به گزارش خبرنگار پردیسان آنلاین، از آنجا که خانواده به عنوان اولین نظام اجتماعی بشریت از اهمیت و جایگاه مهمی برخوردار است، کتاب «فرهنگ خانواده» نوشته حجت الاسلام علی اکبر مظاهری با بررسی همه جانبۀ مسائل خانواده به تبیین بایدها و نبایدهای زندگی خانوادگی می پردازد؛ در شماره های مختلف بخشی از متن این کتاب با هدف ارتقای دانش مخاطبین در مدیریت هرچه بهتر خانواده ها منتشر می شود:

دو گونۀ زندگی

زندگی خانوادگی، از یک منظر، دو گونه است: ۱. زندگی حقوقی؛ ۲. زندگی اخلاقی. هر کدام از این دو گونه زندگی، ویژگی‌هایی دارند و نتایج و ثمره‌هایی را به بار می‌آورند.

زندگی حقوقی

زندگی حقوقی، آن است که حیات مشترک زن و شوهری بر اساس قوانین حقوقی و کیفری مدنی و خانوادگی بنا شود و همسران بنگرند که در زندگی مشترک شان و در قبال همسرشان چه وظایفی بر عهده دارند و نیز چه چیزهایی از هم طلبکارند. در ساختن این نوع زندگی و مدیریت آن، از قوانین حقوقی و کیفری استفاده می‌کنند و به منابع حقوقی و فقهی استناد می‌نمایند.

در این نوع از زندگی، هر کس در پی دریافت و استیفای حقوق خویش است و همسرش را موظف به ادای حقوق و انجام وظایف همسری می‌داند و او را می‌پاید که مبادا حقوق وی را ضایع کند و یا آن‌ها را به کمال نپردازد؛ خود را نیز مجبور به انجام تکلیف در قبال همسر و ادای حقوق او می‌داند؛ که اگر ادا نکند و انجام ندهد، همسرش طلبکارانه آن‌ها را مطالبه خواهد کرد.

در این گونه زندگی خانوادگی، دو همسر مانند دو شریکِ کاری و تجاری، در پی کسب حقوق و منافع خویش‌اند. وقتی یکی‌شان از دیگری چیزی می‌طلبد، او نخست می‌اندیشد که آیا از نظر حقوقی و فقهی، وظیفه دارد که خواستۀ همسرش را برآورد؟ یا همسرش حق دارد که چنین مطالبه‌ای را از وی بنماید؟

در این نوع زندگی، این الفاظ بسیار به کار می‌رود: وظیفۀ تو است که چنین کنی؛ این، حق من است؛ این کار بر عهدۀ تو است؛ من شرعاً وظیفه ندارم این کار را بکنم؛ تو قانوناً باید چنان کنی … .

زندگی حقوقی، زندگی‌ای است قانونمند و خط و مرز کشیده و تجارت گونه. روح این زندگی خشک است؛ ایثار و رفاقت، در آن، معنای حقیقی‌شان را ندارند. محبّت، در آن، رنگ باخته است. زن و شوهر، مانند دو شریک یا دو کارگر و کارمند، به اجبار قانون، کار می‌کنند و مواظب‌اند که بیش از وظیفۀ شغلی‌شان کار نکنند، و اگر کردند، حقوق اضافه بگیرند. و مواظب‌اند که حقوق خود را تمام و کمال بگیرند و نیز مواظب‌اند که دیگری به حقوقشان تجاوز نکند.

در زندگی حقوقی و قانونی، خط کشی‌های دقیقی وجود دارد. مرزها معیّن و تعریف شده‌اند. قلمرو هر کدام از زن و شوهر، مشخص است.