مجموعه‌ای از حجم و طراحی نیلوفر لهراسبی با عنوان انتزاع کوچ عصر جمعه ۹ خرداد در گالری اُ آغاز به کار و امکان نمایش آن به صورت آنلاین برای مخاطبان کرد.
نیلوفر لهراسبی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی پردیسان نوین درباره شکل گیری ایده این نمایشگاه گفت: در واقع درگیری ابتدایی من با مفهوم ماده بود که در نهایت پشم و قابلیت های فرمی، دیداری و لمسی آن مورد توجه من قرار گرفت و در ادامه مواجهه من با طراحی ها و کلاژها در ادامه کانسبتی بود که در ماده پشم جستجو می کردم یعنی نوعی در هم تنیدگی بافت و کشف خطوط نیرو. اینکه مخاطب در مقابل آثار احساس وصل یا گسست کند کاملا بر اساس تجربه‌اش شکل می گیرد و من او را در این انتخاب آزاد گذاشتم.
وی تازه ترین نمایشگاه خود را در ادامه دیگر نمایشگاه قبلی با عنوان زمین در گالری اُ عنوان کرد و گفت: در ابتدا فارغ از هر ایده و کانسپت کلی درگیر ماده و فرم بودم و کم کم با پیچ و خم فضایی که در حال ساختش بودم آشنا شدم. منظورم فضایی است که قابل گسترش یافتن بود و گاهی به میل خود پیش می رفت و من نمی توانستم کنترلی روی آن داشته باشم.
لهراسبی با اشاره به تاثیر فلات اول از هزار فلات ژیل دلوز در آثارش گفت: با مطالعه این اثر در آثارم با نگاه فلسفی تفاوت میان پارچه و نمد، فیگوراتیو و آبستره، فضای هموار و خش دار، یکجانشینی و کوچ نشینی، زیبایی شناسی دیداری و لمسی و دیگر مفاهیم آشنا شدم که در میانه راه به من کمک کرد که میل خودم را از کاری که انجام می دهم شناسایی کنم.
وی در تشریح فضای هنری امروز ایران گفت: بازگشایی گالری ها هر روز در حال گسترش است و این که این فضا چقدر سطحی است و چقدر عمیق بحث دیگری است.آموزش سالم و با کیفیت در راستای شکل گیری شخصیت هنری افراد بسیار مهم است
و بدون تلاش هنر به معنای واقعی شکل نمی گیرد.
وی نمایش آنلاین آثارش در گالری اُ را تجربه ای ارزشمند شمرد و گفت: امروز که کارهایم را نمایش می دهم این فرصت برای افرادی مهیا است که نمی توانند از خانه بیرون بیایند و امکان رویارویی با آثار هنری از درون خانه برایشان میسر است و شاید این پلتفرم جدید بتواند افراد زیادی را جذب هنر کند.
در بیانیه این نمایشگاه نوشته شده است: زندگی کوچ‌نشینی با ویژگی‌های کنترل‌ناپذیر و نامحدودش در تقابل با زندگی یک‌جانشینی‌ست؛ یعنی دو شیوه‌ی زیست که چه بسا بتوان آن‌را به [فضای باز] و [فضای بسته] تعبیر کرد. شاید بتوان تفاوت این دو شیوه زیستن را(به طور استعاری) تفاوتی دانست که میان نمد و پارچه وجود دارد: نمد به منزله‌ی پهنه‌ای از پشم‌های درهم تنیده که از تمامی جهات قابل گسترش است. پارچه که دارای ساختار عمودی و افقی است، یعنی همان تار و پودی که اجزای تشکیل‌دهنده‌ی آن به حساب می‌آید (که دست کم از یک جهت محدود شده‌است).
تاکید هنرمند در آثار پیش رو بر درکی انتزاعی از شیوه‌ی زندگی کوچ‌نشینی است. انگیزش‌های دیداری همچون بیابان، افق، رنگ و ماده دستمایه‌ی کار وی بوده است.
دام و به عبارتی گوسفند را می توان مهمترین بخش زندگی عشایری برشمرد که مفهوم کوچ را به خود وابسته کرده است تا محل اسکان در مراتع سرسبز انتخاب شود.
هرچند اقتصاد برای عشایر به دامداری گره خورده است اما در طول این سال ها فرهنگ را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است و آداب و رسوم متنوعی از پوشش تا غذا را دربرگرفته است.
پشم در این نمایشگاه به صورت سمبل زندگی عشایر را نمایندگی می کند و دستمایه هنرمند قرار گرفته است تا با ترکیب هایی با فلز و دیگر اجسام فرم هایی مینی مال را شکل دهد.
شی به مثابه اثر هنری در در چنین فضایی بیش از این که خطوط از وصل‌شدن نقاط به‌وجود آیند، نقاط از برخود خطوط به‌وجود می‌آیند.
این نمایشگاه تا ۲۶ خرداد در گالری اُ به نشانی خیابان کریمخان، خیابان نجات‌اللهی (ویلا)، کوچه خسرو، پلاک ۴۶ برپاست.
علاقه‌مندان برای دیدن این آثار می‌توانند به بخش “بازدید مجازی” سایت گالری اُ مراجعه کنند. بازدید حضوری از نمایشگاه نیز با هماهنگی قبلی و رعایت پروتکل‌های بهداشتی امکان‌پذیر است.
همچنین این گالری بخش “استودیو” در سایت گالری اُ را به بازدید و خرید آثار نمایش‌داده نشده هنرمندان گالری اختصاص داده است.
