به گزارش خبرنگار پردیسان نوین، تازه‌ترین مجموعه شعر فرشاد حجتی با عنوان «مرثیه‌ای برای بلوط دیرپای» با شمارگان هزار نسخه، ۹۰ صفحه و بهای ۱۸ هزار تومان توسط انتشارات کتاب هرمز (ناشر فعال در شهر اهواز) منتشر شد.
از سروده‌های حجتی پیشتر کتاب‌هایی چون «آواز سیرن‌ها»، «ختم گل‌های ختمی» و «عروسک‌هایی به رنگ صورتی» نیز در دسترس مخاطبان قرار گرفته‌اند.
«مرثیه‌ای برای بلوط دیرپای» شامل ۴۸ سروده حجتی است که در دو بخش ارائه شده: بخش اصلی کتاب و بخشی به نام «نارنجی این روزهای من». مضامین اشعار نیز عمدتاً اجتماعی و عاشقانه است. باهم قطعاتی از این دفتر را بخوانیم:
«یک»
ما آماده نبودیم
برای بهاری که می‌آمد
و برای گریز از آبگیرهایی مسموم
دمی از اسفند گذشته بود
و از مرگ زاغچه‌ها
به بلاهت بلدرچینی می‌ماندیم در سرما
و از سیم‌های برق فراری
گفت‌وگویی مبسوط در ما گم شده بود
که می‌توانست در بهار
ستون فقرات‌مان باشد
تا درد استخوان‌های مان
بر تمام تنمان لنگر نیندازد
که تمام مویرگ‌های مغزمان
مسموم در بلوغ بهار
کابوس‌های‌مان را ورق نزند
ما آماده نبودیم
پنجره‌ها را بستیم و
به استحضار شمعدانی‌ها رساندیم
کژتابی واقعیت را
در شعور ضمنی آب
وقتی که دیگر آب از سرمان گذشته بود
وقتی که از دانه و دام گریزی نداشتیم
و از مرگ زاغچه‌ها
ما آماده نبودیم برای شکوفه‌های گیلاس
*
«ارزش افزوده»
پسته‌ی خندان نبودیم
یا زعفران که ارزش افزوده می‌داشتیم
بلوطی غبار گرفته بودیم
زغال‌مان کردند و
خاکسترمان را به باد دادند
*
«پانزده»
خورشید را بهانه کردم
تا با تو باشم
رؤیای تو اما
آفتابگردانی بود
که به ابرها سلام می‌داد
*
«دوازده»
بر چاک سینه‌ی تهران
خاک اره ریختند
از میز سیاست‌ها
از تن چنارها
خون به پا شده بود
نفس را تاخت زدند
با برج عاج‌ها
با تراکم‌ها
نفس از پنجره
ماه بر نیامد
تهران را تاکسی‌درمی کردند
در پارک‌های مصنوعی
کلاغ‌ها متوهم شده بودند
بر نیمکت‌های پارک اما
ما سینه چاکان
موریانه‌های عاشقی بودیم!
