به گزارش پردیسان آنلاین، سامانه نانینو با معرفی مکانیسم کارتخوان هوشمند، نخستین بار در تاریخ ایران، توانست فضایی شفاف برای توزیع یارانه نان ایجاد کند. بر اساس گزارشها، این سیستم با محدود کردن حق خرید روزانه هر شهروند به دو نان با قیمت یارانهای، موفق شد ضایعات آرد را تا ۲۵ درصد کاهش دهد، همچنین شهروندان غیرنیازمند که در گذشته نان یارانهای را با قیمت بازار خریداری میکردند، اکنون باید دو برابر قیمت مصوب پرداخت کنند که این امر منجر به صرفهجویی چشمگیر در منابع ملی شده است.
این طرح نهتنها به کنترل فروش غیرمجاز آرد کمک کرده، بلکه با ایجاد پایگاه داده ملی مصرفکنندگان، زمینه را برای سیاستهای هدفمندتر اقتصادی فراهم آورده است.
یکی از دستاوردهای کلیدی نانینو، ترکیب فناوری با مدیریت منابع است. با استفاده از اپلیکیشن موبایل، شهروندان میتوانند موجودی نانواییهای اطراف خود را مشاهده کرده و زمان مناسب برای خرید را انتخاب کنند. این امر نهتنها صفهای طولانی را کاهش داده، بلکه موجب کاهش اتلاف وقت و انرژی شده است.
همزمان، دولت اعلام کرده است که قصد دارد فناوری بلاکچین را نیز در این سامانه به کار گیرد تا ردیابی تولید و توزیع آرد، از مزرعه تا نانوایی، شفاف شود. این اقدام میتواند الگویی برای سایر صنایع یارانهای باشد.
مشارکت مردمی، کلید موفقیت نانینو
پذیرش گسترده نانینو توسط شهروندان، نشاندهنده تغییر فرهنگ مصرف است. بر اساس آمارهای اخیر، بیش از ۷۰ درصد خانوارهای تهران از این سیستم استفاده میکنند که رقمی بیش از انتظارات اولیه بوده است. این مشارکت نهتنها نشان دهنده رضایت عمومی است، بلکه بهعنوان حامی اصلی ادامه راه طرح عمل میکند.
موفقیت نسبی نانینو، دولت را ترغیب کرده تا به سمت سیستمهای مشابه در سایر صنایع غذایی گام بردارد. برای نمونه، طرح «غذایینو» در دست مطالعه است که قرار است توزیع یارانههای لبنیات و حبوبات را نیز هوشمندانه کنترل کند. این روند نشان میدهد که نانینو تنها نقطه شروعی برای تحول کلان در مدیریت منابع ملی است.
یکی از جنبههای کمتر بررسیشده نانینو، تأثیر آن بر فرهنگ مصرف در جامعه است. با محدود کردن دسترسی به نان یارانهای، خانوارها ترغیب شدهاند تا برنامهریزی بیشتری در خرید و مصرف داشته باشند. این تغییر رفتار، علاوهبر کاهش ضایعات، میتواند به مرور زمان الگوهای مصرفی پایدارتری را در جامعه جاگذارد.
به گزارش پردیسان آنلاین، سامانه نانینو نهتنها یک ابزار اقتصادی، بلکه نمادی از تلاش برای عبور از چالشهای کنونی و ساختن آیندهای روشنتر است. با وجود موانع اولیه، این طرح با الهام از مشارکت مردمی و فناوری، راهی را پیشرو گذاشته که میتواند الگویی برای سایر کشورهای منطقه باشد. اگرچه راه طولانی است، اما هر قدم برای تکمیل این سیستم، گامی به سوی عدالت، شفافیت، و توسعه پایدار است.