واردات نهاده‌های دامی؛ چالش‌ها و راهکارها

واردات نهاده‌های دامی به عنوان یکی از ارکان اصلی تأمین کالاهای اساسی در صنعت دام و طیور ایران، همواره با چالش‌های متعددی همچون تحریم‌های بین‌المللی، مشکلات لجستیکی و انحصار در واردات روبه‌رو بوده است، که نیازمند راهکارهای اساسی و هماهنگی بین دستگاه‌های دولتی و بخش خصوصی است.

به گزارش پردیسان آنلاین، صنعت دام و طیور ایران به عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های تأمین پروتئین حیوانی در کشور، وابستگی شدیدی به واردات نهاده‌های دامی همچون ذرت، جو و کنجاله سویا دارد. با توجه به تحریم‌های بین‌المللی و نوسانات قیمت جهانی کالاها این وابستگی می‌تواند امنیت غذایی و اقتصادی کشور را تحت تأثیر قرار دهد، در سال‌های اخیر ایران تلاش کرده است با افزایش تولید داخلی و بهبود زیرساخت‌های لجستیکی وابستگی به واردات را کاهش دهد، اما همچنان چالش‌های متعددی در این زمینه وجود دارد.

بر اساس آمارهای ارائه شده توسط اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دام و طیور ایران، میزان واردات نهاده‌های دامی در سال‌های اخیر روندی نزولی داشته است، برای مثال در سال ۴۰۲، میزان واردات ذرت به هشت میلیون و ۱۲۰ هزار تن و جو به دو میلیون و ۱۱۱ هزار تن رسید که نسبت به سال‌های قبل کاهش قابل توجهی داشته است، این کاهش ناشی از سیاست‌های وزارت جهاد کشاورزی در جهت افزایش تولید داخلی و کاهش وابستگی به واردات است.

چالش‌های واردات نهاده‌های دامی

۱. تحریم‌ها و نوسانات ارزی: تحریم‌های بین‌المللی و نوسانات نرخ ارز هزینه‌های واردات نهاده‌های دامی را به شدت افزایش داده است، این موضوع موجب شده است که بسیاری از واردکنندگان با مشکلات مالی مواجه شوند و نتوانند به موقع کالاهای خود را وارد کنند.
۲. دموراژ (اگر صاحب کالا به‌موقع نسبت‌به ترخیص کالا از گمرک اقدام نکند، موظف است هزینه‌ای را بابت دیرکرد تحویل کانتینرها پرداخت کند. به این مبلغ که به‌عنوان جریمه برای صاحب کالا در نظر گرفته می‌شود) و جریمه‌های دیرکرد: یکی از مهم‌ترین مشکلات واردکنندگان، جریمه‌های دیرکرد (دموراژ) است که به دلیل تأخیر در تخلیه کالاها در بنادر ایجاد می‌شود، این جریمه‌ها هزینه‌های واردات را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد و بر قیمت نهایی محصولات تأثیر می‌گذارد.
۳. انحصار در واردات: برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که واردات نهاده‌های دامی در انحصار تعداد محدودی از شرکت‌ها قرار دارد، این انحصار موجب شده است که رقابت در بازار کاهش یابد و قیمت‌ها افزایش پیدا کند.

راهکارهای کاهش وابستگی به واردات

۱. افزایش تولید داخلی: ایران در سال‌های اخیر با بهبود روش‌های کشاورزی و استفاده از بذرهای مقاوم توانسته است تولید داخلی محصولاتی همچون گندم و جو را افزایش دهد، این اقدامات می‌تواند به کاهش وابستگی به واردات نهاده‌های دامی کمک کند.
۲. تنوع‌بخشی به مبادی واردات: ایران می‌تواند با تنوع‌بخشی به مبادی واردات وابستگی خود به کشورهای خاص را کاهش دهد، افزایش همکاری با کشورهایی همچون هند، روسیه و قزاقستان می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و ریسک‌های واردات کمک کند.
۳. توسعه فناوری‌های نوین: استفاده از فناوری‌های نوین در کشاورزی و صنایع تبدیلی می‌تواند به افزایش بهره‌وری و کاهش وابستگی به واردات کمک کند، توسعه روش‌های کشاورزی پایدار و استفاده از فناوری‌های دیجیتال از جمله راهکارهای مؤثر در این زمینه است.

به گزارش پردیسان آنلاین، واردات نهاده‌های دامی به عنوان یکی از ارکان اصلی صنعت دام و طیور ایران با چالش‌های متعددی روبه‌رو است، تحریم‌ها، نوسانات ارزی و مشکلات لجستیکی از جمله مهم‌ترین این چالش‌ها هستند، با این حال ایران با اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و تمرکز بر تولید داخلی توانسته است گام‌های مؤثری در جهت کاهش وابستگی به واردات بردارد، در آینده تنوع‌بخشی به مبادی واردات و توسعه فناوری‌های نوین می‌تواند به بهبود وضعیت این صنعت کمک کند.

لینک کوتاه خبر:

pardysanonline.ir/?p=318780

Leave your thought here

آخرین اخبار

تصویر روز: