محمدجواد شاهجویی، در گفت‌وگو با خبرنگار پردیسان آنلاین اظهار کرد: موضوع راه‌آهن تهران اصفهان مسئله‌ای پیچیده و چندبعدی است و در واقع، این پروژه هم از منظر تأمین مالی با چالش‌های جدی روبه‌رو بوده و هم از نظر دانش فنی و همچنین توجیه‌پذیری اقتصادی محل بحث است و اجرای چنین طرح عظیمی، حتی پس از بهره‌برداری، به‌گونه‌ای خواهد بود که برای استفاده عمومی و مقرون‌به‌صرفه بودن آن، دولت ناگزیر از پرداخت یارانه‌های سالانه قابل‌توجهی خواهد شد.
وی افزود: برای پیشبرد پروژه، ناچار به استفاده از سرمایه‌گذاری و فاینانس چینی بودیم؛ چراکه در شرایط موجود، توجیه اقتصادی چندانی برای اجرای آن وجود ندارد و علاوه بر این، پروژه با مسائل و مشکلات مدیریتی نیز مواجه بوده است؛ به‌عنوان نمونه، چندین بار شریک ایرانی در میانه کار تغییر کرده است، از شرکت ساخت به شرکت راه‌آهن و از راه‌آهن به شرکت ساخت بازگشته که خود، چالش‌های اجرایی فراوانی به همراه داشته است.
کارشناس صنعت ریلی تصریح کرد: در مجموع، اگر بخواهیم شرایط کنونی را بررسی کنیم، باید اذعان کرد که ساخت راه‌آهن سریع‌السیر تهران قم اصفهان، دست‌کم در حال حاضر، در زمره اولویت‌های کلان کشور قرار نمی‌گیرد و این طرح، به‌طور مستقیم منافع راهبردی کشور را تأمین نمی‌کند و اهدافی که برای آن تعریف شده، می‌تواند با گزینه‌ای کم‌هزینه‌تر و البته کارآمدتر، یعنی راه‌آهن برقی، با هزینه‌ای در حدود یک‌پنجم پروژه فعلی، تحقق یابد. چنین جایگزینی علاوه بر سرعت مطلوب، توجیه اقتصادی بالاتری نیز خواهد داشت.
شاهجویی ادامه داد: بنابراین، با توجه به شرایط و چالش‌های موجود، به نظر می‌رسد بعید است این پروژه در چشم‌انداز نزدیک پیش‌رو به مرحله افتتاح و بهره‌برداری برسد.
