پردیسان نوین، گروه فرهنگ: رضا کریمی
رهبر معظم انقلاب کتابداری را یک کار انسانی فرهنگی و پر زحمت می‌دانند ولی اکنون قوانین کاغذی علیه کتابخانه‌ها عمل می‌کنند. ظاهراً همه چیز قانونی است اما این فرهنگ کتابخوانی است که زیر چرخ‌های آئین نامه‌های خشک و بی فرهنگ در حال له شدن است!!
افزایش ۵۰ درصدی امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات دولتی موجب تبعیض میان کارکنان بخش خصوصی و دولتی شده. ولی نکته کمتر گفته شده این است که نهادهای غیردولتی که در عمل به صورت دولتی اداره می‌شوند بیش از همه این تبعیض را احساس می‌کنند. آنها مانند اعضای یک خانواده هستند که نمی‌توانند تفاوت سطح زندگی و درآمد نسبت به یکدیگر را بپذیرند!
نهاد کتابخانه‌های عمومی یک نهاد عمومی غیردولتی است که بر اساس استدلال‌های کاغذی غیر واقع بینانه شامل این افزایش حقوق نمی‌شود ولی در عمل زیر نظر وزیر فرهنگ و ارشاد و در استان‌ها کاملاً زیر نظر استانداری‌هاست و عضو شورای اداری استان بوده و مانند دیگر ادارات مدیریت می‌شود. غیردولتی بودن این نهاد فقط در لحظه پرداخت هزینه‌ها خودش را نشان می‌دهد! باید دید لحظه‌ای که نمایندگان مجلس قانون مدیریت کتابخانه‌ها را تغییر دادند آیا فکر چنین لحظاتی بودند؟! از آنجا که کارکنان این نهاد دریک سطح و با ارتباط تنگاتنگ با سازمان‌های هم خانواده مانند فرهنگ و ارشاد اسلامی و کانون پرورش فکری کودک و نوجوان و یا دبیرخانه کانون‌های مساجد فعالیت فرهنگی را انجام می‌دهند، اکنون نمی‌توانند این تبعیض که از اسفندماه شروع شده را هضم کنند.
معلوم نیست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی واقعیت‌های موجود و این شکاف را در دستگاه‌های زیر نظر خود چقدر پیگیری کرده و به عواقب آن اندیشیده است. او رئیس هیئت امنای نهاد کتابخانه‌هاست و برای رفع این تبعیض مشهود باید حساس باشد. سازمان برنامه و بودجه هم که اساساً بیش از آنکه دغدغه ترویج کتاب و کتابخوانی داشته باشد دغدغه بند و تبصره آئین نامه‌های کاغذی را دارد که تدوین کنندگانش همیشه واقع نگر و دارای دیدفرهنگی نبودند.
اکنون اصحاب فرهنگ باید به فکر باشند و بدانند در کشوری که کتاب از مهم‌ترین ابزارهای فرهنگی است کتابدارانش به شدت از مدیریت فرهنگی کشور احساس دوری می‌کنند!
پیش از این بودجه کتابخانه‌ها در کشور مدام در حال کاهش بوده است و تأسف اینجاست اکنون عدم افزایش حقوق کتابداران صدای اعتراض را دوچندان کرده است. علیرضا مختارپور دبیرکل نهاد کتابخانه‌ها هم به این وضع بودجه ریزی انتقاد داشته و گفته متأسفانه در طول سال‌های گذشته بخش فرهنگ در کشور کمترین سهم را داشته و کتابخانه‌های عمومی کمترین سهم از بودجه را داشته‌اند و طبق آمار در سال ۹۷ نسبت به ۹۶ متوسط دستگاه‌های فرهنگی ۱۹ درصد افزایش بودجه داشتند ولی کتابخانه‌های عمومی ۶ درصد افزایش بودجه را تجربه کرد، این در حالی است که اعتبارات و حقوق از همین بخش تأمین می‌شود.
نکته غم انگیزتر برای کارکنان مناطق جنگی است که آنها هم برخلاف تمام دستگاه‌های دیگر از افزایش حقوق مربوط به این مناطق محروم مانده‌اند! اینها در حالی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با کتابداران (تیرماه ۱۳۹۰) فرموده‌اند هرچه ما پیش برویم، احتیاج ما به کتاب بیشتر خواهد شد. ایشان در این دیدار فرموده‌اند که بنده از دوران نوجوانی در مراجعه به کتابخانه‌ها، نقش کتابداران را از نزدیک مشاهده می‌کردم… می‌دیدم که کتابدارها چه زحمتی می‌کشند و چه دلسوزی‌ای به خرج می‌دهند. نفس کتابداری، یک کار انسانیِ فرهنگیِ برجسته‌ای است.
از آن دیدار تا کنون در پی لبیک نمایندگان به این تأکید و توصیه بودجه کتابخانه‌ها مدام در حال چالش بوده است! اکنون این کار انسانی فرهنگی و پرزحمت به شدت نحیف و معترض است و قوانین کاغذی علیه کتابخانه‌ها عمل می‌کنند. ظاهراً همه چیز قانونی است مدیریت غیردولتی کتابخانه‌ها قانون است، بودجه هم قانونی است! اما این فرهنگ کتابخوانی است که زیر چرخ‌های آئین نامه‌های خشک و بی فرهنگ در حال له شدن است!!
