کارآگاه دهکده را احمد اخوت ترجمه کرده و این بار به سراغ ۶ داستان از ویلیام فاکنر رفته است. این داستانها در مجموعه ترفند شوالیه منتشر شده است. این داستانها گرچه به هم پیوستهاند و یک رمان را شکل میدهند، اما هر یک به تنهایی هویت مستقل خود را دارند. این داستانها عبارتند از مو، دود، تارک دنیا، دستی روی آب ها، فردا و شب غلط بنماید.
در این میان داستان مو که در سال ۱۹۳۱ یعنی سالی که از نظر کاری برای فاکنر بسیار پر بار بود نوشته است، از جذابیت بیشتری برای خواننده برخوردار است. این داستان یک داستان معمایی است که شباهت هایی هم با داستان گل سرخی برای امیلی دارد که از داستان های معمایی فاکنر محسوب میشود.
مو فصل آغازین داستانهای مجموعه کارآگاه دهکده و اولین داستانی است که در آن، گاوین استیونز در نوشتههای فاکنر حضور پیدا میکند. این شخصیت یک وکیل – کارآگاه است.
داستانهای مربوط به استیونز از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۹ ادامه یافت و این شخصیت از ۲۸ سالگی تا ۵۰ سالگیاش در داستانهای فاکنر زندگی کرده است.
گاوین استیونز در اصل تجسم ذهن زیبایی پرداز و روایتگر فاکنر از زندگی و شخصیت دوست صمیمیاش فیل استون است. استیون وکیل دعاویِ فرهیختهای بود که زندگی فاکنر بشدت تحت تاثیر او بود.
شخصیت گاوین استیونز در ۱۳ اثر ویلیام فاکنر حضور دارد؛ ۶ رمان و ۷ داستان کوتاه. اخوت پیش از شروع متن داستانهای مجموعه کارآگاه دهکده، ۴ مطلب توضیحی نوشته که با عناوین «در آستانه کتاب»، «فیل استونِ فاکنر»، «سالشمار زندگی گاوین استیونز» و «آثاری که گاوین استیونز در آنها حضور دارد» چاپ شدهاند. در مقدمه آخر میخوانیم:
شکوه دنیای هنر را ببینید که استیونزی که تا سال ۱۹۵۹ هیچ خبری از او نیست گویی در بیزمانی و در همه جا حضور دارد.
در بخشی از مقدمه هم آمده است: هر یاد، یادهای دیگری را در من زنده می کند. می گویم کارآگاه دهکده یاد داستان پزشک دهکده میافتم. یادها همیشه هستند.
در این داستان ها می خوانیم:
در مغازه هیچوقت کسی جلوی هاکشاو دربارهی این دختره، سوزان حرفی نمیزد. قشنگ صبر میکردند آنجا نباشد بعد حرف را شروع کنند، مثلاً برود برای ناهار یا به یکی از مرخصیهای دوهفتهایاش در ماه آوریل که بالاخره کسی سر در نیاورد کجا و چرا میرفت و کی را میدید.
نگاهی به زندگی و آثار فاکنر
ویلیام کاتبرت فاکنر (۱۸۹۷ – ۱۹۶۲) رماننویس آمریکایی و برندهٔ جایزه نوبل ادبیات بود. فاکنر در سبکهای گوناگون شامل رمان، داستان کوتاه، نمایشنامه، شعر و مقاله صاحب اثر است. شهرت او عمدتاً به خاطر رمانها و داستانهای کوتاهش است که بسیاری از آنها در شهر خیالی یوکناپاتافا اتفاق میافتد که فاکنر آن را بر اساس ناحیهٔ لافایت، که بیشتر زندگی خود را در آنجا سپری کرده بود، و ناحیه هالی آفریدهاست.
فاکنر یکی از مهمترین نویسندگان ادبیات آمریکا و مشخصاً ادبیات جنوب آمریکاست. با اینکه اولین آثار فاکنر از سال ۱۹۱۹ و بیشترشان در دهههای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ منتشر شده بود، وی تا هنگام دریافت جایزهٔ نوبل در سال ۱۹۴۹ نسبتاً ناشناخته مانده بود. حکایت و رمان آخر او چپاولگران برندهٔ جایزه پولیتزر داستان شدند. در سال ۱۹۹۸، مؤسسه کتابخانه نوین رمان خشم و هیاهوی او را ششمین کتاب در فهرست صد رمان برتر انگلیسی قرن بیستم قرار داد، رمان گوربهگور و روشنایی در ماه اوت هم در این فهرست قرار دارند. رمان آبشالوم، آبشالوم! او هم اغلب در فهرستهای مشابه گنجانده میشود. بیشتر کتابهای او توسط مترجمانی مانند صالح حسینی و نجف دریابندری به فارسی برگردانده شدهاند. او بزرگترین رماننویس آمریکایی بین دو جنگ جهانی شناخته میشود.
سبک نوشتاری فاکنر
فاکنر از اوایل دهه بیست میلادی تا شروع جنگ جهانی دوم، که به کالیفرنیا نقل مکان کرد، ۱۳ رمان و تعداد زیادی داستان کوتاه منتشر کرد. مجموعه این آثار پایه شهرت او شد و در نهایت منجر به دریافت جایزه نوبل در سن ۵۲ سالگی شد. این مجموعه مفصل، که محرک اصلیاش نیاز یک نویسنده ناشناخته به پول بود، مشهورترین آثار او را دربردارد: خشم و هیاهو (۱۹۲۹)، گوربهگور (۱۹۳۰)، روشنایی در ماه اوت (۱۹۳۲) و آبشالوم، آبشالوم! (۱۹۳۶). فاکنر در این دوره تعداد زیادی داستان کوتاه هم نوشت.
نخستین مجموعه داستان کوتاه او شامل بسیاری از داستانهای تحسینشدهاش مانند یک گل سرخ برای امیلی، سرخپوست میرود، خورشید آن عصر، و سپتامبر بیباران بود.
شهرت فاکنر به سبک تجربی او و توجه دقیقش به شیوه بیان و آهنگ نوشتار است. فاکنر برخلاف شیوه مینیمالیستی ارنست همینگوی، نویسنده معاصرش، در نوشتههایش مکرراً از جریان سیال ذهن بهره میگیرد و غالباً داستانهایی عمیقاً عاطفی، ظریف، پیچیده، و گاه گوتیک با شخصیتهای گوناگون شامل بردههای آزادشده، یا اعقاب بردهها، سفیدپوستان تهیدست، جنوبیهای طبقه کارگر یا اعیان مینوشت.
کارآگاه دهکده چهارمین مجموعه از داستانهای کوتاه فاکنر است که با ترجمه احمد اخوت توسط نشر افق در ۲۱۷ صفحه و شمارگان یکهزار و ۱۰۰ نسخه منتشر شده است.