این پرسشی است که برخی از فرانسوی‌ها در هفته جاری و همزمان با فعالیت کشورهای همسایه برای بازگشت فوتبال بعد از تعطیلی ناشی از کرونا، از خود پرسیده‌اند. به محض اینکه لیگ فرانسه تصمیم شتابزده خود را مبنی بر مختومه دانستن فصل جاری، اعلام کرد، بحث و جدل در خصوص این موضوع بالا گرفت. این […]

این پرسشی است که برخی از فرانسوی‌ها در هفته جاری و همزمان با فعالیت کشورهای همسایه برای بازگشت فوتبال بعد از تعطیلی ناشی از کرونا، از خود پرسیده‌اند.

به محض اینکه لیگ فرانسه تصمیم شتابزده خود را مبنی بر مختومه دانستن فصل جاری، اعلام کرد، بحث و جدل در خصوص این موضوع بالا گرفت.

این در حالی است که بعد از این تصمیم، بوندسلیگای آلمان دو هفته از رقابت‌های خود را نیز پس از شروع مجدد، پشت سر گذاشته است.

وزیر ورزش ایتالیا پنجشنبه هفته گذشته تایید کرد که سری‌آ ۲۰ ژوئن از سر گرفته خواهد شد و لالیگا اسپانیا و لیگ برتر انگلیس نیز در همین حوالی به فوتبال باز خواهند گشت.

نشریه معتبر اکیپ فرانسه روز گذشته تیتر نخست خود را با عنوان «مثل کودن‌ها» به این پرسش اختصاص داد که چرا لیگ برتر فرانسه چنین تصمیم عجولانه‌ای گرفت؟

اطلاعیه لیگ یک فرانسه مبنی بر مختومه اعلام کردن لوشامیپونه در آن برهه براساس بیانیه «ادوارد فیلیپ» نخست وزیر این کشور منتشر و عملی شد؛ بیاینه‌ای که اواخر آوریل و بدنبال هجوم پاندمی کرونا، برگزاری ادامه فصل را غیرممکن دانسته بود.

با این حال، فرانسه در هفته‌های اخیر بتدریج محدودیت‌ها را برداشته و فیلیپ نیز پنجشنبه گذشته اعلام کرد که ورزش‌های تیمی می‌توانند پس از ۲۱ ژوئن از سر گرفته شوند.

«وینسنت دولوک» خبرنگار اکیپ نوشت: ما تنها کشور بزرگ فوتبالی اروپا خواهیم بود که به این تصمیم پایبند مانده و آن را به پیشرفت پاندمی و تسهیل مقررات قرنطینه مشروط نکردیم.

فرانسه به طور رسمی حدود ۲۹ هزار مرگ مرتبط با کووید-۱۹ ثبت کرده است؛ رقمی که به مراتب بیشتر از آلمان است اما در عین حال به تناسب جمعیت، از ایتالیا، انگلیس و اسپانیا کمتر است.

فرانسه تنها کشور اروپایی نبود که فصل را مختومه اعلام کرد و هلند نیز به عنوان نمونه‌ای برجسته از کشوری فوتبالی کل فصل را کان لم یکن تلقی کرد.

پاری‌سن‌ژرمن برای سومین سال متوالی قهرمان لوشامپیونه شد؛ آمیان و تولوز سقوط و به محض اطلاع از این خبر به طور رسمی اقدام قانونی کردند.

با این حال، شخصیت پیشتاز و مخالف اتمام زودهنگام لوشامپیونه کسی نبود جز «ژان میشل اولاس» رییس باشگاه لیون؛ زمانی که فصل در نیمه‌های مارس نیمه کاره رها شد، تیم او در رده هفتم جدول قرار داشت و در نتیجه از صعود احتمالی به رقابت‌های اروپایی فصل آتی بازماند.

نه آنها و نه پی‌اس‌جی حالا تا پیش از آغاز لیگ قهرمانان هیچ بازی رسمی ندارند؛ هر دو در لیگ قهرمانان حاضرند و انتظار می‌رود این تورنمنت در آگوست از سر گرفته شود.

اولاس در این باره گفت: کاملا به این نتیجه رسیده‌ام که آنچه اتفاق افتاد نه برای باشگاه‌ها خوب بود و نه برای کل فوتبال فرانسه.

ضرر اقتصادی

بحث اصلی وی مسائل اقتصادی بوده است؛ اوایل ماه مه لیگ فرانسه اعلام کرد که این نهاد باید ۲۲۵ میلیون یورو وام با ضمانت دولت دریافت کند تا از این طریق بتواند از باشگاه‌هایی که تحت تاثیر کرونا منابع درآمدی خود را از قبل پخش تلویزیونی از دست داده‌اند، مورد حمایت قرار دهد.

در حالی که تیم ملی فرانسه در سال ۲۰۱۸ جام جهانی را برای دومین بار فتح کرد، بسیاری از بازیکنان برجسته این کشور آرزو دارند تا فوتبال خود را در خارج از این کشور ادامه دهند و بحث جاری در این خصوص، این پرسش آزاردهنده را مطرح می‌کند که آیا لیگ خانگی فرانسه واقعا به همان طبقه‌بندی  و کلاسی تعلق دارد که همتایانش در آن دسته بندی جای گرفته‌اند؟

زمانی که حرف از پنج لیگ برتر اروپا به میان آید، لیگ یک فرانسه از حیث درآمدزایی همواره با صلابت در رده پنجم جای دارد!!!

پی‌اس‌جی و لیون تنها نمایندگان فرانسه در جمع ۳۰ باشگاه نخست تازه ترین فهرست سرمایه لیگ‌های فوتبالی Deloitte هستند.

تنها تیم فرانسوی که در تاریخ ۶۵ ساله لیگ قهرمانان اروپا سابقه قهرمانی دارد، مارسی است که در سال ۱۹۹۳ به این موفقیت دست یافت؛ این در حالی است که لیگ رومانی، اسکاتلند و یوگوسلاوی سابق و همچنین باشگاه استون ویلا به همین اندازه طعم قهرمانی در این تورنمنت معتبر را چشیده‌اند.

در حالی که سایر کشورهایی که نسبت به فرانسه ضربات به مراتب بیشتری از پاندمی خورده‌اند، با استدلال هایی در رابطه با تاثیرات اقتصادی و فرهنگی فوتبال، در حال یافتن راهی به منظور آغاز مجدد فصول فوتبالی خود هستند، در فرانسه این احساس وجود دارد که گویی فوتبال آنقدرها هم اهمیت ندارد و به گفته مدیر اجرایی یکی از باشگاه‌ها «ظاهرا دولت فرانسه زیاد به فوتبال علاقه‌ای ندارد.»