سید مسعود حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار پردیسان آنلاین با یادآوری تلاش‌های سال گذشته شهرداری برای حضور فعال در مجامع بین‌المللی اظهار کرد: سال گذشته، شهرداری اصفهان در پی عضویت در مجمع اتحادیه شهرهای تاریخی جهان، تقاضای میزبانی نشست این اتحادیه را ارائه داد که در رأی‌گیری به تصویب رسید، به این ترتیب، اصفهان در سال ۲۰۲۷ میزبان اتحادیه شهرهای تاریخی جهان خواهد بود.
وی کسب این جایگاه را برای ایران دارای اهمیت تمدنی خواند و افزود: این یک کرسی بسیار مهم برای کشور به شمار می‌رود، به دلیل آنکه یکی از ویژگی‌های مهم ما، موضوع تمدن و تاریخ با پیشینه بیش از هفت هزار ساله در بسیاری از نقاط ایران است.
شهردار همدان با تأکید بر لزوم همگرایی داخلی برای استفاده از فرصت جهانی گفت: بنا به پیشنهاد شهرداری و سازمان بازسازی و نوسازی، پیشنهاد تشکیل مجمع شهرهای تاریخی ایران به سازمان شهرداری‌ها و وزارت مسکن و شهرسازی ارائه شد.
وی با تشریح مراحل قانونی از تصویب اساسنامه در نشستی با حضور اعضا در اصفهان و برگزاری نخستین مجمع خبر داد و افزود: در پی آن، نشست انتخابات هیئت رئیسه برگزار شد، به جز اصفهان که به عنوان دبیرخانه دائمی انتخاب شد و نیازی به رأی‌گیری نداشت، شهرهای یزد، همدان، قزوین و کرمان به عنوان چهار شهر عضو هیئت رئیسه و رشت به عنوان عضو علی‌البدل برگزیده شدند.
حسینی همگرایی را هدف اصلی این مجمع دانست و گفت: یکی از اهداف تشکیل مجمع، ایجاد هماهنگی جهت انجام فعالیت‌های شهرداری‌ها در موضوع نوسازی و بهسازی است که وجه مشترک همه در بافت‌های تاریخی است، همچنین بهره‌گیری از حمایت‌های ملی با توجه به حضور وزارت میراث فرهنگی، وزارت مسکن و شهرسازی، وزارت کشور و سازمان شهرداری‌ها از دیگر اهداف ماست.
شهردار همدان درباره نشست آینده مجمع اظهار داشت: محور نشست آینده مجمع شهرهای تاریخی ایران که در یزد برگزار می‌شود، موضوع مشارکت و سرمایه‌گذاری است، شهرداری اصفهان نیز طرح‌های سرمایه‌گذاری و بیزینس این طرح‌ها را آماده و در سایت مجمع بارگذاری کرده است.
وی هدف از این تمرکز را تبادل تجربیات برشمرد و تصریح کرد: باید گرد هم بیاییم تا ببینیم چگونه می‌توانیم این تجارب را به اشتراک بگذاریم و سرمایه‌گذاران را به ورود به بافت‌های تاریخی ترغیب کنیم، استفاده از تجربیات شهرهایی که توانسته‌اند در این حوزه به ارزش افزوده مناسبی دست پیدا کنند، مورد بحث و تبادل نظر خواهد بود.
حسینی با اشاره به گستره فعلی مجمع گفت: در حال حاضر، ۳۱ شهر از ۱۶۷ شهر دارای بافت تاریخی واجد ارزش، عضو مجمع هستند، در جلسه آینده نیز با حضور اساتید تراز اول کشوری و مسئولان ملی، موضوع عضوگیری‌های جدید و گسترش فعالیت‌های مجمع مورد بررسی و تصمیم‌گیری قرار خواهد گرفت.
به گزارش پردیسان آنلاین، همدان یکی از کهن‌ترین شهرهای ایران و جهان به‌شمار می‌رود و از دیرباز جایگاه مهمی در تاریخ ایران داشته است، این شهر در طول تاریخ در دوره‌های مختلف از جمله مادها، هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان، آل بویه و سلجوقیان به عنوان پایتخت یا مرکز حکومتی مورد توجه بوده است، پیشینه چند هزار ساله همدان و موقعیت استراتژیک آن در مرکز ایران، این شهر را به یکی از مهم‌ترین مراکز تمدنی تبدیل کرده است.
پیش از آمدن اقوام آریایی، همدان از زیستگاه‌های اصلی قوم «کاسیان» بوده و در کتیبه‌های نو آشوری از آن به عنوان یکی از ایالات قوم کاسیان یاد شده است، در دوران «مادها»، همدان یا هگمتانه به عنوان پایتخت این امپراتوری انتخاب شد، «دیاکو»، نخستین شاه ماد، این شهر را به عنوان مرکز حکومتی خود برگزید و آن را به یکی از مهم‌ترین مراکز سیاسی و نظامی آن دوران تبدیل کرد، بنای «هگمتانه» شامل استحکاماتی مانند قصر هفت‌حصار بود که بر اساس نوشته‌های هرودوت از بزرگ‌ترین آثار معماری جهان باستان محسوب می‌شد.
در دوره «هخامنشیان»، همدان جایگاه ویژه‌ای داشت و به عنوان پایتخت تابستانی شاهان هخامنشی استفاده می‌شد، کتیبه‌های معروف گنج‌نامه در همدان از یادگارهای این دوره هستند، همچنین، جام‌ها و الواح زرین و سیمین به دست آمده از همدان، حاکی از رونق و اهمیت این منطقه در دوره هخامنشی است.
در زمان اسکندر مقدونی، همدان دوبار به دست او افتاد و پس از فتح ایران، این شهر را به عنوان یکی از مراکز جشن و گردهمایی خود برگزید. اسکندر در همدان جشن بزرگی به مناسبت پیروزی‌های خود برگزار کرد، اما پس از مرگ دوست نزدیکش، هفستیون، مردم این منطقه مورد غضب او قرار گرفتند و بخش‌هایی از همدان ویران شد.
اشکانیان همدان را به عنوان پایتخت تابستانی خود انتخاب کردند. شیر سنگی، یکی از نمادهای مهم همدان، به دوره اشکانی بازمی‌گردد و دروازه‌های شهر با این نماد تزئین شده بود، با روی کار آمدن ساسانیان، همدان همچنان اهمیت خود را حفظ کرد و به عنوان یکی از ضرابخانه‌های ساسانی شناخته می‌شد.
در دوران پس از اسلام، همدان پس از فتح نهاوند توسط مسلمانان به دست اعراب افتاد و اهمیت آن به عنوان یک شهر استراتژیک ادامه پیدا کرد، در دوره آل بویه، همدان به عنوان یکی از مراکز حکومتی مورد توجه قرار گرفت و ابن سینا، دانشمند و فیلسوف بزرگ ایرانی، مدتی در این شهر به عنوان وزیر فعالیت می‌کرد.
در دوران سلجوقیان، همدان به مرکز سیاسی و پایتخت این امپراتوری تبدیل شد و چند تن از سلاطین سلجوقی در این شهر مدفون شدند، همدان در این دوره از رونق علمی و فرهنگی زیادی برخوردار شد و یکی از مهم‌ترین مراکز علم و دانش در ایران به‌شمار می‌رفت.
پس از حمله مغولان، همدان دوباره دچار ویرانی‌های زیادی شد، اما در دوران ایلخانان و به‌ویژه در زمان بایدوخان، این شهر مجدداً مورد توجه قرار گرفت و تلاش‌هایی برای بازسازی آن صورت گرفت، خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی، وزیر معروف مغولان، نیز در این دوران به بازسازی و رونق همدان کمک زیادی کرد.
در دوران صفویه، همدان دوباره رونق گرفت و در دوران قاجار با ساخت بناهای مهمی همچون بازار همدان و مسجد جامع، این شهر به یکی از مهم‌ترین مراکز فرهنگی و تجاری غرب ایران تبدیل شد، آرامگاه ابن سینا و آرامگاه باباطاهر، از مهم‌ترین بناهای تاریخی همدان هستند که در این دوره‌ها ساخته شدند و تا به امروز به عنوان نمادهای مهم فرهنگی و تاریخی همدان باقی مانده‌اند.
با توجه به این تاریخچه طولانی و غنی، همدان در سال ۱۳۸۵ به عنوان «پایتخت تاریخ و تمدن ایران» معرفی شد و این عنوان نشان‌دهنده اهمیت بی‌بدیل این شهر در تاریخ ایران است.
