گفتگو بر مدار مجسمه سلسله گفتگوهایی در فضای مجازی است که با محوریت مجسمه توسط انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران توسط روح الله شمسی‌زاده برگزار می‌شود.
اولین گفتگوی این برنامه با هادی عرب نرمی، مجسمه ساز و مدرس دانشگاه انجام شد.
شمسی‌زاده در آغاز در تشریح این سلسله گفتگوها گفت: این برنامه با هدف شناخت جایگاه کنونی فضای مجسمه سازی ایران است که می توانیم صداهای مختلف را بشنویم و وارد فضای زیسته هنرمندان شویم. رویکرد ما به نحوی است که در جریان خلق آثار هنرمندان در آتلیه های شخصی آنها قرار بگیریم و با مسائل و دغدغه های ذهنی هنرمند آشنا و از نزدیک با فرآیند تولید آثار هنرمندان روبرو شویم.
هادی عرب نرمی گفتگوی خود را با این جمله آغاز کرد: بسیاری از هنرمندان آثارشان به نمایش گذشته نمی شود و من جزو آن گروه هستم که بسیاری از آثارم به نمایش نهایی نمی رسند و در مرحله اتود باقی می مانند و از بین می روند. فضای مجازی این امکان را می دهد که برخی از این آثار به نمایش گذاشته شوند.
وی کارگاه مجسمه ساز را تنها مکانی عنوان کرد که می توان در آنجا تنهایی را فهمید و ادامه داد: انسان تنها است و هرچه قدر وارد فضاهای شلوغ هم شود ولی همچنان تنهاست و ازدحام جمعیت سبب می شود که خود را گم کند.
وی ادامه داد: کارگاه این اجازه را می دهد که در آینه بنگریم و بتوانیم تنهایی و با خود بودن را تجربه کنیم. بودن در کارگاه شبیه بودن در جهان است همانطور که فیلسوف به بودن در جهان فکر می کند مجسمه ساز هم در این مکان خود را کشف می کند.
وی در تشریح فضای فیزیکی کارگاه گفت: ایده آل فضای مجسمه سازی برای مجسمه سازان سوله بزرگی است که چندین دستیار، جرثقیل و کوره داشته باشد و بر همین اساس ایده آل من هم در گذشته چنین تعریف شده بود ولی در نهایت به این نتیجه رسیدم که هر مجسمه ساز باید فضای شخصی براساس نیازهای روحی و روانی خود تعریف کند. من در یک سوله بزرگ احساس می کردم که انرژی‌ام درحال هدر رفتن است. متافیزیک حاکم در کارگاه بسیار مهم است و اکنون یک فضای کوچک با سقف چهار متر برایم ایده آل است.
وی افزود: من در گذشته فکر می کردم که آتلیه در زندگی برایم اولویت است و بر همین اساس فضای زندگی و آتلیه باید با هم ادغام شود و در این سال ها فضاهای متفاوتی را تجربه کردم ولی اکنون به این نتیجه رسیدم که خانه و آتلیه اگر از یکدیگر جدا باشند بهتر است.
وی گفت: من در کارگاهم تنها از وسایل ضروری استفاده می کنم و از نگهداری وسایل جاگیر پرهیز می کنم که برای مثال در حال حاضر دستگاه جوش ندارم و برخی از کارهایم را در آهنگری انجام می دهم. توصیه من به هنرجویان این است که وسایل مورد نیاز برای اتود و ایده پردازی خریداری کنند ولی با وسایل بزرگ و جاگیر آتلیه خود را به انباری تبدیل نکنند.
عرب نرمی در تشریح آثار خود گفت: چندین سمبل و استعاره در ادبیات و عرفان اسلامی برای من همواره مهم بوده است که می توانم به آینه، بال، آب و پیر اشاره کنم.
این هنرمند افزود: بال، نه تنها مفهوم آزادی را درون خود دارد بلکه از نظر فرم به من آزادی زیادی می دهد. کارگاه در این رویکرد به لابراتور تبدیل می شد که می توانم آزمون و خطا کنم و بسیاری از این مفاهیم را با هم ترکیب کنم.
وی در انتقاد از شرایط دانشگاه گفت: خیلی از دانشجویان پس از فارغ التحصیلی مسیر هنر را ادامه نمی دهند و این به دلیل فراهم نبودن فضایی است که هنرجویان بتوانند هویت هنری مستقل خود را فارغ از دانشگاه بیابند و همین وابستگی سبب می شود که پس از قطع ارتباط با دانشگاه عمر هنری آنها نیز تمام شود.
وی افزود: فضای کنونی هنر در دانشگاه ها باید از تنوع اطلاعات برخوردار و دسترسی به منابع مختلف آنقدر آسان باشد که افراد علاقه مند بتوانند جدا از رابطه استاد و شاگردی، فردیت خود را شکل دهند.
وی با اشاره به تجربه دانشجویی خود گفت: در دوران تحصیل دائم با این پرسش روبرو بودم که تمام آثاری که ساختم متعلق به من نیستند و هنوز مجسمه های خودم را نساختم و حدود ۶ سال پس از فارغ التحصیلی همچنان در مسیر خود قرار نگرفته بودم.
وی بر آزادی خود در فرم تاکید کرد و گفت: من در گذشته به دنبال ایجاد یک یونیفرم برای خودم بودم تا با آن شناخته شوم ولی درحال حاضر خود را در یک قالب محدود نمی کنم و می خواهم مواجهه آزاد با تکنیک و فرم داشته باشم. من در لابراتور هرلحظه درحال کاوش و جستجو هستم و بسیاری از آثاری که ساختم امکان دارد هیچ وقت از این فضا بیرون نیاید.
هنرمند مجسمه ساز مشاهیر ملی درباره آثار خود همچون ابوعلی سینا گفت: به مشاهیر و بزرگان ایران علاقه زیادی دارم و کارهایی را که قبول می کنم، با شور و شوق انجام می دهم. احساس می کنم یک رابطه احساسی با این گنجینه ملی دارم که برای مثال زمانی که نیم تنه ابوعلی سینا را ساختم به سراغ فلسفه او رفتم و آن را دوباره به صورت عمیق مورد پژوهش قرار دادم.
وی در پایان با دوربین تلفن همراه خود مخاطبان را به گوشه کنار آتلیه اش دعوت و ویژگی های برخی از آثار را تشریح کرد.
عرب نرمی فارغ التحصیل کارشناسی مجسمه سازی و کارشناسی ارشد نقاشی از دانشگاه تهران است.
شرکت در نمایشگاه های متعدد گروهی و انفرادی مجسمه و حضور در رویدادهای مجسمه سازی، بخشی از رزومه این هنرمند است.
