به گزارش پردیسان آنلاین، تقویم چهارم شعبان سالروز ولادت علمداری را نشان می‌دهد که تا آخرین لحظه به‌پای امام خویش ایستاد و جان در ره او فدا کرد و چه مناسبتی زیباتر از این روز تا به‌یاد مردانی باشیم که شجاعانه و بدون هیچ چشمداشتی پا در ره عشق گذاشتند و به سقای بی‌دست اقتدا کردند؛ هر قدمی که برمی‌داریم، هر نفسی که می‌کشیم و هر آرامشی که در سایه امنیت تجربه می‌کنیم، مدیون خون و رنج این عزیزان است. جانبازان، قهرمانانی هستند که با وجود زخم‌های عمیق جسمی و روحی، همچنان با افتخار و سربلندی زندگی می‌کنند و به ما یادآوری می‌کنند که آزادی و استقلال، بی‌بها نیست.
وقتی به چهره‌های جانبازان نگاه می‌کنیم، در چشمانشان داستان‌هایی از مقاومت و عشق به وطن می‌خوانیم؛ داستان‌هایی که گاه با درد همراه است، اما هرگز از امید خالی نیست؛ آن‌ها یادگاران زنده تاریخند، کسانی که با وجود تمام رنج‌ها، هرگز از پای ننشستند و امروز نیز با همان روحیه استوار، الهام‌بخش نسل‌های بعدی هستند.
جانبازان ستاره‌های درخشانی هستند که در آسمان تاریک جنگ، راه روشنی برای ما ترسیم کردند؛ آن‌ها با از دست دادن بخشی از وجود خود، درس بزرگی به ما آموختند: درس عشق، فداکاری و از خودگذشتگی و این روز فرصتی است که به یاد بیاوریم چگونه مردان مرد این خاک با شجاعت بی‌نظیر، در میدان نبرد ایستادند و از خاک وطن دفاع کردند؛ آن‌ها با وجود جراحات عمیق، هرگز از عشق به میهن دست نکشیدند و امروز نیز با همان عشق، به زندگی ادامه می‌دهند.
به همین مناسبت و در آستانه اعیاد شعبانیه و روز جانباز، با چند تن از جانبازان دفاع مقدس به گفت‌وگو نشستیم تا از خاطرات، تجربیات و تعریف آنان از ایثار و فداکاری بشنویم؛ این جانبازان که هر کدام با مجروحیت‌های شدید و شرایط سخت جنگی روبه‌رو شده‌اند، روایت‌هایی از ایثار و ازخودگذشتگی در راه دفاع از میهن و ارزش‌های اسلامی ارائه کردند.
در لحظه جانبازی هم به نتیجه عملیات فکر می‌کردم
بر این اساس محمدعلی امینی، جانباز ۷۰ درصد به خبرنگار پردیسان آنلاین اظهار می‌کند: من عضو لشکر ۸ نجف اشرف به فرماندهی شهید حاج احمد کاظمی بودم. این عملیات در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۶۳ در شرق دجله انجام شد و هدف آن آزادسازی جاده العماره بود که دو هفته به طول انجامید و دستاوردهای زیادی داشت.
وی می‌افزاید: هدف ما در آن زمان، خدا و دفاع از ناموس کشور بود و حتی در لحظه جانبازی نیز به نتایج عملیات فکر می‌کردیم و دستاوردهای بزرگی به دست آمد.
جانباز دفاع مقدس در تعریف خود از واژه جانباز می‌گوید: جانباز کسی است که تا مرز شهادت پیش رفته و همه‌چیز خود را در راه خدا داده است. او با دردهایش شبانه‌روز زندگی کرده و تا اینجا رسیده است.
امینی در تعریف ایثار و فداکاری نیز بیان می‌کند: وقتی کسی قدم در این راه می‌گذارد، ممکن است به یکی از این چهار سرنوشت دچار شود: شهید شدن، مجروح شدن، اسیر شدن یا مفقود شدن؛ همه این‌ها ایثار و ازخودگذشتگی است. کسی که ذره‌ای دلبستگی به دنیا داشته باشد، نمی‌تواند این مسیر را به‌درستی طی کند.
وی یادآوری می‌کند: حضرت عباس (ع) مظهر وفا، شجاعت و محبت است. ایشان یک انسان کامل و عبد صالح بودند. روز میلاد حضرت ابوالفضل (ع) را روز جانباز نامیده‌اند، اما ما به گرد پای ایشان هم نمی‌رسیم.
به چیزی جز انجام وظیفه خود فکر نمی‌کردیم
حسن یزدانی، جانباز ۷۰ درصد دیگری که در تاریخ یکم آذر ۱۳۶۱ به درجه جانبازی نائل شد، به خبرنگار پردیسان آنلاین بیان می‌کند: ما برای انجام وظیفه به جبهه رفتیم و به چیزی جز انجام وظیفه‌مان فکر نمی‌کردیم. برایمان مهم نبود در این راه چه سرنوشتی در انتظارمان است؛ مهم این بود که بتوانیم به نحو احسن وظیفه خود را انجام دهیم.
وی در توصیف جانبازی می‌افزاید: جانباز بودن همچون پروانه‌ای است که دور شمع می‌چرخد. این دور شمع چرخیدن، هرچند که سوختن است، اما لذتی دارد که فقط جانبازان آن را درک می‌کنند. این لذت، بهای عشقی است که ما در وجودمان داریم و آن عشق به امام زمان (عج) و اهل بیت (ع) است.
جانباز دفاع مقدس در تعریف ایثار و فداکاری بیان می‌کند: ایثار یعنی وقتی می‌خواهی به جبهه بروی، دو گزینه پیش رو داری: یکی جبهه رفتن که عاقبت به‌خیری به‌همراه دارد و دیگری دنبال مادیات رفتن؛ اگر از مادیات چشم‌پوشی کنی و راه جبهه را انتخاب کنی، می‌شود ایثار.
وی می‌گوید: حضرت عباس (ع) فداکاری کرد. ایشان با لب تشنه به سمت فرات رفتند و حتی یک قطره آب ننوشیدند. این ایثار و فداکاری، ایشان را به مظهر کامل ایثار تبدیل کرده است.
ایثار یعنی گذشتن از جان بدون فکر کردن به موضوع دیگری
عبدالعلی شریفی، جانباز ۷۰ درصد که از ناحیه گردن قطع نخاع شده است، نیز به خبرنگار پردیسان آنلاین اظهار می‌کند: سال ۱۳۶۶ و در عملیات نصر، از ناحیه گردن قطع نخاع شدم. آن لحظه بیهوش شدم و متوجه نشدم چه اتفاقی افتاد. وقتی به هوش آمدم، احساس کردم دهانم پر از خاک و گل است و توانایی خارج کردن آن را نداشتم.
وی در تعریف ایثار و فداکاری می‌افزاید: ایثار و فداکاری یعنی انسان از جان خود بگذرد و در دفاع از عقیده، ایمان، مردم و کشورش از هیچ چیزی دریغ نکند، یعنی انسان تا آخرین توان خود از ناموس و میهنش دفاع کند.
شریفی در پایان با اشاره به رشادت‌های حضرت ابوالفضل (ع) توضیح می‌دهد: حضرت عباس (ع) از بصیرت بالایی برخوردار بودند و تا آخرین لحظه از امام خود دفاع کردند. ایشان مظهر کامل ایثار و فداکاری هستند.
می‌خواستم باز هم به جبهه بازگردم، اما نشد
رضا محرابی، جانباز ۷۰ درصد که در عملیات کربلای ۵ در سال ۱۳۶۵ مجروح شده است نیز به خبرنگار پردیسان آنلاین بیان می‌کند: در آن عملیات، ترکش به سرم خورد و هر دو طرف بدنم از کار افتاد؛ آن لحظه فکر می‌کردم درمان می‌شوم و دوباره به جبهه بازمی‌گردم، اما تقدیر الهی چیز دیگری بود.
وی در تعریف ایثار و فداکاری می‌گوید: فداکاری یعنی از سلامتی و جان خود بگذریم تا کشور و نظام اسلامی در امان بماند، یعنی انسان همه‌چیز خود را در راه دفاع از میهن فدا کند.
محرابی با اشاره به الگو بودن حضرت ابوالفضل (ع) گفت: حضرت ابوالفضل (ع) الگوی همه رزمندگان است. ایشان با تمام وجود از امام خود دفاع کردند و تا آخرین لحظه ایثار و ازخودگذشتگی نشان دادند.
با یک تیر فکر کردم شهید شدم
مرتضی شیرعلی، جانباز ۷۰ درصد که چندین بار تجربه جانبازی دارد نیز به خبرنگار پردیسان آنلاین می‌گوید: در عملیات‌های مختلف حضور داشتم و چندین بار مجروح شدم. یک‌بار تیر به گلویم خورد و فکر کردم شهید شده‌ام، اما خدا خواست که زنده بمانم.
وی در تعریف ایثار و فداکاری بیان می‌کند: ایثار یعنی از خودمان برای آرمان‌هایمان و ملتمان مایه بگذاریم؛ وقتی که فرد ایثارگر، می‌شود یعنی پا روی تمام هواهای نفسانی خودش گذاشته است و می‌خواهد کاری کند که بتواند برای جامعه‌اش مفید باشد.
می‌خواستم خوبی‌ها را به مردم هدیه دهم
خسرو صدری، جانباز ۷۰ درصد که در عملیات فرمانده کل قوا مجروح شده است نیز به خبرنگار پردیسان آنلاین عنوان می‌کند: مردم خوبی داریم، ما نیز دوست داشتیم در ایام جنگ خوبی‌ها و زیبایی‌ها را به آن‌ها هدیه کنیم و شر دشمن را سر از آن‌ها کم کنیم، به همین منظور رفتیم تا دشمن نتواند به ناموس خودمان و ناموس دیگران آسیب بزند، خودمان را فدا کردیم تا مردم خوبمان خوب‌تر، خوشحال‌تر و شادتر باشند.
وی با اشاره به تعریف خود از ایثار و فداکاری می‌گوید: به فرموده آیت‌الله شهید بهشتی «بهشت را به بها دهند، نه به بهانه»؛ جانبازی، سربازی در راه خدا بودن، پاسداری، همه این‌ها بهانه‌های خوبی‌اند، اما انسان باید بها دهد و بها به‌واقع ایثار در راه خداست، ایثار در راه این مردم خوب است، ایثار برای این است که خوبی‌ها را برای دیگران بخواهیم و زیبایی‌ها را برای مردم بخواهیم.
جانباز دفاع مقدس درباره تعریف خود از جانبازی می‌گوید: جانباز بودن سخت است و باید تحمل کرد، امیدواریم به گفته رهبر کبیرمان نگذاریم جامعه ایثارگری در پیچ و خم ادارات بماند و سرگردان باشد.
به گزارش پردیسان آنلاین، جانبازان دفاع مقدس تنها قهرمانان میدان نبرد نیستند، بلکه امروز به‌عنوان نمادهای مقاومت و ایستادگی در برابر سختی‌ها، امیدبخش جامعه هستند؛ آن‌ها با ازخودگذشتگی و فداکاری بی‌نظیر، درس‌های بزرگی از عشق به وطن و دفاع از ارزش‌های انسانی را به ما آموختند. گرامیداشت روز جانباز فرصتی است تا بار دیگر به اهمیت حمایت از این قهرمانان و خانواده‌هایشان توجه کنیم؛ جانبازان با تحمل دردها و رنج‌های فراوان، چراغ راهی برای ما روشن کردند که باید با قدردانی و احترام، قدردان زحمات آن‌ها باشیم. امید است با تلاش‌های جمعی، شرایط زندگی این عزیزان بهبود پیدا کند و جامعه بیش از پیش به نقش و جایگاه آن‌ها در حفظ استقلال و عزت کشور واقف شود.
