اگر چه رابطه بین فردی اعضای خانواده  مشخص و در چارچوبی شفاف و مستمر در جریان است ، اما همین رابطه تکراری و ثابت گاه در شرایط بحرانی و استرسی که قرار می گیرد ، می تواند به سمت آشفتگی و تنش حرکت کند.

وضعیت کنونی جهان و از جمله کشورمان  تحت تاثیر ویروس کرونا و سلطه جویی و جولان دهی آن بوده و  لایه ها و حوزه های زندگی را به سوی یک عدم تعادل ، بی نظمی و بلاتکلیفی سوق داده که یکی از تبعات آن به هم خوردن نظم درون خانوادگی و افزایش تنش و برخورد در بین اعضای خانواده است. کودک آزاری و همسر آزاری،  رنجش ها و دلخوری ها و قهر و آشتی ها و اذیت شدن ها از شاخص های بحران کرونا در روابط بین فردی است.

متاسفانه شنیده ها حکایت از افزایش آزار و اذیت های درون خانوادگی در شرایط کنونی خانوادهها است و مشکلات اقتصادی، فشارهای روانی ، ناآشنایی روانشناختی  در مدیریت زندگی ،  ضعف در مهارت های زندگی و  تاب آوری و همهمه سبب این دعواها و تنش ها است.

 این تغییرات و تاثیرات منفی ، آثار پساکرونایی خواهد داشت که بعد از پایان یافتن حاکمیت این ویروس ،همچنان در روابط اعضای خانوادگی باعث صدمات جدی خواهد شد : طلاق عاطفی ، اختلالات روانی  ( اضطراب وافسردگی  و خشم و …) ،  اقدام به طلاق ،  آسیب های تربیتی و آسیب های جسمی و… بدنبال دارد.

یک کارشناس مسایل اجتماعی و خانواده در این زمینه به خبرنگار پردیسان نوین گفت: در چنین شرایطی برای  پیشگیری و در مرحله بعدی درمان آسیب های وارده  باید درک شرایط موجود شود. 

احمد علی جبارزاده افزود: بصیرت و آگاهی عمیق و هوشیارانه نسبت به آنچه که دنیا ، کشور  و خانواده ما را تحت تاثیر قرارداده  و پذیرش  این اتفاق تقصیر هیچ عضوی از خانواده ما نیست اما  کمک می کند تا فشار مذکور تحمل کنیم .

وی خاطرنشان کرد که همدلی ، درک و پذیرش این واقعیت که فشارهای در حال حاضر که تمام اعضای خانواده را تحت تاثیر تا حدودی آزار دهنده قرار داده کمک می کند تا مهربان تر باشیم .

جبارزاده افزود: حفظ تعادل زندگی آرامش، محصول متعادل ، منظم  رفتار کردن  و از بین بردن بهم ریختگی روانی و جسمی و خانوادگی که نتیجه بی نظمی و بی تعادلی در برخی  زندگی ها است که باید مد نظر قرار دهند.

وی یادآور شد: بنابراین اگر در دوران کرونایی و فرصت درون خانه ماندن بتوانیم در حد مقدورات یک نظم و چارچوبی به زندگی شبانه روزی مان بدهیم ، بی شک عامل مهم در حفظ آرامش بین فردی مان خواهد بود.

وی یکی دیگر از اصول کلیدی در خانه ماندن را  آگاهی به رابطه برد برد دانست و گفت: اصل ساده ای در رابطه انسانی بویژه خانوادگی وجود دارد و آن این است که اگر تمام اعضای خانواده این احساس را  داشته باشند که حق شان ‌ محترم شمرده شده و رعایت می شود و متقابلا خود نیز به حقوق سایر اعضای خانوادها احترام‌ می گذارند ، همگی حس خوشایندی پیدا خواهند کرد.

این جامعه شناس اجتماعی تاکید کرد: کمک گرفتن از یک‌ مشاور خانواده بسیار تسهیل گر بوده و سرعت بهبودی رابطه یا پیشگیری از آسیب را موجب خواهد شد.

وی گفت: در صورت ادامه خشونت در خانه مطلع کردن بزرگان فامیل پنهان کردن آزار و اذیت های عضوی از اعضای خانواده و ادامه دادن به این رویه، صرفا دادن مجوز و تاییدیه به فردآزار گر برای ادامه رفتارهای خشونت آمیز است.

جبارزاده افزود: گاهی شرایطی پیش می آید که حجم خشم و عصبانیت در حدی است که نه قابل کنترل و نه مداخله دیگران به صلاح است لذا کمک قانونی مانند اورژانس اجتماعی یا ۱۲۳ بهترین راهکار خواهد بود.