به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، کتاب نیایشگاه تل چگاسفلی کاوش های فصل سوم در ۹ فصل به تشریح فعالیت های باستان شناسی در کاوش های فصل سوم نیایشگاه تل چگاسفلی می پردازد.
راهبرد میدانی کاوش، نتایج بررسی های آرکئوژئوفیزیکی به روش مغناطیس سنجی، نقشه برداری مجدد محوطه باستانی چگاسفلی، مدل سازی کارگاه های کاوش، اقدامات حفاظتی در فصل سوم کاوش، طبقه بندی سنگ های بر اساس ارتفاع، طبقه بندی گونه های جانوری و… بخشی از عناوین مطرح شده در این فصول هستند.
عباس مقدم نویسنده کتاب و سرپرست کاوش های این محوطه در مقدمه ای بر فصل سوم کاوش تل چگاسفلی آورده است: با توجه به دستاوردهایی که طی کاوش های گورستان چگاسفلی به دست آمده است می دانیم که با نمونه ای دیگر از لندسکیپ آئینی مربوط به اواخر هزاره پنجم پیش از میلاد مواجه هستیم.
وی افزود: مدارک فعلی ما چشم انداز بسیار روشنی در خصوص ویژی های منحصر به فرد چگاسفلی در اختیار ما نهاده است آنچه به به طور مشخص می دانیم وجود مدارک سازمان یافته ای است از جامعه ای که درآن نقش مذهب و تشریفات مذهبی بسیار پررنگ بوده است. اما به خاطر جوان بودن پروژه پیش از تاریخی زهره به درستی نمیدانیم که چگونه عامل مذهب و انجام مراسم و تشریفات آئینی با قدرت سیاسی و اقتصادی جامعه هزاره پنجمی چگاسفلی درهم تنیده بوده است.
محوطه باستانشناسی تل چگاسفلی یکی از وسیعترین محوطههای پیش از تاریخی خوزستان که در نیم قرن اخیر بشمار می رود توسط کاوشگران و باستان شناسان کشف شده است. محوطه باستانی تل چگاسفلی در دشت زیدون «زهره» و در حاشیه جنوبی رودخانه زهره یکی از وسیعترین محوطههای پیش از تاریخی در جنوب غربی ایران است.
تل چگاسفلی در دهه ۱۹۷۰ میلادی توسط هیاتی به سرپرستی هانس نیسن از موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو شناسایی شد. بعدها، رینهارد دیتمن، به تفصیل به الگوهای زیستگاهی دشتهای بهبهان و زهره پرداخته است.
تل چگاسفلی، روستایی از توابع بخش زیدون شهرستان بهبهان در استان خوزستان ایران است.