تاریخ المپیک پر از اتفاقات سیاسی و اجتماعی است؛ جایی که حتی یک قهرمان ورزشی یا شخصیت سیاسی می‌تواند به عامل هویت‌بخش کشورش تبدیل شود.

به گزارش پردیسان آنلاین، المپیک آوردگاهی برای صلح جهانی و ورزشکاران هر کشور سفیران صلح بین‌المللی جوامع مختلف محسوب می‌شوند، همچنین مراسم رژه نمادین افتتاحیه این بازی‌ها به زمانی برای نمایش فرهنگ جوامع مختلف در قالب شعارهای ورزشی و البسه کاروان تبدیل خواهد شد. با وجود این کارکرد، اما در ادوار نخستین بازی‌ها برخی کشورها تحت استعمار قدرت‌های غربی بودند و هویت چندانی از خود نداشتند.

هند یکی از بزرگترین کشورهایی است که دهه‌ها تحت استعمار بریتانیا بود و حتی پیش از استقلال نیز در المپیک حضور داشت و دو مدال طلای هاکی را از آن خود کرد تا ستارگان آن روز هندوها به عنوان قهرمانان بزرگ این کشور در روزهای سخت مستعمره لقب بگیرند.

کشور هند از سال ۱۸۰۰ تا ۱۹۴۷ میلادی به طرق مختلف تحت استعمار بریتانیا قرار داشت تا اینکه مهاتما گاندی موفق شد هندوها را از یوغ استعمار برهاند.

میزبانی شهر لس‌آنجلس در سال ۱۹۳۲ بعد از سقوط بزرگ بورس وال‌استریت در حالی بود که رسیدن بسیاری از ورزشکاران به این شهر نه‌تنها آسان نبود، بلکه ماه‌ها به طول انجامید تا تیمی از شرق آسیا یا شبه‌قاره به ینگه دنیا برسد. نمونه سختی این کار نیز سفر پرماجرای تیم هاکی هند بود که برای کسب دومین مدال طلا گام در آمریکا شمالی گذاشت.

در این دوره از بازی‌ها ۳۷ کشور حضور داشتند و شمار ورزشکاران از ۱۴۰۰ نفر عبور کرد. یک هزار ۲۸۱ مرد و ۱۲۷ زن در این دوره از بازی‌ها حضور داشتند و در ۱۴ رشته با هم به رقابت پرداختند. دوومیدانی، مشت‌زنی (بوکس)، دوچرخه‌سواری، سوارکاری، شمشیربازی، ژیمناستیک، هاکی، پنج‌گانه مدرن، قایقرانی پارویی، تیراندازی، شنا، وزنه‌برداری، کشتی و قایقرانی بادبانی از جمله این رشته‌ها بود.

در این دوره دو کشور چین و هند از آسیا به المپیک رفتند و ماجرایی همچون اعزام تیم هاکی هند یکی از جذابیت‌های این دوره از بازی‌ها بود. تیم هاکی هند در المپیک ۱۹۲۸ آمستردام توانسته بود مدال طلا را از آن خود کند. این تیم با کِشتی به آمریکا اعزام شد و زمان زیادی در دریا بود. بازیکنان هند در بندرگاه‌ها برای مردم کشورهای مختلف مسابقه اجرا کردند و این موجب شد تا بسیاری از مشقت‌های سفر آسان شود.

اختلاف در تیم هند کم نبود، اما آن‌ها با وجود این اختلافات تمام تمرکز خود را بر دفاع از عنوان قهرمانی گذاشته بودند. در بدو ورود تیم ملی هاکی هند به آمریکا، کلید طلایی شهر سانفرانسیسکو به کاپیتان تیم داده شد که در نهایت موجب نارضایتی مدیر سوئدی هندی‌ها شد، همچنین دروازه‌بان این تیم از پوشیدن لباس بومی هند امتناع کرد که موجب یک نارضایتی جمعی در تیم شد اما نمود این اختلافات در زمین دیده نشد و در نهایت مدال طلای این مسابقات را از آن خود کردند؛ این تک مدال هند در المپیک ۱۹۳۲ بود.

پس از قهرمانی تیم ملی هاکی هند، یک خبرنگار آمریکایی نوشت: «قدرت و توانایی این تیم مشخص است و آن‌ها نماینده سرزمین مهاتما گاندی هستند.»

اما چرا رسانه‌های آمریکایی سه دهه پیش از استقلال هند از تیم هاکی هند به عنوان هموطنان گاندی نام بردند. در پاسخ به این سوال باید گفت گاندی هر چند که در سال ۱۹۴۷ موفق شد هند را از یوغ استعمار انگلیس برهاند، اما فعالیت وی به روزهای نخست سال ۱۹۳۰ بازمی‌گشت؛ زمانی که وی با راه‌اندازی رژه نمک نقش مهمی در شکل‌گیری جنبش استقلال‌طلبانه هند داشت. او بیش از ۳۰۰ کیلومتر را در ۲۳ روز طی کرد و با این کار پیام مبارزه با استعمار را به سایر نقاط جهان ارسال کرد. پس از این کار مجله تایم عکس وی روی جلد چاپ کرد.

این شهرت موجب شده بود تا ورزشکاران هندی در آمریکا به هم‌وطنان گاندی معروف شوند، البته این تنها دلیل حضور نام گاندی در المپیک ۱۹۳۲ نیست، بلکه برخی باور دارند که پدر ملت هند در این دوره از بازی‌ها به عنوان خبرنگار یکی از نشریات هندی در آمریکا حضور داشت.

هر چند که بسیاری حضور پدر استقلال هند را در المپیک تأیید می‌کنند، اما واقعیتی که وجود دارد آن است که مهاتما گاندی، رهبر استقلال هند در سال ۱۹۳۲ به دلیل رژه نمک در زندان بود و در همان سال به خاطر اعتراض به شرایط موجود دست به اعتصاب زد؛ اعتصابی که بعد از توافقات، شرایط را برای او بهتر کرد.

منبع: ایرنا