به گزارش پردیسان آنلاین، تا همین ۱۰ سال قبل تنها استادیوم آبرومند و بین‌المللی فوتبال ما که امکان میزبانی از بازی‌های مهم و پرتماشاگر را داشت استادیوم صد هزار نفری آزادی تهران بود که البته پس از بازسازی در سال ۹۵ و صندلی‌دار شدن سکوها ظرفیت این استادیوم هم کاهش پیدا کرد. با این حال آن روزها شاید تنها تیم‌هایی که می‌توانستند حضور جمعیتی غیرقابل شمارش را در بازی‌های خانگی خود احساس کنند، پرسپولیس و استقلالی بودند که در این رهگذر استفاده زیادی از حضور هواداران خودشان می‌بردند و البته نسبت به این مسئله با غرور هم صحبت می‌کردند.

اما چند سالی است که با تکمیل استادیوم نقش‌جهان اصفهان و البته هزینه‌هایی که تراکتور تبریز در لیگ برتر انجام داده است اصفهان و تبریز هم دست کمی از تهران نداشته‌اند و در بازی چهارشنبه هفته گذشته تراکتور و سپاهان در شهر تبریز جمعیت آن‌قدر زیاد بود که حتی روی پایه‌ها نورافکن و دیوارهای استادیوم هم تماشاگر نشسته بود تا بازی دو تیم باسابقه و پرهوادار فوتبال ایران را تماشا کنند.

در اصفهان هم شاید بازی سپاهان در مقابل الهلال عربستان که پیش از عید برگزار شد نماد خوبی برای میزبان استقبال هواداران اصفهانی از بازی تیم محبوبشان باشد که سکوهای استادیوم نقش جهان را پر کردند و این یعنی این دو تیم شهرستانی حتی با وجود جمعیت کمتر شهرهایشان نسبت به پایتخت باز هم می‌توانند به اندازه یک استادیوم پرتماشاگر برای رقبای خودشان خط و نشان بکشند.

در فضای مجازی هم می‌توان فیلم و عکس بسیار زیادی را دید که با خلاقیت هواداران زرد و قرمز منتشر شده و انتشار این ویدئوهای غرورانگیز حتی به فراتر از مرزهای ایران هم رسیده است تا شاید بعد از سال‌ها سلطه هواداری سرخابی‌ها در فوتبال ایران کمی دچار چالش شود.

به هر حال دو تیم پایتخت‌نشین محبوبیت بسیار زیادی در کشورمان دارند و در نقطه‌نقطه ایران می‌توان هوادارانی از این دو تیم را به چشم دید و به همین دلیل شاید پر کردن ظرفیت استادیوم آزادی برای سرخابی‌ها آنقدر سخت نباشد، اما به‌طور قطع چه در تبریز و چه در اصفهان جمع کردن جمعیتی بالغ بر ۸۰ هزار نفر به این سادگی‌ها نباشد، اما سپاهان و تراکتور نشان دادند که می‌توان با فوتبال زیبا و کار کردن روی عشق و علاقه به تیم‌های استانی می‌توان صحنه‌هایی زیبا را در استادیوم‌های ورزشی رقم زد.

این موضوع در حالی فوتبال ایران را تحت تأثیر قدرت هواداری تیم‌های شهرستانی قرار داده است که در استادیوم‌های ورزشی ایران امکانات رفاهی آن‌چنانی در اختیار هواداران علاقه‌مند قرار نمی‌گیرد و آن‌ها با هزینه چند برابر و سختی فراوان حاضر می‌شوند در یک روز غیرتعطیل قید کار و تجارت خود را بزنند و برای دیدن بازی تیم محبوبشان راهی استادیوم شوند و همین موضوع اهمیت سکوهای پرتماشاگر را بیشتر از همیشه نشان می‌دهد.

بدون شک هم سپاهان و هم تراکتور باید بیشتر قدر این ظرفیت هواداری خودشان را بدانند که برای بسیاری از کشورهای عربی حاشیه خلیج‌همیشه فارس یک آرزوی دست‌نیافتنی بوده است و بسیاری از آن‌ها حتی با هزینه‌های فراوان هم نمی‌توانند یک‌دهم این جمعیت اصفهان یا تبریز را به استادیوم‌های خودشان بیاورند و این حمایت تنها با موفقیت و قهرمانی در فوتبال ایران است که پاسخ داده خواهد شد تا تماشاگری که از زندگی خودش برای فوتبال می‌گذرد با دل‌خوشی فراوان به عملکرد تیمش در فوتبال ایران و حتی آسیا نگاه کند.