به گزارش پردیسان آنلاین، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس پردیسان آنلاین، مرور عناوین مطبوعات کشور را به‌صورت روزانه در دستور کار خود دارد.

روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «عزم رئیس‌جمهور برای وفاق ملی» نوشت: منتقدان امروز، اغلب حضور و غیاب، یا بود و نبود اشخاص در کابینه را ملاک تحقق شعارها و عمل به وعده‌ها از سوی رئیس‌جمهور پزشکیان می‌دانند. این در حالی است که خود پزشکیان در برنامه‌های انتخاباتی خود، مستقیم و غیرمستقیم بر این مسأله تأکید کرده بود که شخص‌محوری، یکی از آسیب‌های کشور و یکی از موانع توسعه آن بوده است. از سوی دیگر، پزشکیان برای تحقق شعارها و وعده‌های انتخاباتی خود، قطعاً ملاحظات، امکانات و ظرفیت‌هایی داشته و دارد. اما این ملاحظات و امکانات به معنای دست شستن از شعارها و وعده‌ها و عدول از اصول نیست، بلکه در صورت برخورد با مانع، باید راه دیگری جست و در صورت منفی شدن حضور برخی افراد، باید افراد جایگزینی را پیدا کرد. زیرا آنچه اهمیت دارد، بویژه در دولت پزشکیان و در شرایط امروز ایران، رفع چالش‌ها و تحقق برنامه‌هاست؛ خواه این برنامه‌ها با فلان شخص محقق شود یا محقق نشود.

گذشته از همه اینها، وفاق ملی، مشورت‌خواهی و استفاده از کارشناسان یکی از شعارها و وعده‌های رئیس‌جمهور پزشکیان نیز بود. اما به نظر می‌رسد حال که پزشکیان تلاش می‌کند بر مسیر وفاق حرکت کند، عده‌ای در نظر دارند او را از حرکت در این مسیر بازدارند. رئیس‌جمهور در انتخاب کابینه به مشورت و استفاده از دیدگاه‌های مشورتی هم پایبند بود، همچنان که دست‌کم بیش از ۱۰ وزیر پیشنهادی جزو فهرست ارائه شده از سوی شورای راهبری هستند. اما مشورت خواستن، به معنای بستن مجاری تصمیم‌گیری رئیس‌جمهور یا محدود کردن انتخاب‌های او نیست. قانون اساسی و سوگند رئیس‌جمهور، مسئولیت عملکرد کابینه و دولت را متوجه رئیس‌جمهور می‌داند و نه مشورت‌دهندگان به او. از این رو طبیعی است که پزشکیان در صورت صلاحدید و با ملاحظه همه جوانب، برخی مشورت‌ها را بپذیرد (کما اینکه در بیش از نیمی از کابینه پذیرفته) و در برخی دیگر مشورت‌ها را نپذیرد.

روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «عبور مدعیان اصلاحات از سهم‌خواهی به تمامیت‌خواهی» نوشت: هشدارهای قبلی درباره نفوذ منافقان متظاهر به اصلاح‌طلبی در اطراف رئیس‌جمهور هر روز نمایان‌تر می‌شود. باند اشرافی و آلوده افراطیون مدعی اصلاحات، کابینه‌ای ضد آرمان‌های انقلاب اسلامی می‌خواهند و با وجود آنکه اعتراف می‌کنند ۶۰ درصد وزرایی که به پزشکیان پیشنهاد کرده بودند، به مجلس معرفی شده‌اند، رئیس‌جمهور را به دلیل عدم معرفی مابقی، هدف تهدید و اهانت قرار دادند. گشودن آتش توهین و ارعاب علیه پزشکیان ساعاتی پیش از معرفی کابینه به مجلس آغاز شد و پس از آن نیز ادامه پیدا کرد.

این طیف بار دیگر منش دیکتاتوری خود را به نمایش گذاشته است. میل رسیدن به مقام و سهم‌خواهی آنها از دولت به تمامیت‌خواهی رسیده است. در همین راستا، ظریف که رئیس شورای موسوم به راهبری انتخاب اعضای کابینه و معاون موسوم به راهبردی رئیس‌جمهور بود، با انتشار متنی استعفا کرد.

وی در این متن آورده است: «از نوزده وزیری که امروز معرفی شدند، سه نفر نامزد نخست، ۶ نفر نامزد دوم یا سوم و یک نفر نامزد پنجم کمیته‌ها و یا شورای راهبری بودند. بارها گفته بودم که انتخاب اعضای دولت حق رئیس‌جمهور است و شورای راهبری و کمیته‌ها نهاد مشورتی هستند.»

ظریف علاوه‌بر این، اعلام می‌کند که نتوانسته همه وزرای پیشنهادی شورای موسوم به راهبری را برای معرفی به مجلس مقبول قرار دهد و به صورت تلویحی این مسئله را علت استعفای خود عنوان می‌کند. این بخش از متن ظریف این‌گونه است؛ «در فهرست نهایی معرفی شده از نتیجه کار خود رضایت ندارم و از این‌که نتوانستم به شکل شایسته‌ای نظر کارشناسی کمیته‌ها و حضور بانوان، جوانان و اقوام را آن‌گونه که که وعده داده بودم به نتیجه برسانم، شرمنده‌ام. البته هنوز برخی معاونت‌های رئیس‌جمهور باقی مانده که امید است این کاستی کمی جبران شود. به هر حال، این اولین تجربه و پر از کاستی بود و بی‌گمان در آینده بهبود خواهد یافت. ولی در کنار مشکلات دیگر، برای بنده ادامه راه در دانشگاه را رقم زد.»

تا این‌جا بار دیگر معلوم شد که افراطیون مدعی اصلاحات خود را کارفرمای رئیس‌جمهور می‌دانند و او را مطیع خود می‌‎خواهند، از همین رو، از استقلال پزشکیان برآشفته‌اند و فریادشان درآمده است. ظریف نیز به همین دلیل استعفا می‌کند.

روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود تیتر «اختلاف در نقطه صفر!» را برگزید و به این پرسش پرداخت که چرا ظریف از معاونت راهبردی رئیس‌جمهور استعفا کرد؟، وطن امروز نوشت: خبر تکراری بود: «محمدجواد ظریف استعفا کرد»؛ حالا کم‌کم عدد دفعاتی که وزیر سابق امور خارجه در چند سال گذشته استعفا کرده است دارد از دست در می‌رود. با این حال این استعفای او در شرایطی متفاوت نسبت به سریال استعفاهای قبلی‌اش به چشم می‌آید.

به گزارش «وطن امروز» از صبح روز یکشنبه زمزمه‌هایی مبنی بر استعفای معاون راهبردی دولت چهاردهم به گوش می‌رسید و عدم حضور ظریف در جلسه هیأت دولت نیز این زمزمه‌ها را بیش از پیش تقویت کرد اما در نهایت یکشنبه شب وزیر اسبق امور خارجه با انتشار متنی در شبکه اجتماعی ایکس به گمانه‌زنی‌ها پایان داد تا در روز معرفی وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم به مجلس شورای اسلامی، او اعلام کند قصد پیاده شدن از قطار دولت را دارد. آن چیزی که این همزمانی را بیش از پیش معنادار می‌کرد آن بود که ظریف در یک ماه گذشته و پس از انتخاب مسعود پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور تبدیل به چهره اصلی دولت شده بود، تا جایی که همه‌جا نام پزشکیان بود و نشان ظریف. برجسته بودن نشان ظریف تا جایی پیش رفته بود که بسیاری از حامیان پزشکیان نیز پنهان شدن او پشت سیمای ظریف را برخلاف مصلحت دولت جدید می‌دیدند. برای نمونه در حالی که پزشکیان در ۳۷ روز پس از انتخابش هنوز درباره پروسه و معیارهای انتخاب وزرا سخنی نگفته است اما ظریف به جای او در تلویزیون ظاهر شد و به شرح مکانیسم عجیبی پرداخت که قرار بود از دل آن ۱۹و زیر انتخاب شود. از سوی دیگر عدم برگزاری نشست خبری رئیس‌جمهور جدید با اصحاب رسانه و حضور بیش‌فعالانه ظریف در مجامع سیاسی وجهه پزشکیان را به یک رئیس تشریفاتی دولت تنزل داده بود. در این شرایط منتشر شدن لیست نهایی وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهور برای دولت چهاردهم تبدیل به نخستین جلوه اختلافات گسترده میان ظریف به عنوان فرد پشت پرده و پرنفوذ دولت با رئیس دولت شد.

روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود تیتر «معمای ظریف» را برگزید و نوشت: به نظر می‌رسد که پررنگ‌تر شدن دایره اختلافات تعدادی از اعضای کابینه جدید با ظریف و نیز بروز برخی اختلافات نظیر عدم حضور محمدجواد آذری جهرمی در دولت پزشکیان هم مانند آتش زیر خاکستر عمل کرد و در نهایت ظریف را به سمت استعفا کشاند. در همین باره محمدجواد ظریف طی توییت روز جمعه خود در شبکه اجتماعی ایکس، گزارشی درباره ۲۰۰ ساعت جلسه شورای راهبری منتشر کرد که به گفته خبرآنلاین، جملات پایانی آن مهر تأییدی بود بر وجود مخالفت‌ها بر سر راه حضور محمدجواد آذری جهرمی در کابینه دولت چهاردهم. او می‌نویسد: «نگرانی ها نسبت به برخی شایعات توسط اعضای محترم شورای راهبری بیان گردید. لازم است از توجه و حساسیت مردم عزیز نسبت به روند و نتایج تعیین اعضای هیئت دولت قدردانی نمایم. این یک تجربه جدید شفافیت و دموکراسی در مسیر پیچیده و دشوار انتخاب وزراست. بی گمان هر تجربه جدیدی با ایرادها و چالش‌های فراوانی رو به رو است که مهم‌ترین آن مقاومت در برابر تغییر و باور نداشتن به نوآوری و سپردن کار به جوانان است. خوشبختانه رئیس جمهور محترم با شجاعت و باور به تغییر، نوآوری و جوانان، گام نخست را در این مسیر دشوار و پرفراز و نشیب برداشته‌اند که شایسته قدردانی و سپاس است».

به حاشیه رفتن ناگهانی محمدجواد آذری جهرمی از دولت پزشکیان اگرچه برخلاف تمامی انتظارات بود، اما نشان از عمق روند عزل و نصب‌ها داشت؛ تا جایی که آذری جهرمی، نه سکانداری وزارت ورزش و جوانان را پذیرفت و نه به وزارت ارتباطات روی خوش نشان داد. این حامی پروپاقرص پزشکیان در ایام انتخابات در رد هر دو وزارتخانه پیشنهادی به او نوشت: «در وزارت ورزش اصل بی طرفی در ورزش حائز اهمیت است و از این منظر نمی‌توانم این مسئولیت را بپذیرم». او در مورد وزارت ارتباطات نیز گفته بود حضورش در این جایگاه قطعاً با مخالفت‌های جدی رو به رو خواهد شد که ضربه جدی در مسیر کار این وزارتخانه و دولت پزشکیان خواهد بود و بر همین اساس این پیشنهاد را نپذیرفته است. با این حال خبری از آذری جهرمی برای برخی پست‌ها از «معاونت اجرایی» گرفته تا «سرپرست نهاد ریاست جمهوری» نشد. همه این نکات حکایت از عمیق‌تر شدن دایره اختلافات داشت. کما اینکه حسام‌الدین آشنا ساعاتی پس از معرفی کابینه جنجالی چهاردهم توییت عجیب و معناداری را منتشر کرد و از حذف چهره‌های نامدار گلایه کرد.

روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «سنگر ۲ میلیونی از دست رفت؟» نوشت: بورس تهران پس از ۱۸۳ روز معاملاتی، کانال ۲ میلیون واحد را از دست داد. اما چرا بدشانسی دست از سر بورس‌بازان برنمی‌دارد؟ نماگر اصلی در حالی وارد کانال یک‌میلیون و ۹۰۰ هزار واحد شد که سایه ریسک‌های اقتصادی و سیاسی افزایش یافته است. ارزش معاملات خرد نیز همچنان حدود هزار میلیارد تومان است و ۱۲ روز متوالی است که مجموعاً ۴ هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان پول حقیقی از بازار خارج شده است. ضمن آنکه به تازگی بانک مرکزی با انتشار آمارهای پولی و بانکی، نقدینگی کل کشور را تا پایان خردادماه بالای ۸.۳ هزار همت اعلام کرده است. به‌رغم اینکه نقدینگی پایان بهار سال جاری نسبت به سال گذشته، رشد ۲۷ درصدی را ثبت کرده است، نسبت ارزش بازار سهام شرکت‌های بورس تهران به نقدینگی اقتصاد، به ۰.۸ کاهش یافته است که از مهرماه ۱۴۰۱ بی‌سابقه است.

نسبت P/E و ارزش بازار دلاری نیز به کف تاریخی خود نزدیک شده است. از سوی دیگر، قیمت جهانی طلا به نیمه کانال ۲ هزار و ۴۰۰ دلار و قیمت جهانی نفت به ۸۰ دلار صعود کرده است. قیمت دلار نیز دوباره از کانال ۵۹ هزار تومان به ۶۰ هزار و ۳۰۰ تومان رسید. افزایش قیمت‌های جهانی و قیمت ارز با منشأ نااطمینانی، آسیب‌های جدی را به بازارهای سهام در جهان و به‌ویژه ایران وارد آورده است. با این تفاسیر، احتمالاً سه سناریو پیش روی بازار سهام خواهد بود. اول آنکه با فرض تداوم شرایط نامطلوب موجود، شاخص سهام به روند نزولی ادامه دهد که البته با سد کانال ۱.۹ میلیون واحدی مواجه است. سناریوی دوم می‌تواند محدود شدن دامنه نوسان در هفته‌های آتی باشد که بازار را وارد یک روند رنج‏گونه (ثابت) خواهد کرد. سناریوی سوم نیز می‌تواند بهبود فضای سیاسی و اقتصادی کشور و کاهش ریسک‌ها باشد که احتمالاً با سوخت دلار نیما شاخص بازار را حداقل تا سقف قبلی شاخص کل هدایت خواهد کرد.