به گزارش پردیسان آنلاین از سنندج، برای رسیدن به شهرستان زیبا و پر از جاذبه مریوان باید ۱۲۸ کیلومتر را از مرکز کردستان طی کنید. افتتاح جاده جدید سنندج به مریوان امسال بستری فراهم کرده که ضمن کوتاه‌تر شدن مسیر بسیاری از روستاهای بکر و چشم‌نواز را در مسیر رسیدن به این شهر جهانی قرار دهد و دیدن زیبایی‌های چشم‌نواز زیباترین تابلوهای طبیعت را در ذهن و روح مسافرین حک کند.
بهترین ایام برای سفر به مریوان، فصل بهار است، بهار که چهره زمستان را کنار می‌کشد و بر دامن طبیعت لبخند می‌زند، آنگاه است که جاذبه‌های دیدنی آن را هیچ قلمی یارای نوشتن نیست و هیچ تصویری قادر به نشان دادن و چه زیبا گفت، «شنیدن کی بود مانند دیدن»..
اگرچه مسیر دسترسی جدید سنندج به مریوان روستای نوگل را که یکی از قدیمی‌ترین قرآن‌های کتابت شده تاریخ اسلام را در دل خود جای داده است حذف کرده اما خالی از لطف نیست که گردشکران از جاده سنندج ـ سروآباد به مریوان سفر کنند تا بتوانند از این جاذبه تاریخی زیبا هم دیدن کنند..
قرآن نگل یا نوگول، چندین بار به وسیله عده‌ای سودجو به سرقت رفته ولی باز هم به دامن این روستا بازگشته است.
مریوان، شهر فرهنگ و هنر، آنجا که پایتخت تئاتر خیابانی است و هر ساله جمع کثیری از هنرمندان کشور و جهان به هنرنمایی می‌پردازند.
در مورد این شهرستان به نام مریوان روایات متعددی گفته می شود برخی معتقدند که مرا وی در زبان کردی به معنای جای مرغابی است و این منطقه به دلیل برخورداری از دریاچه باتلاقی زریوارکه زیستگاه متنوعی از انواع مرغابی ها است به نام مریوان شهرت یافته است.
برخی دیگر نیز بر این باورند که این مکان روزگاری به دلیل برخورداری از محصولات جنگلی همچون مازوج درختی و کتیرا ،محلی برای تجارت افرادی از مرو بوده است که بعدها در این مکان ساکن می شوند به همین دلیل با گذشت زمان به مریوان شهرت می یابد.
در مقابل گروه دیگر نیز معتقدند که پس از شکست و انقراض حکومت اموی ،مروانیان از بغداد فرار کرده و به این منطقه مهاجرت کردند و از آن پس این مکان رابه مریوان خواندند.
مصادیق فراوانی از فرهنگ و هنر در مریوان را می‌توان یافت، جدای از هنرهای نمایشی، هنر صنایع دستی این شهر هم شهره جهانی دارد، پای‌افزار تولیدی دستان سختکوش زنان و مردانش ثبت جهانی شده است و همین مسئله نام این شهر را در لیست شهرهای جهان قرار داده است.
قدمت بافت گیوه که به زبان زیبای کردی «کلاش» نامیده می‌شود در بین مردمان این شهرستان مرزی به بیش از یک‌هزار سال پیش باز می‌گردد و امروز بافت این پای‌افزار در مریوان منبع درآمد خوبی برای زنان و مردان هنرمند این شهر شده است.
اما معروفیت مریوان تنها به بافت کلاش و جهانی‌شدن این صنعت دستی مردمان آن خلاصه نمی‌شود که اگر نام و آوازه‌ای در میان مردمان ایران زمین و جهان دارد به واسطه وجود یکی از بزرگترین و زیباترین دریاچه‌های آب شیرین جهان به نام «زریوار» است که سال‌های سال است همچون نگین فیروزه‌ای بر انگشتری شهر پر جاذبه مریوان می‌درخشد.
زریوار قلب تپنده مریوان
دریاچه زریوار تالابی با جلوه‌های زیبا و دیدنی که می‌تواند ساعت‌ها و حتی روزها عاشقان به طبیعت را به زیبایی‌هایش مشغول سازد.زریوار مریوان یکی از چشمه‌های بی‌همتای آب شیرین جهان با ارتفاع یک هزار و ۲۸۵ متری از سطح دریا و طول ۶ کیلومتر و عرض متوسط سه کیلومتر با مساحت سه هزار و ۲۹۲ هکتار که بیش از ۷۰۰ هکتار آن به نیزار تبدیل شده است، این دریاچه که عوان تالاب زریوار در کنوانسیون جهانی رامسر ثبت شده است، به عنوان پناهگاه حیات وحش شناخته شده و یکی از منابع تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست است.
اکوسیستم تالاب «زریوار» مریوان به عنوان یک واحد اکولوژیکی و یک اکوسیستم آبی در کردستان پدیده‌ای بسیار زیبا و نادر است که در یک دره طولی نسبتاً وسیع از دو طرف غرب و شرق با کوههای پوشیده از جنگل احاطه شده است.
فاصله دریاچه زریبار تا مرکز استان کردستان ۱۳۵ کیلومتر و از شهر مریوان کمتر از ۳ کیلومتر راه است، این دریاچه در ارتفاع یک‌هزار و ۲۸۵ متری از سطح دریا قرار گرفته و طولش حداکثر ۵ کیلومتر و عرض آن حداکثر ۱٫۵ کیلومتر است.
حجم آب زریوار ۳۰ میلیون مترمکعب و عمق متوسط آن ۳ متر است که در برخی نقاط تا هشت متر هم می‌رسد. آب دریاچه شیرین بوده و از جوشش چشمه‌هایی تأمین می‌شود و هیچ رودخانه‌ای به زریوار نمی‌ریزد.
آب دریاچه زریوار اغلب سبز مایل به قهوه‌ای کم‌رنگ است، زریوار در همه فصول زیباست، حتی در روزهای سرد زمستان، سطح دریاچه کاملا یخ می‌بندد به حدی که می‌توان روی آن راه رفت و موتورسواری کرد به طوری که چشم‌انداز وصف‌ناپذیری به خود می‌گیرد.
همین علت موجب شده است تا دریاچه زریوار در ماه‌های سرد سال نیز بازدیدکنندگان زیادی داشته باشد، اطراف دریاچه را نیزارهای بلند پوشانده که در برخی جاها صاف و در جاهایی نیز تپه‌‌ای است.
قصه‌های زیادی در مورد پیدایش این دریاچه در بین مردم استان به ویژه حاشیه‌نشیان زریوار وجود دارد که معروف‌ترین آنان دفن‌شدن شهری در زیر این دریاچه است.
دریاچه زریوار بیش از دو میلیون سال است که حیات و آبادانی را به مریوان بخشیده است و امروز برای ماندگاری و نفس کشیدنش نیاز به تخصیص اعتبار دارد تا چه باشد کرم مسئولان .
این اکوسیستم زیبا با مساحتی در حدود ۳ هزار هکتار ترکیبی از آب، نیزار و حیات وحش در میان کوههای جنگلی و سر به فلک‌کشیده محصور شده است به نوعی که چشم‌انداز آن را رویایی کرده و جاذب هر رهگذری است.
نیزارهای دریاچه نیز محل امنی برای زیست گونه‌های جانوری شده است به طوری که در حال حاضر گونه ای متعددی از ماهیان بومی مانند سیاه‌ماهی خالدار، سیاه‌ماهی معمولی، عروس ماهی، سس ماهی، شاکولی و گامبوزیا در این دریاچه زیست می‌کنندگونه‌ای مار ماهی و گونه‌ای شنگ از جانوران شاخص تالاب محسوب می‌شوند.
دریاچه زریوار به دلیل موقعیت جغرافیایی و ارزش آن و بر اساس مصوبه هیئت دولت، اکنون در مراحل قرار گرفتن در فهرست تالاب‌های بین‌المللی (کنوانسیون رامسر) است تالاب زریوار یکی از تالاب‌های با ارزش غرب ایران و از قطب‌های گردشگری کشور محسوب می‌شود.
همچنین تالاب به دلیل مهاجرت فصلی تعدادی از پرندگان به عنوان یک اکوسیستم آبی مهم در چرخه حیات منطقه اهمیت داشته و به مثابه یک نگین زیبا، دارای توان بالقوه ای از نظر اکوتوریسم محسوب می‌شود.
کباب ماهی
بوی کباب ماهی در دریاچه و صدای مرغابی‌ها، قایق سواری روی دریاچه و البته مهر و صفایی که مردمان مهربان، خونگرم و عاشق این دیار به پای مهمان می‌ریزند عامل جذابیت مهمانان و گردشگران زیادی شده است.
غار «کونا شم شم»
غار کونا شم شم یکی از غارهای زیبای استان کردستان است که در میان کوه های شمالی شرقی شهرستان مریوان قرار گرفته است. این غار که در نزدیکی روستای تراق تپه و در منطقه سرسبز و با صفایی به نام “کوه چهل چشمه” قرار دارد، حدود ۱۶۵ کیلومتر با شهر سنندج فاصله دارد. این غار در طول میلیون ها سال در دل کوه های آهکی این منطقه ایجا شده است. گویا در گذشته هایی نه چندان دور، غار کونا شم شم سه دهانه و ورودی کوچک و بزرگ داشته است. البته امروزه فقط دو دهانه از آن ها باقی مانده و دهانه سوم در اثر ریزش سنگ های کوه پر شده است. این غار از غارهای نسبتا کوچک است که کمتر از ۵۰۰ متر وسعت دارد.
غار کونا شم شم یک تالار اصلی به طول ۱۷۸ متر دارد که از آن دهلیزهای مختلفی پراکنده شده اند. برای ورود به غار باید از دهانه اصلی آن عبور کنید. این ورودی حدود ۲ متر ارتفاع و ۱ متر و ۳۰ سانتی متر عرض دارد. دهانه دوم هم که ۸ متر با زمین فاصله دارد، در سمت راست ورودی اصلی قرار گرفته است. این دهانه نیز ۲ متر ۵۰ سانتی متر ارتفاع دارد. دمای هوای درون غار همواره ثابت و نسبتا سرد است. درون غار که حرکت کنید، در گوشه و کنار آن می توانید بقایای اسکلت حیواناتی را مشاهده کنید که شاید هزاران سال قبل انسان های اولیه آن ها را خورده اند.
کونا شم شم، زیستگاه انسان‌های غار نشین
کوه های زاگرس به دلیل شرایط مساعد آب و هوایی و زیست محیطی که دارند، از گذشته هایی بسیار دور به عنوان زیستگاه انسان های اولیه مورد توجه بوده اند. حفاری ها و کاوش های باستان شناسی که در غارهای زاگرس به خصوص در استان کردستان صورت گرفته است، این مطلب را اثبات می کنند. غار کونا شم شم هم یکی از این غارهاست که دو تن از باستان شناسان کشورمان به نام های علی آذرشب و دکتر امیر ساعدموچشی بر روی آن مطالعاتی انجام داده اند. طی کاوش های باستان شناسی این دو نفر، آثاری از انسان های غار نشین در این غار یافت شدند و تاریخی بودن آن را سندیت بخشیدند. البته این غار و مناطق اطرافش، احتیاج به بررسی ها و مطالعات بیشتری دارند.
سکونتگاه قدیمی خفاش‌ها
غارهای بسیاری در کشور وجود دارند که محل زندگی خفاش ها هستند. به عنوان مثال، غار رودافشان در نزدیکی های تهران از جمله غارهای معروف کشور است که می توان خفاش را در آن مشاهده کرد. غار کونا شم شم هم یکی از این غارهاست. جالب است بدانید که کونا در زبان کردی به معنی غار است و شم شم به معنی خفاش. بنابراین کونا شم شم به معنی غاریست که خفاش ها در آن زندگی می کنند. در هر صورت اگر علاقه مندید که این موجودات شگفت انگیز را از نزدیک تماشا کنید، می توانید به غار کونا شم شم سری بزنید.
به دلیل وفور خفاش هایی که بر روی سقف این غار زندگی می کنند، بیشتر نقاط این غار بوی بدی دارد. این خفاش ها فضولات خود را از روی سقف بر روی زمین می ریزند. بنابراین اگر به بوی بد حساسیت دارید، پیشنهاد می کنیم وارد این غار نشوید.
دشت بیلو
در ۱۵ کیلومتری از شهرستان مریوان، یکی دیگر از جاذبه های گردشگری طبیعی قرار گرفته است که از آن به نام «دشت بیلو» یاد می شود. دشتی با بهره مندی از پوشش گیاهی مطلوب، چشمه های متعدد و حضور جنگل های پیرامون، به یکی از مکان های محبوب و مناسب برای گردش و مسافرت در این شهرستان تبدیل شده است.
طبیعت زیبا، نشاط و خرمی دشت و چشم اندازهای خیره کننده در این نقطه از مریوان، در ایام مختلف سال مخصوصا در روزهای نوروز و تعطیلات آخر هفته، میزبان جمع زیادی از مردم محلی و روستاییان است.
پل گاران یکی از جاهای دیدنی مریوان
پل تاریخی گاران یکی از بناهای تاریخی استان کردستان است و در نزدیکی شهر مریوان قرار دارد.این پل روی رودخانه ای به همین نام بنا شده و یکی از جاذبه های تاریخی و گردشگری شهرستان مریوان و همچنین استان کردستان به حساب می آید.
این پل دارای ۲ دهنه ۶ ضلعی در میان رودخانه و دو پایه متصل به ارتفاع طرفین رودخانه است و سه دهنه دارد که طول آن ۴۲ ، عرض ۹ و نیم و ارتفاع آن ۶ متر است.در ساخت پل تاریخی گاران از ملات، سنگ، ساروج، آجر و سنگ های تراشیده استفاده شده است.
یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری طبیعی مریوان، در ۱۵ کیلومتری این شهر قرار داد دشتی زیبا و فراخ به نام «بیلو» دشتی با پوشش گیاهی مطلوب، چشمه‌های متعدد و جنگل‌هایی که نمونه آن را در کمتر جایی از ایران می‌توان پیدا کرد، مکانی زیبا، محبوب و مناسب برای گردش و مسافرت…
همه این زیبایی‌ها دست به دست هم داده تا بر خود واجب بدانیم و بگوئیم اگر در فکر و ذهنتان به سفری به یاد ماندنی به قطعه بهشتی از این سرزمین اهورایی‌مان می‌اندیشید «مریوان کردستان» بهترین گزینه می‌تواند باشد.
آبشار گویله
آبشار گویله یکی از جاذبه های دیدنی مریوان است که در مسیر جاده مریوان- سقز واقع شده است. این آبشار زیبا در فصل بهار از مکان های دیدنی و زیبای منطقه محسوب می شود.
قلعه ایمام
قلعه مریوان یکی از جاذبه های تاریخی شهر مریوان در ۳ کیلومتری جنوب شرقی آن است. این قلعه، در واقع بنایی کهن متعلق به اواسط قرن دهم هجری قمری است و به نظر می رسد که در دوران حکومت «سرخاب بیگ اردلان» بر فراز کوهی احداث شده است.
سازه عظیمی است که از قرن دهم هجری قمری در نزدیکی مریوان قرار گرفته است. هر چند که قلعه مریوان در طول ۸ سال جنگ تحمیلی آسیب‌های فراوانی از موشک‌های عراقی‌ها دید اما هنوز هم در داخل بدنه آجری آن می‌توان آثاری از پله‌ها و آب انبار آن را تماشا کرد. لازم به ذکر است که همزمان با تماشای قلعه مریوان، شما می‌توانید به بازدید از مسجد سرخ نیز بپردازید. مطمئنا برای علاقمندان به تاریخ، این منطقه حرف‌های بسیار زیادی برای گفتن دارد.
ساحل غربی
وجود روستاهای قدیمی با ساکنین بومی ویژگی های اجتماعی و فرهنگی و زبانی و آئینی آنها، قابلیت شکل گیری محور بسیار فعال از شمال (روستای برده رشه) تا جنوب (روستای نی) را دارد، بسیاری از خدمات مورد نیاز گردشگران و به ویژه طرح کاشانه در روستاهای هفتگانه غرب دریاچه تقویت محور ارتباطی موجود در راستای توسعه ی فعالیت های تفریحی نظیر پیاده روی، پیک نیک ،دوچرخه سواری، دیدار از روستاها، پاکسازی محیط روستاها از فضولات حیوانی و زباله ها و جمع آوری سیستماتیک فاضلاب های روستایی، احیاء معماری بومی و کلاً جذب گردشگران به محیط های روستائی و جلب مشارکت روستائیان در روند توسعه ی گردشگری منطقه در طرح پیش بینی شده است.
بازارچه باشماق
بازارچه ی مرزی باشماق در مسیر و فاصله ی شانزده کیلومتری دریاچه واقع شده که تعداد زیادی تجار، بازرگان خارجی و داخلی و افراد پیله ور محلی و شرکت های حمل و نقل ترانزیتی کالا در آن فعالیت دارند.
این محور در حال حاضر به دلیل ایجاد ارتباط بین شهر مریوان با بازارچه دارای عملکرد ترانزیت کالا بوده و به جز استفاده ی روستائیان ساکن اطراف دریاچه به عنوان جاده دسترس مسافرین خارجی به مقصد کشور عراق، تجار، بازرگانان و گردشگران و نیز برای دیدن بازارچه ی مرزی و آثار هشت سال دفاع مقدس از آن استفاده می نمایند.
ناوطاق مریوان
ناوطاق گاران در ۴۰ کیلومتری شهر مریوان و مابین بخشهای سرشیو و مرکزی قرار دارد. این دشت در فصل بهار به واسطه ی سرسبزی و طبیعت زیبا و چشمه های آب، پذیرای گردشگران زیادی می باشد.
در اطراف این دشت کوههای بلندی سر به فلک کشیده اند و زیبایی خاصی به این منطقه داده در این محل علاوه بر گونه های مختلف ،گیاهان خوراکی زیادی مانند ریواس، پیچک، کنگر، قارچ خوراکی وجود دارد که در فصل بهار روزانه تعداد قابل ملاحظه ای از اهالی روستاهای اطراف آنها را جمع آوری و در شهر به مشتریان عرضه می نمایند.
انتهای پیام/۲۳۳۰/۷۱/ ق
