حجت‌الاسلام سید حسین مؤمنی در گفت‌وگو با خبرنگار پردیسان آنلاین اظهار کرد: در محرم تمام ظرفیت‌های مردم به اشکال مختلف در بزرگداشت شعائر حسینی به کار گرفته می‌شود و در این راستا یکی از سنت‌هایی که در ایران از گذشته در خدمت بزرگداشت این شعائر قرار گرفته، تعزیه یا شبیه‌خوانی است.

وی افزود: تعزیه یک مراسم مذهبی با آداب خاصی است که طبق بیان مورخان از دوران صفویه و پیش از آن اجرا می‌شده و شکل امروزی آن نیز از دوران زندیه و قاجار به ارث رسیده است.

معاون تهذیب و تبلیغ حوزه علمیه اصفهان با یادآوری اینکه در تعزیه دو رکن مهم محتوا و موسیقی دارای اهمیت است، بیان کرد: هر مجلس تعزیه دارای چندین نسخه است که بر اساس آن متن و محتوا را تشکیل می‌دهند و در این راستا اگر تعزیه به‌صورت درست اجرا شود، تأثیرگذاری خوبی خواهد داشت.

وی در خصوص آسیب‌های مطرح در آئین تعزیه گفت: مهم‌ترین قسمتی که در تعزیه وجود دارد محتوای آن است و در این راستا دغدغه پیشکسوتان این بوده که محتوا دارای صحت و اصالت باشد اما در برخی موارد شاهدیم که برخی تعزیه‌ها دارای هیچ مستند تاریخی نیستند.

حجت‌الاسلام مؤمنی با بیان اینکه آسیب دوم در حوزه موسیقی تعزیه است، اظهار کرد: در تعزیه سنتی، نوحه‌ها و دستگاه‌هایی مطرح است که باید توجه داشت تا وارد فضای موسیقی کلاسیک ایرانی نشود و میان موسیقی کلاسیک ایرانی، آواز و دستگاه موسیقی تعزیه تفاوت قائل شویم.

وی با بیان اینکه در تعزیه آوازهای افشاری، دشتی و شوشتری استفاده می‌شده و حتی شاهد تأثیرگذاری متقابل موسیقی ایرانی و تعزیه بودیم، خاطرنشان کرد: باید توجه داشت که تعزیه تبدیل به خوانندگی و آوازخوانی نشود زیرا باعث خروج از روح معنوی و مذهبی خود می‌شود.

معاون تهذیب و تبلیغ حوزه علمیه اصفهان با یادآوری اینکه یکی از الزامات دستگاه تعزیه اجرا نکردن تحریر در شعرخوانی‌ها و در مقابل استفاده از سازهای متداول مانند شیپور، طبل، نی، دهل و سنج است، گفت: در این راستا استفاده نکردن از برخی دستگاه‌هایی که خارج از دستگاه تعزیه است مورد توجه است همچنین نباید از ملودی موسیقی پاپ در تعزیه استفاده کرد زیرا باعث تخریب این میراث گران‌بها می‌شود.

وی با بیان اینکه آخرین آسیب، تناسب نداشتن فیزیک شخص با نقش او است، افزود: اگر امروز از این سنت گرانبها مراقبت نکنیم، دچار انحراف و تخریب خواهد شد و بر ما لازم است این میراث را به نسل‌های آینده نیز منتقل کنیم.