۲۹ مهر سال ۱۳۸۹ بود که رهبر معظم  انقلاب در سفرشان به قم در شب جمعه به دیدار سه خانواده معظم شهیدان حقانی، یزدی و گلستانی رفتند. مادر شهید آرام به سینه‌اش می‌زد و می‌گفت: ای خدا به مراد دلم رسیدم… خوش آمدید… خانه‌مان را روشن کردید.

حضرت آقا گفت: خدا شهدای شما را با پیامبر اکرم (ص) محشور کند…

ایشان از شهدا پرسید، از سن و سال و اسم و نحوه و زمان شهادت.

پدر شهید از نحوه شهادت پسر بزرگتر گفت که ترکش خمپاره به پهلویش خورده و اسیرشده. همراه دیگر اسرا با کامیونی تا کرکوک منتقل شان کردند در حالی‌که به اسرا آب نداده‌ بودند و وقتی به کرکوک رسیده اند، پسرش شهید شده. (همه اینها را از قول یکی دیگر از اسرا تعریف کرد). پسرش را همانجا دفن کرده‌اند و صلیب سرخ هم شهادتش را تأیید کرده است. ۱۸ سال منتظر ماندند تا بالاخره پیکر مطهر را بعد از سرنگونی صدام بازگرداندند.

پدر به گریه افتاد که پسرم مثل یاران امام حسین (علیه السلام) تشنه شهید شد.

پدر ادامه می دهد: پسر دوم ۱۳ ساله بود و شهید زین‌الدین موافق رفتنش به جبهه نبود. به پسر دومم گفتم، بمان مواظب خواهرهایت باش. جوابم داد: “یک تیر هم یک تیر است” و دیگر خودمان به آقای زین‌الدین گفتیم ببردش. ۱۳ ساله بود رفت، ۱۶ ساله بود شهید شد.

و روز گذشته پدر شهید عبدالرحیم و قدر ت الله گلستانی آسمانی شد و به ارواح مطهر شهدایش پیوست. پیکر مطهر این پدر فداکار و ایثارگر امروز از خیابان امامزاده ابراهیم (ع) تشییع و در گلزار علی بن جعفر (ع)  به خاک سپرده می شود.

شهید عبدالرحیم گلستانی در خرداد سال ۱۳۴۵ متولد شد. وی در سن ۱۸ سالگی در ۲۵ اسفند سال ۱۳۶۳ عملیات بدر جزیره مجنون به شهادت رسید.
قدرت الله در آبان سال ۱۳۵۰ متولد شد. وی در سن ۱۳ سالگی عازم جبهه ها شد و در سن ۱۶ سالگی در فروردین ۱۳۶۷ عملیات والفجر ۱۰ بر اثر اصابت ترکش به مقام شهادت نایل آمد.

روحشان شاد. یادشان گرامی.