به گزارش پردیسان آنلاین؛ اتاق‌های بازرگانی، به عنوان پارلمان بخش خصوصی، توسط قانون گذار با مأموریتی خطیر و ابزارهای مؤثر برای نقش‌آفرینی در عرصه سرمایه‌گذاری و مشاوره به قوای سه‌گانه تجهیز شده‌اند. هسته اصلی این نقش‌آفرینی، کمیسیون‌های تخصصی هستند که باید به مثابه «اتاق فکر بخش خصوصی» عمل کنند. اما گاهی شکاف عمیقی بین این ظرفیت قانونی و عملکرد میدانی مشاهده می‌شود.
کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی؛ یک ظرفیت استراتژیک استفاده‌نشده
استان قم با پیشینه غنی در هنرهای سنتی و صنایع دستی، دارای پتانسیل بالایی برای ایجاد اشتغال، صادرات و توسعه اقتصادی مبتنی بر فرهنگ است. در این میان، «کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی» اتاق بازرگانی، می‌تواند نقشی محوری در ساماندهی، حمایت و توسعه کسب‌وکارهای این حوزه ایفا کند. انتظار می‌رود این کمیسیون محلی برای گفت‌وگوی فعالان این عرصه، شناسایی موانع تولید و بازاریابی، ارائه راه‌حل‌های سیاستی به دستگاه‌های اجرایی و تسهیل ارتباط با بازارهای جهانی باشد.
یک پرتال خاموش و غیرشفاف
مراجعه به پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق بازرگانی استان قم به عنوان ویترین اصلی فعالیت‌های آن، نتایجی تامل برانگیز داشت:
اهداف کلی و فاقد راهبرد:
در بخش اهداف این کمیسیون، تنها به ذکر این جمله اکتفا شده که «اهداف اصلی با بررسی اسناد بالادستی تعیین شد» بدون هیچ اشاره‌ای به حتی یک هدف مشخص، کمّی یا راهبردی. این امر نشان‌دهنده فقدان یک برنامه عملیاتی شفاف است.
۲.دستاوردها: صفر:
در بخش دستاوردها، تاریخ ۱۴۰۲/۰۶/۲۰ گواهی می‌دهد که این بخش هنوز در انتظار «تأمین محتوا توسط دبیر مربوطه» است. این موضوع برای یک نهاد اقتصادی که باید بر نتیجه متمرکز باشد، غیرقابل قبول است.
۳.فقدان مستندات و جلسات:
تنها سند منتشرشده، اطلاعیه‌ای درباره اعزام هیئت به نمایشگاه دبی است. هیچ صورتجلسه، تحلیل وضعیت، گزارش بررسی میدانی از مشکلات صنف، یا خلاصه‌ای از سیاست‌های پیشنهادی در دسترس نیست. این سکوت رسانه‌ای حاکی از رخوت یا عدم اولویت‌دهی به اطلاع‌رسانی شفاف است.
ریاست اتاق و هیئت نمایندگان باید به صورت مستمر بر عملکرد کمیسیون‌ها نظارت و آنها را ملزم به گزارش‌دهی منظم کنند. به نظر می‌رسد این مکانیزم نظارتی ضعیف عمل می‌کند.
بررسی های پایگاه اطلاع‌رسانی نشان می دهد که ممکن است تشکیل این کمیسیون‌ها بیشتر برای تکمیل لیست ساختارهای سازمانی باشد تا انجام یک مأموریت مؤثر، که احتمال دارد ارتباط موثری بین اعضای کمیسیون و جامعه بزرگ هنرمندان و صنعتگران وجود نداشته باشد.
صنایع دستی و فرش قم تنها یک صنعت نیست، یک میراث فرهنگی و اقتصادی است که نیازمند نهادی پویا، پاسخگو و فعال برای حمایت از آن است. وضعیت فعلی پایگاه اطلاع‌رسانی این کمیسیون، نه تنها انگیزه‌ای برای فعالان بخش ایجاد نمی‌کند، بلکه به نوعی بازتاب‌دهنده بی‌برنامگی است.
امیدواریم این گزارش زمینه‌ساز بازنگری، توضیح‌دهی شفاف و در نهایت، فعال‌سازی این نهاد مهم برای خدمت‌رسانی به اقتصاد استان و هنرمندان سخت‌کوش آن باشد.
