اعلام کردند فقط یک سوم نیروها در مراکز دولتی و ارگانها حاضر شوند اما نگفتند به مشکلات و کارهای روزمره مردم رسیدگی نشود! طی هفته های اخیر تماس های زیادی داشتیم که با وجود مراجعات مکرر به فلان دستگاه یا ارگان، متاسفانه کارها همچنان یا پیش نمی رود یا بسیار کند جلو می رود.  قرار […]

اعلام کردند فقط یک سوم نیروها در مراکز دولتی و ارگانها حاضر شوند اما نگفتند به مشکلات و کارهای روزمره مردم رسیدگی نشود!

طی هفته های اخیر تماس های زیادی داشتیم که با وجود مراجعات مکرر به فلان دستگاه یا ارگان، متاسفانه کارها همچنان یا پیش نمی رود یا بسیار کند جلو می رود. 

قرار نبود کرونا مانع خدمت رسانی به مردم شود! افراد زیادی به ادارات و ارگانها مراجعه کردند اما همچنان کارشان روی زمین مانده است و با پاسخهایی چون “کارشناس مربوطه کرونا گرفته یا دور کار است یا بیمار است یا مرخصی ساعتی هست” روبرو شده اند .

قطعا اگر یک کارشناس به مرخصی رفته یا کرونا گرفته یا دورکار است باید فرد دیگری جای او را پر کند تا خدمت رسانی به شهروندان قطع نشود.

چگونه هست که در شرایط غیرکرونایی وقتی وارد اتاقی از اتاق ادارات میشویم چندین و چند نفر به دور هم نشسته‌اند و در حال رتق و فتق امور مردم هستند اما وقتی کرونا آمده حالا آن اتاق کلا تعطیل شده و کسی پاسخگو نیست! یعنی همه یکجا کرونا گرفته اند یا دور کاری رفته اند یا در مرخصی به سر می برند؟

کرونا اصلا بهانه خوبی برای معطل کردن مراجعه کنندگان و روی زمین ماندن کار آنها نیست؛ اگر کارمندی خدای ناکرده به کرونا مبتلا شده یا دورکار هست حتما باید فرد دیگری جای او را پر کند نه اینکه حتی اتاق آن بخش هم که چندین و چند نیرو داشته تعطیل شود.

البته این شامل همه دستگاهها و نهادها و همچنین همه کارمندان نمی شود اما همان تعداد اندک هم موجب ناخرسندی مراجعه کنندگان زیادی شده است.

سرگردانی مراجعه کنندگان فقط مربوط به دورکاری یا ابتلای کارمندان به کرونا نیست، نحوه ارائه خدمات در برخی ارگانها یا نهادها با همین شرایط فعلی و همین تعداد نیروهای موجود هم جای سوال دارد.

این نمونه‌ای از مطلب وارده از سوی یکی از پزشکان یزدی است:  

سختی ها و سرگردانی های بوروکراسی شهرداری‌ها برای انجام امور مرتبط با ساختمان سازی زبانزد همشهریان است و تصور کنید در شرایط محدودیت های بهداشتی مرتبط با کرونا که حضور کارمندان تعدیل شده است و پروتکل های به ظاهر بهداشتی اجرا می شود، همان امور کند و سخت اجرایی شهرداری، چه وضعی خواهد داشت.

در شرایط اخیر، درب ورودی اصلی شهرداری بسته است و ارباب رجوع درخواست هایشان را به صورت کتبی جهت ثبت دبیرخانه و دریافت شماره اندیکاتور به نگهبان تحویل می دهند وچند نفر از پرسنل نیز از طریق پنجره ای با پوشش نایلون پاسخگوی مراجعان هستند. 

راه ارتباطی برای رفع و رجوع سایر امور شهرداری چندین شماره موبایل به نام مسئولین واحدهای مختلف است که بر روی شیشه درب ورودی نصب شده است و تازه قصه اصلی از اینجا شروع می شود.

۱۰ بار شماره موبایل را می گیری و کسی جواب نمی دهد! پس از بارها و بارها تماس در چند روز متوالی بالاخره موفق به صحبت با مسئول مربوطه می شوی و وعده انجام کار بیان می شود ولی کار انجام نمی شود.

چند روز بعد باز پیگیری و باز عدم جواب دهی و باز تماس های متوالی در روزهای متوالی (گویا هفت خان رستم را می گذرانی) و بالاخره موفق به صحبت می شوی و باز قول و وعده انجام کار در روزهای آتی و این قصه ادامه دارد. ۴۰ روز از اولین پیگیری گذشته است و همچنان عدم پاسخگویی تلفن و سپس وعده انجام کار و بقیه ماجرا.

آن روز که دیدار رخ به رخ با کارمندان شهرداری را داشتیم، پیشرفت کارها چگونه بود که حالا به بهانه پروتکل های بهداشتی، پشت درب های بسته و موبایل های بی جواب مانده ایم!