به گزارش پردیسان آنلاین، حمل‌ونقل سبز به‌عنوان یکی از راهکارهای کلیدی برای کاهش آلودگی هوا و بهبود کیفیت زندگی در شهرها شناخته می‌شود و با توجه به شرایط زیست‌محیطی کشور ایران و چالش‌های ناشی از آلودگی هوا، ترافیک و تغییرات اقلیمی، توجه به حمل‌ونقل سبز بیش از پیش ضروری است، زیرا نه تنها به بهبود کیفیت هوا و کاهش ترافیک کمک می‌کند، بلکه به سلامت عمومی و صرفه‌جویی اقتصادی نیز منجر می‌شود.
با توجه به شرایط زیست‌محیطی کشور ایران، اتخاذ سیاست‌های مناسب و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های حمل‌ونقل سبز ضروری است و این امر می‌تواند به عنوان یک راهکار مؤثر برای مقابله با چالش‌های زیست‌محیطی و بهبود کیفیت زندگی در شهرها عمل کند.
شهر اصفهان، با تاریخ غنی و فرهنگی پربار، در سال‌های اخیر با مشکلاتی نظیر آلودگی هوا و ترافیک سنگین روبه‌رو شده است و بر اساس آمار، تعداد روزهای آلوده در این شهر به طور مداوم در حال افزایش است که این موضوع نه تنها بر سلامت عمومی تأثیر می‌گذارد، بلکه به کیفیت زندگی شهروندان نیز آسیب می‌زند؛ در این راستا، حمل‌ونقل سبز به عنوان یک راهکار مؤثر برای کاهش آلودگی و بهبود کیفیت هوا مطرح می‌شود.
در اصفهان، خودروهای الکتریکی، دوچرخه‌های برقی و اتوبوس‌های برقی از جمله گزینه‌های موجود برای حرکت به‌سوی استفاده از حمل‌ونقل سبز است، زیرا این وسایل نه تنها به کاهش آلودگی کمک می‌کنند، بلکه هزینه‌های سوخت را نیز کاهش می‌دهند.
استفاده از حمل‌ونقل سبز در اصفهان مزایای متعددی همچون کاهش آلودگی هوا، بهبود سلامت عمومی (کاهش بیماری‌های تنفسی و دیگر مشکلات بهداشتی ناشی از آلودگی هوا) و صرفه‌جویی در هزینه‌های سوخت و بهبود کیفیت زندگی شهری دارد، البته برای تحقق حمل‌ونقل سبز، نیاز به زیرساخت‌های مناسب وجود دارد.
ایجاد ایستگاه‌های شارژ برای خودروهای برقی و مسیرهای ویژه برای دوچرخه‌ها از جمله اقداماتی است که می‌تواند به گسترش این نوع حمل‌ونقل کمک کند. همچنین، توسعه ناوگان حمل‌ونقل عمومی با سوخت‌های پاک نیز به عنوان یک راهکار مؤثر مطرح شده است
با وجود چالش‌هایی نظیر کمبود زیرساخت‌های مناسب و هزینه‌های بالا، فرصت‌های زیادی برای گسترش حمل‌ونقل سبز در اصفهان وجود دارد و در این بین تشویق شرکت‌ها به استفاده از سوخت‌های تجدیدپذیر و سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه می‌تواند به بهبود وضعیت حمل‌ونقل سبز کمک کند.
حمل‌ونقل سبز؛ از سیاست تا عمل / حل چالش «آخرین متر» با پدال و برق!
اصفهان، شهری با بافت تاریخی منحصربه‌فرد و تراکم جمعیتی بالا، با دغدغه توسعه حرفه‌ای و منظم و فراگیر حمل‌ونقل عمومی جلو می‌رود. یکی از مهم‌ترین نکات مورد مطالعه برای مدیران ترافیک و دغدغه شهروندان، فاصله بین مبدأ یا مقصد سفر با ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی است؛ چالشی که به «اولین و آخرین متر سفر» معروف است و بسیاری را به استفاده از خودروهای شخصی سوق می‌دهد، اما حالا شهرداری اصفهان با تمرکز بر حمل‌ونقل سبز به‌ویژه دوچرخه و اسکوترهای اشتراکی، در حال بازتعریف سفرهای شهری است.
سعید ساکت، معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار اصفهان با تاکید بر نقش کلیدی حمل‌ونقل پایدار در کاهش آلایندگی و بهبود کیفیت زندگی شهری به خبرنگار پردیسان آنلاین می‌گوید: حمل‌ونقل سبز به مدل‌هایی از جابجایی اطلاق می‌شود که کمترین آسیب را به محیط‌زیست وارد می‌کند و عمدتاً با انرژی برق، به‌ویژه از منابع تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، کار می‌کند.
وی با اشاره به مشکلات دسترسی در محلاتی مانند جامی (منطقه یک)، شمس‌آباد، صفاییه (منطقه ۱۰)، و کوهانستان (منطقه ۹) می‌افزاید: نبود پیوند مناسب بین ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی و مقاصد نهایی، شهروندان را مجبور به استفاده از خودروهای شخصی می‌کند.
آمار و واقعیت‌ها
بر اساس آمار ۳۰ درصد سفرهای درون‌شهری در اصفهان مربوط به فاصله‌های کمتر از ۵ کیلومتر است که به‌راحتی با دوچرخه یا اسکوتر قابل پیمودن هستند.
در مناطق مرکزی، ترافیک خودروها تا ۴۰ درصد زمان سفر شهروندان را افزایش داده است و طرح‌های آزمایشی استندهای دوچرخه در ایستگاه‌های مترو در برخی محلات، افزایش ۱۵٪ ی استفاده از مترو را به همراه داشته است.
راه‌حل چیست؟ پیوند حمل‌ونقل عمومی با گزینه‌های سبز
معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار اصفهان خاطرنشان می‌کند: توسعه سامانه‌های دوچرخه و اسکوتر اشتراکی می‌تواند حلقه مفقوده شبکه حمل‌ونقل اصفهان را تکمیل کنداگر فاصله آخرین متر سفر با گزینه‌هایی مانند اسکوتر یا دوچرخه پوشش داده شود، انگیزه شهروندان برای استفاده از مترو و اتوبوس افزایش می‌یابد. این موضوع به‌ویژه در مرکز شهر که مشکل جای پارک و ترافیک وجود دارد، حیاتی است.
ساکت اظهار می‌کند: شهرداری اصفهان اولویت خود را بر توسعه حمل‌ونقل سبز در مناطق تاریخی شامل شهشهان و باباقاسم (منطقه ۳) و جلفا و محلات کم‌دسترس مانند سودان (منطقه ۱۴) و آزادان (منطقه ۹) قرار داده است، همچنین مناطق پرتردد مرکزی از جمله میدان امام و چهارباغ نیز در دست برنامه‌ریزی است.
چشم‌انداز آینده: اصفهان، الگویی برای شهرهای پایدار
معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار اصفهان با بیان اینکه جوانان بیشترین استفاده‌کنندگان از این سامانه‌ها خواهند بود، تأکید می‌کند: طراحی این سیستم‌ها باید به گونه‌ای باشد که همه گروه‌های سنی بتوانند از آن بهره ببرند.
ساکت می‌گوید: هدف نهایی این است که اصفهان با ترکیب حمل‌ونقل عمومی، دوچرخه، و اسکوترهای اشتراکی، به شهری با کمترین آلایندگی و بیشترین رضایت شهروندی تبدیل شود.
وی با بیان اینکه اصفهان در مسیر تبدیل شدن به شهری انسان‌محور و پایدار گام برمی‌دارد، می‌افزاید: اگرچه چالش‌هایی همچون فرهنگ خودرو سواری و توجه توسعه زیرساخت‌ها وجود دارد، اما حرکت به سمت حمل‌ونقل سبز می‌تواند نه‌تنها ترافیک و آلودگی را کاهش دهد، بلکه تجربه سفر در شهر را لذت‌بخش‌تر کند که به نظر می‌رسد حل چالش «آخرین متر» سفر، کلید تحقق این چشم‌انداز باشد.
حمل‌ونقل سبز؛ راهکاری برای حفاظت از پایداری محیط زیست
احسان محمدحسنی، دکترای محیط‌زیست می‌گوید: بخش حمل‌ونقل یک محرک حیاتی برای رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی و همچنین یک جز اساسی از رقابت‌پذیری کشورها در بازارهای جهانی است و هدایت سرمایه‌گذاری‌ها به سمت توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل سبز تضمین می‌کند که کشورها با چالش‌های تغییرات اقلیمی مقابله کرده و زندگی انسان‌ها را که در دنیا زندگی می‌کنند، بهبود بخشند.
وی با بیان اینکه حمل‌ونقل سبز مفهومی است که با استفاده از وسایل نقلیه سازگار با محیط زیست، کم آلاینده و عدم ایجاد آلودگی که تأثیر منفی بر محیط زیست دارد، توسعه یافته است، می‌افزاید: در پنج سال اخیر، مطالعه برای توسعه حمل‌ونقل سبز در سراسر جهان به یک دغدغه مهم برای دانشگاهیان و محققان برای تشویق نیاز به حمل‌ونقل پایدار تبدیل شده است.
دکترای محیط زیست ادامه می‌دهد: مفهوم پایداری حمل‌ونقل که از طریق حمل‌ونقل سبز اعمال می‌شود، پایداری زندگی در یک محیط شهری را فرض می‌کند؛ پایداری زندگی هوشمند را می‌توان از طریق یک محیط هوشمند برای بهبود رفاه مردم ایجاد کرد و در این راستا پاسخگویی به تقاضای فزاینده انرژی در خودروهای الکتریکی و تقاضای هیبریدی بسیار مهم است.
محمدحسنی با بیان اینکه دسته‌بندی حمل‌ونقل سبز مربوط به تعیین نوع وسیله نقلیه با فناوری پاک همچون وسایل نقلیه برقی است که در آن وسایل نقلیه برقی آلاینده‌ای از طریق اگزوز تولید نمی‌کنند که می‌تواند هوای پاک را تضمین کند، اظهار می‌کند: برنامه‌ریزی حمل‌ونقل نقش مهمی در ایجاد یک سیستم حمل‌ونقل یکپارچه ایفا می‌کند؛ توسعه شهر هوشمند مستلزم ارتقای بهره‌وری انرژی در مناطق شهری با سطح دقیقی از قابلیت اطمینان داده است که به شدت تحت تأثیر اثرات شهرنشینی جهانی است، به‌طوری که مدیریت کارآمد انرژی از طریق استفاده از حمل‌ونقل سبز قابل تحقق است.
وی ادامه می‌دهد: حمل‌ونقل سبز یک مفهوم مدرن مبتنی بر پایداری و حفاظت از محیط زیست با اهداف واقع بینانه است و توسعه حمل‌ونقل سبز حمل‌ونقل سبز راهکاری برای حفاظت از پایداری محیط زیست به‌شمار می‌رود.
دکترای محیط زیست معتقد است که از طریق ترویج حمل‌ونقل سبز، باید از سبک زندگی ساده، متوسط، سبز و کم کربن حمایت شود و عموم مردم به سمت انتخاب شیوه‌های حمل‌ونقل سبز همچون حمل‌ونقل عمومی، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری هدایت شوند تا ترافیک کل خودروها کاهش یابد و سطح کلی حمل‌ونقل سبز بهبود یابد.
محمدحسنی با بیان اینکه حمل‌ونقل سبز در راستای استفاده کارآمد و مؤثر از منابع، اصلاح ساختار حمل‌ونقل و انتخاب سفرهای سالم‌تر حرکت می‌کند، می‌گوید: در ماهیت اصلی الگوی حمل‌ونقل سبز هدف دستیابی به محیط زیستی پایدار با بهره‌گیری صحیح از فناوری‌های امروزی است به‌نحوی که بتوان با کاهش اثرات محیط زیستی، اثرات منفی ناشی از استفاده از سوخت‌های تجدیدناپذیر را تا حد امکان کاهش داد.
وی تاکید می‌کند: از آنجایی که حمل‌ونقل سبز یک رویکرد نوین است، نیاز به تحقیق و بحث بیشتر دارد؛ بنابراین شناسایی و معرفی شیوه‌های حمل‌ونقل سبز بر اساس تجربه جهانی کمک شایانی به افزایش آگاهی و اصلاح ساختار حمل‌ونقل خواهد کرد، بنابراین انتظار می‌رود حمل‌ونقل سبز بتواند اثرات گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی را که تأثیر جدی بر زندگی و اکوسیستم دارند، کاهش دهد، اگرچه این تاش هنوز کمتر مطلوب تلقی می‌شود.
به گزارش پردیسان آنلاین، حمل‌ونقل سبز به عنوان یک نیاز ضروری در اصفهان و دیگر شهرهای بزرگ، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و حفظ محیط زیست کمک کند؛ با توجه به مزایای فراوان این نوع حمل‌ونقل، انتظار می‌رود که دولت و نهادهای مربوطه به حمایت از این طرح‌ها و ایجاد زیرساخت‌های لازم توجه بیشتری داشته باشند.
