به گزارش پردیسان آنلاین، اصفهان شهری با پیشینه تاریخی و فرهنگی غنی همواره بهعنوان یکی از مراکز هنری و فرهنگی ایران شناخته شده است؛ سیوهفتمین دوره جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان نمونهای برجسته از این رویدادهاست که توانسته هویت فرهنگی شهر را در سطح ملی و بینالمللی برجسته کند.
این جشنواره فرصتی است تا ظرفیتهای هنری و خلاقانه شهر بهویژه در حوزه سینما و تولید محتوا برای نسل کودک و نوجوان بالفعل شود؛ هر دوره از جشنواره تجربهای نو و متمایز برای شهروندان و مهمانان خارجی ایجاد میکند و تصویری زنده از فرهنگ و هنر اصفهان ارائه میدهد.
حضور گستردهی هنرمندان، فیلمسازان و مخاطبان و توجه رسانههای ملی و بینالمللی به جشنواره نقش آن را در ارتقای هویت فرهنگی اصفهان نشان میدهد؛ سیوهفتمین دوره این جشنواره فرصتی است تا اصفهان بهعنوان شهری فعال و پویا در عرصه هنرهای کودک و نوجوان معرفی شود.
آنچه در ادامه میخوانید، حاصل گفتوگوی خبرنگار پردیسان آنلاین با مصطفی نباتینژاد، رئیس مرکز پژوهشهای شورای اسلامی شهر اصفهان درباره اهداف، تأثیرات و اهمیت این جشنواره است؛ رویدادی که نشان میدهد چگونه یک جریان هنری میتواند هویت شهری و حتی ملی را تقویت کند.
پردیسان آنلاین:از نگاه شما جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان فقط یک رویداد هنری است یا بستری برای سیاستگذاری فرهنگی در شهر؟
نباتینژاد: جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان بدون تردید تأثیر هنری قابلتوجهی دارد و نمیتوان آن را کتمان کرد؛ این رویداد موجب هویتبخشی به شهر اصفهان، به کودکان و نوجوانان و بهویژه به کودکان و نوجوانان اصفهانی میشود؛ با وجود تمام مشکلاتی که گاه در اطراف آن وجود دارد.
رسالت اصلی من این است که صدای مردم اصفهان در جهت حل مشکلات آب، آلودگی هوا و فرونشست زمین باشم؛ مسائلی که به نوعی به اتمسفر غالب ذهن کودکان و نوجوانان ما تبدیل شده و ممکن است بسیاری از آنها را نسبت به آینده ناامید کنند؛ من دربارهی بچههای شهر خودمان، اصفهان، صحبت میکنم، اما جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان که خود تولید محتوا دارد و کودکان را به تصویر میکشد و برای آنها نقش تعیین میکند، در واقع به آنها میآموزد که کارگردانان آیندهی شهر زندگی خود هستند، نقاشان آیندهی شهر زندگی ما هستند؛ این جشنواره در حوزهی هویتبخشی تأثیرگذار است و یکی از سیاستهای مستمر مدیریت شهری حمایت از رویدادهای فرهنگی و هنری بهویژه این جشنواره بوده است؛ رویدادی که در اصفهان بهنوعی شناسنامهاش شکل گرفته و مسیر پیشرفت خود را طی کرده است.
از منظر گردشگری نیز اگر به شهرهایی که در ذهن ما نقش بستهاند نگاه کنیم، بیشتر آنها شهرهایی هستند که رویدادهای فرهنگی و هنری در آنها برگزار میشود، بهعبارتی شهرهایی در ذهن ما ماندگار میشوند که در آنها جریان فرهنگی پویا وجود دارد؛ در ماههای اخیر نیز مردم اصفهان مطلع هستند که ما رویدادهای فرهنگی و گردشگری را در سراسر شهر و حتی استان تعریف کردهایم، حتی در روستاهایی با دو یا سه هزار نفر جمعیت نیز رویدادهای گردشگری محصولمحور برگزار شد؛ در مرکز استان نیز به مناسبت ولادت پیامبر گرامی اسلام (ص)، جشن «امت ماه» را برگزار کردیم که مورد استقبال مردم اصفهان و دیگر شهرها قرار گرفت؛ این رویداد موجب شد نگاهها به سمت اصفهان جلب شود و مردم دیگر نقاط کشور نیز قاب واقعیتهای اصفهان را ببینند؛ این جشن در کنار پل خواجو برگزار شد و بازتابدهندهی بخشی از مشکلات امروز ما نیز بود.
در همان برنامه، هنرمندی که حضور داشت گفت: «زایندهرود، فقط زایندهرود اصفهان نیست؛ زایندهرود ایران است و من هر جای دیگری از کشور برنامه داشته باشم پیام مظلومیت اصفهان را منتقل میکنم.»؛ جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان نیز همین نقش را دارد؛ مهمانانی که در این جشنواره حضور پیدا میکنند، وقتی میبینند شهری همچون اصفهان با وجود مشکلات همچنان ایستاده و مردمش مهماننواز هستند، جشن خود را برگزار میکنند، مهمان دعوت میکنند و با روی گشاده پذیرایی میکنند، بهطور حتم تصویری که از این شهر در ذهن آنها شکل گرفته است تغییر خواهد کرد.
پردیسان آنلاین: مرکز پژوهشهای شورای شهر چه نقشی در رصد و تحلیل دستاوردهای فرهنگی این رویداد دارد؟
نباتینژاد: در ابتدای دوره یکی از کارهایی که انجام داده بودیم تهیهی یک رصد ۳۶۰ درجه و تکنگارهای با شناسنامهی شاخصهی رصدی جشنوارهی فیلمهای کودکان و نوجوانان بود. این طرح ملهم از الگوهای تطبیقی و مبتنی بر روش بنچمارک بود و میتوانست شاخصهای مختلف جشنواره را ارزیابی کند؛ این بستهِ رصدی به مسئولان وقت نیز پیشنهاد شد، البته در این حوزه طی دوره ششم مدیریت شهری ، دو تا سه مرتبه مدیران و متولیان تغییر کردهاند، اگر در میان مشغلههایشان مجددا فرصت شنیدن و بررسی آن بسته را داشته باشند، ما آمادهایم که دوباره آن را تقدیم کنیم.
رصد انجامشده شامل شاخصهایی از دید تماشاگر، تولیدکننده، مهمان و رسانهها بود، شاخصهایی که ضریب نفوذ مجموعه را میسنجیدند؛ اگر در زمانی این شاخصها تکمیل شوند و سیستم خود را متعهد بداند که هر سال روند را پایش کند، میتوانیم تحلیلهای طولی و روندی انجام دهیم؛ بهعنوان مثال بررسی کنیم که در دورهی سیوهفتم نسبت به سیوششم و سیوپنجم و دورههای گذشته در کدام شاخصها افت داشتهایم و در کدام شاخصها وضعیت بهتری پیدا کردهایم،زیرا این موضوع از نیازهای اساسی ماست.
در حال حاضر اطلاعی از کمیتهی پایش و ارزیابی جشنواره ندارم و از همکاران ما در شورا که عضو ناظر شورای سیاستگذاری هستند، نیز قضاوتی ندارم، اما توصیه قطعی من به همهی بخشهای شهرداری این بوده است که باید به سمت حکمرانی دادهمحور حرکت کنیم.
حتی دیشب به همکاران فرهنگیمان نقدی وارد کردم؛ اینکه در مراسم افتتاحیه مشخص نبود کدام شهروند یا مسئول حضور داشته است، چراکه چکلیست یا ثبتنام قبلی وجود نداشت؛ این نقدها تنها برای اصلاح و بهبود است؛ ما مسئول هستیم و نمیتوانیم فقط بگوییم همه چیز عالی بود، زحمات زیادی کشیده شده است و دستمریزاد دارد، اما باید از زاویهی دادهمحوری نیز نگاه کنیم.
همیشه به همکاران فرهنگی تأکید کردهام، نه فقط در جشنواره بلکه در رویدادهای محلهمحور نیز باید بدانیم اطلاعات حضور شرکتکنندگان کجا میرود، نه بهمعنای دسترسی به دادههای شخصی مردم، بلکه برای اینکه بتوانیم پایش دقیقتری انجام دهیم، برنامهریزی شخصیسازیشدهتری داشته باشیم و در سال آینده همان افراد علاقهمند را دوباره دعوت کنیم، همچنین بتوانیم تبلیغات هوشمند و هدفمند طراحی کنیم.
امروزه همه کسبوکارها چه عمومی و چه خصوصی باید دادهمحور پیش بروند، اما این اتفاق در بعضی بخشها رخ نمیدهد؛ پایش مسئله و دادهمحوری از جمله سیاستهای قطعی مرکز پژوهشهای شورای اسلامی شهر اصفهان بوده است؛ بارها در مصاحبهها تأکید کردهام که ابتدا باید بر «مشارکتمحوری» و سپس بر «دادهمحوری» با هدف ارتقای جایگاه اصفهان، افزایش بهرهوری و اعتماد عمومی تمرکز کنیم،زیرا حرکت به سوی پیشرفت و پرواز اصفهان تنها با این دو بال مشارکتمحوری و دادهمحوری ممکن است.
در پروژههای عمرانی نیز پیوست بهرهبرداری باید از ابتدا پیشبینی شود؛ وقتی روبان افتتاح یک پروژه بریده میشود باید بلافاصله مورد بهرهبرداری مردم قرار گیرد و همه شهروندان و دوستداران اصفهان نسبت به آن احساس تعلق کنند؛ این احساس تعلق تنها از مسیر مشارکتمحوری و دادهمحوری شکل میگیرد.
پردیسان آنلاین: به نظر شما، دادهها و تجربیاتی که از جشنواره به دست میآید چطور میتواند در برنامهریزی فرهنگی شهر استفاده شود؟
نباتینژاد: دادهها و تجربیاتی که از برگزاری جشنواره به دست میآید میتواند در برنامهریزی فرهنگی شهر بسیار مؤثر باشد؛ به هر جهت، در این فضا و این رویداد ما میزبان مهمانانی هستیم که جهاندیدهاند، در رویدادهای بینالمللی متعددی حضور داشتهاند و این جشنواره را با دیگر رویدادها مقایسه میکنند؛ آنها بازخوردهایی به ما ارائه میدهند و در طول جشنواره ما نیز فرصت داریم تا خود را ارزیابی کنیم، چراکه در سطح ملی روی آنتن میرویم و نگاهها به سوی اصفهان جلب میشود.
از منظر اجرایی نیز بازخوردهایی که از سوی تأمینکنندگان، مجریان و سایر عوامل جشنواره دریافت میشود برای ما حکم یک مانور سالانه را دارد؛ این واژه که بیشتر در ادبیات نظامی مورد استفاده قرار میگیرد به معنای ارزیابی جامع نیروها و نهادهاست و هماکنون ما در دورهی مانور فرهنگی خود هستیم؛ در این رویداد فرهنگی تمامی مناطق و بخشهای پشتیبان حضور دارند در مراسم افتتاحیه جشنواره شاهد بودم که همکاران ما از حوزههای کنترل و نظارت، حراست، پشتیبانی، روابط عمومی و حتی حوزهی مالی همگی با همدلی و همافزایی در کنار هم بودند، همچنین صداوسیما حضور فعالی داشت و اداره کل ارشاد نیز در تعاملات خود مشارکت مؤثری نشان داد.
این همدلی و همکاری بهمنزله یک مانور فرهنگی ارزشمند است، مشروط بر اینکه همان جدول ارزیابی که پیشتر اشاره کردم وجود داشته باشد و بتوانیم هر سال عملکرد خود را بر اساس آن پایش کنیم.
به نظر من مجموعهی پردیسان آنلاین نیز باید یک کمیته پایش و تحلیل محتوا برای جشنواره داشته باشد تا هر سال تحلیل محتوایی دقیقتری از بازخوردها ارائه دهد؛ همکاران ما در پردیسان آنلاین میتوانند از همین جشمواره این روند را آغاز کنند؛ تحلیل بازخوردهای مردم چه از سوی تماشاگران حرفهای و چه تماشاگران عمومی اهمیت زیادی دارد؛ پیشنهاد میکنم برخی از اعضای تیم رسانهای در ایام برگزاری جشنواره در میان تماشاگران حضور پیدا کنند و از نگاه آنها بازخورد بگیرند، چراکه این جشنواره تنها برای مخاطب تخصصی نیست، بلکه برای همه اقشار جامعه میتواند جذاب و مؤثر باشد.
پردیسان آنلاین: اصفهان همیشه به عنوان پایتخت فرهنگی ایران شناخته میشود؛ برگزاری این جشنواره چه نقشی در تثبیت این جایگاه دارد؟
نباتینژاد: اصفهان سالهاست که بهعنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام شناخته میشود و شاهد استمرار موفقیتهای دیپلماسی شهری اصفهان و میزبانیهای آن در سطح بینالملل هستیم؛ برگزاری جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان نیز نقش مهمی در تثبیت این جایگاه دارد.
در واقع عنوان «پایتخت فرهنگی جهان اسلام» یا «پایتخت گردشگری شهرهای آسیایی» به اصفهان بهدلیل ظرفیتهای بالقوهای اعطا شده که این شهر در رویدادهای مختلف به بالفعل تبدیل میکند؛ ما در اصفهان جذابیتهای فراوانی از جمله فضاهای تاریخی، زیرساختهای گردشگری و مردمی فرهیخته داریم، اما این ظرفیتها زمانی معنا پیدا میکنند که در قالب رویدادها به فعلیت برسند؛ اگر اصفهان بهعنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام شناخته شده است، این عنوان هم بهدلیل مشاهیر و پیشینه تاریخی آن بوده و هم به خاطر مجموعهی رویدادهای فرهنگی که معرف هویت و اصالت اصفهان هستند.
در خصوص پایتخت گردشگری شهرهای آسیایی نیز بر اساس طرحنامهای که توسط شهرداری اصفهان تهیه شده بود، مجموعهی رویدادهای متنوعی که در شهر برگزار میشد، از جمله توسط اداره گردشگری و سایر نهادها عاملی شد برای کسب این عنوان و ارتقای ضریب اعتبار اصفهان در سطح بینالملل.
این دو عنوان ارتباطی متقابل با یکدیگر دارند؛ همانطور که در افتتاحیه جشنواره نیز اعلام شد این رویداد در سالی برگزار میشود که اصفهان بهعنوان پایتخت گردشگری شهرهای آسیایی انتخاب شده است؛ با لطف الهی و پیگیریهای انجامشده این موفقیت برای شهر محقق شد.
همواره به شهرداری و بخشهای مرتبط با حوزه گردشگری تأکید کردهام که باید برنامهها و محتوای فعالیتهای خود را به این عنوان گره بزنند؛ بهعنوان مثال اگر آژانسهای گردشگری قصد دارند سال جاری در اصفهان فعالیت کنند، باید تولید محتوای خود را بر محور این موضوع قرار دهند که در سالی که اصفهان پایتخت گردشگری شهرهای آسیایی است، این تور یا رویداد خود را برگزار کنند، نه اینکه منتظر بمانیم رویدادی خاص برای این عنوان تعریف شود تا بخواهیم فعالیتها را در قالب آن انجام دهیم.
این ارتباط دوسویه است؛ همانطور که جشنواره از عنوان پایتخت گردشگری اعتبار میگیرد، عنوان پایتخت گردشگری نیز از برگزاری این جشنواره ارزش بیشتری پیدا میکند؛ این موضوع باید در گزارش عملکرد هر دو بخش لحاظ شود؛ به عبارت دیگر باید اشاره شود که سیوهفتمین دورهی جشنوارهی بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان در اصفهان، در سالی برگزار شد که این شهر پایتخت گردشگری شهرهای آسیایی بود و در گزارش رویدادهای سال ۲۰۲۵ اصفهان نیز این جشنواره بهعنوان یکی از مهمترین رویدادهای بینالمللی درج شود؛ چنین چرخهای برای اصفهان ارزش افزوده ایجاد میکند و موجب ارتقای جایگاه فرهنگی و بینالمللی شهر میشود.
پردیسان آنلاین:آیا مدیریت شهری توانسته است از ظرفیت جشنواره برای گسترش عدالت فرهنگی در محلات بهره بگیرد؟
نباتینژاد: اینکه آیا مدیریت شهری توانسته از ظرفیت این جشنواره برای گسترش عدالت فرهنگی در محلات مختلف شهر اصفهان استفاده کند یا خیر، باید گفت الزاماً یکی از اهداف اصلی جشنواره چنین موضوعی نیست، اما شهرداری طی این سالها هوشمندانه تلاش کرده است تا به بهانه این جشنواره عدالت توزیعی خود را در برنامهها و خدمات فرهنگی و اجتماعی دنبال کند.
ما با اجرای برنامههای جمعی در دل محلات به بهانه برگزاری جشنواره این هدف را پیگیری کردهایم؛ جشنواره برای مردم اصفهان رویدادی شناختهشده است، من و شما از دوران کودکی با آن آشنا بودهایم و هر ساله حضور و حالوهوای آن را در سطح شهر احساس کردهایم، در همین راستا شهرداری با اختصاص اعتباری ویژه این بودجه را میان مناطق مختلف شهر تقسیم کرده است تا بهنوعی عدالت فرهنگی در سطح محلات محقق شود، البته این روند باید گسترش پیدا کند و به شکل مطلوبتری توزیع شود.
در عین حال نباید فراموش کرد که مأموریت اصلی جشنواره، این موضوع نیست؛ این رویداد در وهله نخست یک جشنواره حرفهای بینالمللی فیلم کودک و نوجوان است که مسئولیت آن در سطح ملی و جهانی تعریف شده است؛ قرار بر این است در این جشنواره محتواهای ویژه کودکان و نوجوانان تولید، ارزیابی و داوری شود و در نهایت به مخاطبان این گروه سنی در سراسر جهان ارائه شود.
بنیاد سینمایی فارابی نیز در سال جاری در این زمینه حرکت بسیار خوبی داشته و گامهایی در جهت تقویت این مأموریت برداشته است.
اهداف بعدی جشنواره ارتقای جایگاه و تصویر شهر اصفهان در سطح ملی و بینالمللی استژ چرا که این رویداد بخشی از زمان رسانههای ملی را به خود اختصاص میدهد و نام اصفهان را در سطح گستردهای مطرح میکند، هدف سوم نیز توزیع خدمات فرهنگی و اجتماعی است که به واسطه این جشنواره در سطح شهر تحقق پیدا میکند.
پردیسان آنلاین: یکی از شعارهای این دوره «رویاهای کودکانه بر پرده نقش جهان» است؛ از دید شما چطور میتوان این شعار را از سطح نمادین به واقعیت شهری رساند؟
نباتینژاد: شعار سیوهفتمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان «رویاهای کودکانه بر پرده نقش جهان» است؛ در پاسخ به این پرسش که چگونه میتوان این شعار را از سطحی نمادین به واقعیتی شهری تبدیل کرد، باید گفت راه آن در جدی گرفتن جشنواره فیلمسازان کودک و نوجوان نهفته است.
اگر ما و فرزندان خود جشنواره را جدی بگیریم و از دل این آن بتوانیم هنرمندان واقعی پرورش دهیم و این مسیر را بهصورت مستمر ادامه دهیم در واقع گام مهمی در تحقق این شعار برداشتهایم.
اصفهان افزون بر نشانههایی همچون ایمان، جهاد، ایثار، شهادت و علم همواره بهعنوان شهری هنری شناخته شده است؛ اگر بتوانیم از دل این جشنواره فیلمسازان، کارگردانان، نویسندگان، تولیدکنندگان فیلم و محتوا را بهویژه در فضای پررونق انیمیشن و هوش مصنوعی امروز تربیت کنیم در حقیقت همان «رویاهای کودکانه بر پرده نقش جهان» را به واقعیت تبدیل کردهایم؛ این همان رویایی است که میتواند محقق شود.
پردیسان آنلاین: بهعنوان رئیس مرکز پژوهشها، ارزیابی شما از تأثیر جشنواره بر هویت فرهنگی نسل کودک و نوجوان اصفهان چیست؟
نباتینژاد: بهصورت تخصصی وارد محتوای فیلمها نشدهام، اما از منظر فرهنگی و اجتماعی باید بگویم یکی از بزرگترین تهدیدهایی که امروز همه نسلها بهویژه نسل نوجوان و کودک ما را درگیر کرده مسئله بیهویتی است؛ در عرصههای گوناگون همچون هویت فردی، خانوادگی، جمعی، دینی، تاریخی و ملی ما درگیر این چالش هستیم؛ جریانهایی در جهان با اهدافی خاص و با استفاده از ابزارهای قدرتمند تکنولوژی و رسانههای اجتماعی، در حال هویتزدایی از نسل جوان هستند؛ این نفوذ تا جایی پیش رفته که حتی من و شما هم گاهی در رویارویی با رسانههای اجتماعی ناخواسته رویکردی منفعلانه پیدا میکنیم، بنابراین اگر ما بتوانیم در فیلمها و محتوای جشنواره کودک و نوجوان به سمت بازگشت به هویت حرکت کنیم در واقع به سمت امیدآفرینی و افقگشایی برای این نسل پیش رفتهایم؛ هویتبخشی یک اقدام عمیق امیدساز است.
در دوران اخیر بارها به مدیران و نهادهای مختلف پیشنهاد دادهام که در شرایط اضطراب و نگرانی باید مانور امید برگزار کرد؛ همانطور که در زمان جنگ مانور همدلی و مقاومت برگزار کردیم؛ امروز نسل ما در معرض بمباران اطلاعات درست و غلط، ترکیبی از ناامیدی و تردید قرار دارد؛ دائم به آنها القا میشود که آیندهای ندارند، ناتوان یا بیتأثیر هستند، در چنین شرایطی ما نیاز داریم در همه عرصههای فرهنگی از جمله سینما پیام امید صادر کنیم.
یکی از مأموریتهای اصلی جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان همین است؛ یعنی حتی اگر فیلمی بخواهد واقعیتی تلخ یا مسئلهای اجتماعی را نشان دهد، نباید در نقطه پایان به تراژدی ختم شود، باید در انتهای فیلم روزنهای از امید وجود داشته باشد.
البته این دیدگاه شخصی است؛ هر کارگردان و فیلمساز آزادی و تخصص خود را دارد، اما فضای کلی جشنواره باید «اتمسفر امید» باشد، بهویژه برای نسلی که اکنون ما مسئول تربیت و رشد آن هستیم؛ نباید اجازه دهیم فضای ناامیدی در ذهن و روح کودک و نوجوان شکل بگیرد.
اگر بخواهم پیام جشنواره را برای کودکان ایران در یک جمله خلاصه کنم، میگویم: «تو کارگردان آینده شهر زندگی هستی.»
ما در اصفهان شعاری داریم تحت عنوان «اصفهانِ من، شهر زندگی» حالا باید این را به کودکان منتقل کنیم که همانطور که هر فیلم یک کارگردان، نویسنده و بازیگر دارد، آینده شهر نیز به دست آنها ساخته میشود؛ باید به آنها آموزش دهیم فکر کنند و ببینند قرار است در آینده چه فیلمی از شهر و زندگی خودشان بسازند.
پردیسان آنلاین:آیا برنامهای وجود دارد تا تجربیات و دستاوردهای فرهنگی جشنواره در قالب بانک اطلاعاتی یا گزارش پژوهشی ثبت و برای دورههای بعدی استفاده شود؟
نباتینژاد: چهار سال است که این موضوع را مطرح میکنم و همچنان پیگیر آن هستم؛ پیشنهاد من این بوده که در یکی از نقاط فرهنگی شهر، بهعنوان مثال در پردیس هنر یا هر مکان مناسب دیگری که به نظر کارشناسان میرسد، بخشی به شکل موزه یا نمایشگاه دائمی برای جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان ایجاد شود.
جشنوارهای که اکنون در سیوهفتمین دوره خود قرار دارد، بهمثابه یک مجموعه سریالی است که هر دوره آن بخشی از تاریخ فرهنگی اصفهان و ایران را رقم زده است، بنابراین لازم است این خاطرات، تصاویر و اسناد در قالبی موزهای یا تعاملی با بهرهگیری از فناوریهای جدید، ثبت و به نمایش گذاشته شود تا مردم بتوانند بهصورت زنده و دیداری آن را مرور کنند؛ همانطور که در نمایشگاه فرش، هر تختهفرش را ورق میزنیم و میبینیم. البته ممکن است شکل تعاملی یا دیجیتال آن بهتر باشد، اما اصل ماجرا حفظ و نمایش میراث این جشنواره است.
کار ارزشمندی که همکاران ما در پردیسان آنلاین انجام دادند نمونه خوبی از این ایده است؛ آنها سیر تصویری ادوار جشنواره را منتشر کردند و خاطرات گذشته را زنده کردند؛ همین کار ساده، اما تأثیرگذار نشان داد که چقدر این آرشیو برای شهر و مردم اهمیت دارد.
پیشنهاد من این است که با همت و خلاقیت دبیرخانه جشنواره بهصورت دائمی فعال شود؛ نه تنها در حد برگزاری سالانه،بلکه باید حداقل دو تا چهار نیروی انسانی تماموقت برای دبیرخانه اختصاص پیدا کند و مکان مشخصی برای آن تعریف شود تا ادوار جشنواره، آثار و مستندات آن بهصورت ماندگار حفظ شود.