ویا آپیا؛ ملکه جاده‌ها (ایتالیا)، کویر بداین جاران – برج‌های شن و دریاچه (چین)، پارک ملی Lençóis Maranhenses (برزیل)، منطقه فلو (بریتانیاو ایرلند شمالی)، آسیاب بادی راونو (بوسنی و هرزگوین)، محوطه باستان‌شناسی و دیرینه‌شناسی ملکا کونتور و بالچیت (اتیوپی) و جزایر مارکزاس (فرانسه) می‌شود.

سال گذشته و در چهل‌وپنجمین کمیته میراث جهانی یونسکو در شهر ریاض عربستان سعودی، ۵۰ پرونده میراث طبیعی و تاریخی بررسی شدند و در نهایت پرونده ۵۴ کاروانسرای ایران به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شد. این کاروانسراها از دوره ساسانی تا پایان دوره قاجار را شامل می‌شوند.

همچنین پرونده «منظر فرهنگی ماسوله» با مخالفت ایکوموس، رأی یونسکو را برای ثبت جهانی نگرفت و برگشت خورد تا پس از رفع نواقص، این پرونده بازبینی شود.