به گزارش پردیسان آنلاین، مصطفی ندیم امروز در اولین نشست تخصصی بررسی جایگاه فرهنگ و تمدن قم و شیراز در افق تمدن اسلامی ایرانی که در سالن جلسات شهرداری قم برگزار شد، با بیان اینکه اهل شیراز در طول تاریخ به اهل مدارا بودن، عرفان، شعر، مهمان‌نوازی و غیره شناخته شدند، اظهار داشت: جغرافیای فرهنگی یکی از رشته‌های نوظهور در دانشگاه‌های جهان بوده که به رابطه بین فرهنگ و جغرافیا می‌پردازد و استان فارس از دوران باستان تاکنون به دو منطقه جغرافیایی سردسیر در شمال و گرمسیر در بخش جنوبی تقسیم می‌شود و لامرد گرم‌ترین شهر ایران در طول فصل تابستان است.
وی با بیان اینکه در بین دو ناحیه سردسیر و گرمسیر استان فارس یک خط اعتدالی ترسیم‌شده که شهر شیراز دقیقاً در میانه این خط اعتدالی و در بهترین شرایط جوی و جغرافیایی دایر شده است، تصریح کرد: نزدیک‌ترین و دقیق‌ترین مبدأ نصف‌النهار ازنظر شرعی مختص به شهر شیراز است و اعتدال جغرافیایی تأثیر بسزایی در ذهن، اندیشه و فرهنگ این شهر گذاشته است.
این تاریخ‌پژوه و شیراز شناس با اشاره رابطه بین کوه و ساکنان یک نقطه جغرافیایی، ابراز کرد: جغرافیا اثر مستقیمی بر ذهن و اندیشه افراد می‌گذارد، سازه‌های موسیقی، معماری، هنر و غیره در بین مناطق گرمسیر و سردسیر با یک دیگر متفاوت است. شیراز جلگه‌ای وسیع محصور در بین کوه است؛ یکی از کارکردهای مهم کوه، کارکرد عرفانی و مذهبی آن است.
عضو هیات علمی دانشگاه ادیان و مذاهب یادآور شد: در دوره باستانی سخن از عارفان کوه‌نشین زیاد بکار رفته است، بررسی آثار تاریخی و میراثی نشان از این دارد که علاوه بر مدارس علوم دینی، ده ها خانقاه در شهر شیراز وجود داشته است. در دوره تاریخی قرون ۵ تا ۸ هجری در هیچ‌کدام از شهرهای کشور رقابت علمی و دینی بین گروه‌های مختلف مذهبی در ایران مانند شیراز سابقه نداشته است.
ندیم، اضافه کرد: در منطقه شمالی شهر شیراز که هم‌اکنون مشرف به شهر بوده بیش از ۱۰۰ مغان و محل عبادت و راز و نیاز وجود دارد. در ناحیه شرقی و جنوبی کوه‌های شیراز نیز غار و مغان‌های پرشماری برای عبادت موجود است؛ قدمت برخی از این غارهای محل عبادت به دوران باستان و قبل از اسلام بازمی‌گردد.
وی ادامه داد: در دوران اسلامی، شیراز مرکز و مامن تمام مذاهب اسلامی بود و آزادی اندیشه در اوج خود بود به‌نحوی‌که در مسجد جامع این شهر ۵ نوبت نماز جماعت توسط فرق مختلف مذهبی اقامه می‌شد؛ در دوران بعد از صفویه و به‌رغم غلبه و اکثریت جامعه شیعی ولی همچنان روال رواداری مذهبی در اوج بود و در دوران حاکمیت اهل سنت در این شهر نیز نقیبان و سادات مورداحترام ویژه مردم و حکومت بود.
این تاریخ‌پژوه و شیراز شناس با بیان اینکه یکی از ویژگی‌های عزالدوله تساهل دینی بوده است، عنوان کرد: رواداری مذهبی و امنیت اجتماعی تضمین‌شده توسط حاکمان شیرازی در دوره‌های تاریخی سبب آبادانی این شهر از یک‌سو و مهاجرت علما، فقها، عرفا، شاعران و غیره به این شهر از سوی دیگر شده است. شیراز از شهرهایی است که کمترین درگیری‌های مذهبی طی قرون گذشته در آن رخ‌داده است.
انتهای پیام/ش
